Edward van de Vendel

 

Opvrolijkvogeltje Opvrolijkvogeltje


Kijk, daar vliegt Opvrolijkvogeltje.
      Wie?
Opvrolijkvogeltje!
      Wat is dat voor vogeltje?
Dat is een belangrijk vogeltje.
      Waarom?


Dit gesprekje wordt gevoerd tussen moeder visvogel en haar jong. Ze legt uit wat Opvrolijkvogeltje is en wat ze doet.

Opvrolijkvogeltje begint de dag vol kleur, haar staart en lijfje hebben namelijk alle kleuren van de regenboog. Zelfs haar snavel doet mee, die is paars, geel en rood gestreept. 's Ochtends begint Opvrolijkvogeltje aan haar werk en we zien haar in al haar kleurenpracht langs drie mopperende wombatjes vliegen die gelijk in opperste harmonie samen aan de slag gaan.
En zo vliegt Opvrolijkvogeltje langs slome, slaperige, sombere en oude dieren. Elke keer als Opvrolijkvogeltje voorbij komt zien we ze helemaal opleven en blij in het rond dansen en springen. Maar het kost Opvrolijkvogeltje al haar energie en kleur. Aan het eind van de dag is ze helemaal grauw van vermoeidheid, zelfs haar snavel is er bleekjes van. Gelukkig heeft ze haar thuisnest waar ze haar opvrolijkbatterijen weer helemaal kan opladen.

Op het schutblad van het boek zien we afbeeldingen die doen denken aan grottekeningen. We zien kangoeroes, wombats en andere dieren in de 'grot' getekend. Niet zo verwonderlijk want Edward van der Vendel blijkt zich te hebben laten inspireren door Australië. De aboriginal grottekeningen en de dieren waar Opvrolijkvogeltje langs vliegt zijn daar het bewijs van.

Het verhaaltje zelf doet me denken aan De paradijsvogel van Marcus Pfister, waarin de vrolijke, kleurige vogel een stelletje lamlendige raven weer vol leven weet te krijgen. Persoonlijk vind ik dat boek beter dan dit boek. Dat komt vooral doordat het verhaal rond Opvrolijkvogeltje een beetje dun is. Het sprankelt niet, wat je bij een opvrolijkvogeltje wel zou verwachten.

Misschien komt dat ook omdat het vogeltje nauwelijks te zien is op de afbeeldingen. Het beestje viel namelijk me bij een tweede lezing van het boek pas op. Soms moest ik zelfs zoeken waar dat vogeltje was. Daardoor leek de samenhang tussen afbeelding en tekst niet helemaal te kloppen en dat is jammer want de afbeeldingen zijn verder wel érg aansprekend. We zien vrolijke kangoeroes die de didgeridoo bespelen, we zien het prachtige bejaarde emoe-echtpaar lusteloos op hun heel bijzondere schommelstoel zitten, we zien slome koalabeermannetjes - keurig  met stropdas - veranderen in flitsende hartenbrekers...

Kortom, de afbeeldingen zijn erg aansprekend, maar het vogeltje had wat duidelijker te zien moeten zijn en het verhaal zelf had wat vlotter gemogen.


ISBN 9789047707073 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juli 2015
Bij het boek wordt een fleurige, kleurige coverposter geleverd (zonder titel en namen)| Afmeting 23,4 x 29 cm | Leeftijd: 3+

© Dettie, 26 juli 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: