Recensies 13-15jr

Dit zijn de meest recente (toon alles).

Challenge
Hoe ver wil je gaan?
Annemarie Bon

Na het overlijden van de vader van Jens boekt zijn moeder zonder overleg een vakantie naar Spanje. Naar Torremolinos! Wat moeten ze daar! Een van de meest toeristische plekken van Spanje! Begrijpt zijn moeder nu niet dat Jens daar absoluut niet heen wil! Als ze nu een mooi natuurgebied zou hebben gekozen, ja, dat was in de geest van zijn vader geweest. Jens trok er namelijk altijd op uit met zijn vader om mooie natuurfoto’s en filmpjes te maken. De Loosdrechtse Plassen, de Drunense duinen, de Waddeneilanden.
Jens wil niet mee naar Spanje. Maar hij is zestien, en hij mag niet alleen thuis blijven. Onder protest vergezelt hij mokkend zijn moeder en kleinere broertje naar een bloedheet Spanje.

Een paar dagen voor zijn vader overleed, was Jens nog bij hem in diens flat. Hij had een brief gevonden, aan hem zelf geadresseerd, maar die had hij nog niet gelezen. Toen zijn vader er een dag later voor koos er niet meer voor hem te zijn, durfde Jens het ook niet meer. Want misschien had hij kunnen voorkomen dat zijn vader uit het leven stapte? Hij wil het niet weten. Hij durft het niet te lezen. Maar hij heeft de brief wel bij zich.

Als Jens de achttienjarige Frank en diens jongere zusje Sophie ontmoet, denkt hij dat de vakantie toch nog leuk kan worden. Het zijn twee avontuurlijke vrijgevochten jongelui en Frank lijkt helemaal geen grenzen te kennen. Ergens voelt Jens wel dat het niet echt jongeren zijn met wie hij om zou moeten gaan, maar het is beter dan op het strand liggen bakken.
Jens vraagt zijn moeder of hij met deze twee jongeren mag gaan backpacken. Wat kan er nou gebeuren in saai Spanje? Overleg met de ouders volgt, en met David, de vriend van Jens die ook in Spanje op vakantie is, maar op een andere plek. Het mag! Vergezeld van wijze raadgevingen pakken ze hun rugzakken in.
Natuurlijk verloopt het allemaal anders dan Jens dacht. Hij wordt geconfronteerd met zichzelf, en met wie zijn vader was. En Spanje blijkt wel degelijk een gevaarlijk land.

De titel en de ondertitel ‘hoe ver wil je gaan?’ verwijzen naar het spel dat Frank en Sophie willen spelen, Truth or Dare. Annemarie Bon beschrijft hoe Jens die zijn verlies nog aan het verwerken is, extra gevoelig is. Hij zit met zichzelf in de knoop, en dan doe je dingen die je anders niet zou doen. Oog in oog met gevaar zie je de dingen anders.
Een mooi verhaal dat je ook kan lezen als een spannend avontuur.

Annemarie Bon (Den Bosch, 1954) heeft gewerkt als freelance journalist, en ontdekte al snel haar talent voor het schrijven. Sinds 2002 schrijft ze van alles en voor alle leeftijden: fictie, non fictie en educatief materiaal. Ze heeft ondertussen meer dan 150 titels op haar naam staan.

ISBN 9789048842643 | Hardcover | 170 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2017
Leeftijd: 13+

© Marjo, 20 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De wolventemmer
Barbara Jurgens

‘Het dier bleef haar strak aankijken, zijn gele blik boorde zich in de hare. De sneeuwgeur verdween naar de achtergrond. Nu rook ze iets anders. Weeïg, ijzerachtig, was dat… bloed? Ze zag een rode maan, laaghangend boven een helling. Het maanlicht wierp lange schaduwen van tientallen, honderden dieren in de sneeuw.’

Op weg naar school heeft de veertienjarige Runa een vreemde ontmoeting. Is dat een wolf? In Nederland? Wat doet dat dier hier? En wat betekenen die beelden van sneeuw, van nog meer dieren?

Runa zit nog maar net op een nieuwe school, maar weet al dat dit het niet gaat worden. Ze voelt zich een buitenbeentje, zo anders is ze dan de meiden die de toon aangeven in haar klas, en die haar dat met plezier inpeperen. Als Runa zich in het nauw gedreven voelt, verliest ze haar zelfbeheersing: ze valt de pester aan, en bijt haar!
Het voorval leidt tot een schorsing, maar het kan Runa niets schelen. Ze wil nooit meer naar die school! En dus vindt ze het ook helemaal niet erg dat Nonna vanuit Italië om hulp vraagt. Ze is gevallen, heeft haar heup gebroken. Runa en haar zus Isa vertrekken met hun moeder Eva naar de Italiaanse alpen.

In dorpje San Umberto, ver afgelegen van de buitenwereld, blijken de dorpelingen zich erg druk te maken om de hoeveelheid wolven in de omgeving. Hun kinderen zijn niet veilig, zeggen ze. Onder leiding van de hoteleigenaar Giacomo, willen veel boeren niets liever dan op jacht gaan. Als Isa op een dag gaat skiën en niet terug komt, is dat koren op hun molen. Pas echt menens wordt het echter als het vierjarige zoontje van Giacomo dood gevonden wordt. De wolven krijgen de schuld, de klopjacht is niet meer te stoppen.

Maar er zijn ook tegenstanders. Boswachter Taddeo en zijn vrouw bijvoorbeeld. En Barberina, een zonderlinge oude vrouw die niet meer spreekt sinds een dramatische gebeurtenis in een ver verleden. Zij heeft een bijzondere belangstelling voor Runa. Die ene skileraar, Rocco, heeft dat ook: en Runa wordt ook verliefd op hem. Maar wie is Rocco? Hij is niet als andere jongens…

Als de jacht van start gaat, spreekt Barberina Runa aan: er is een speciale taak die zij moet vervullen! Maar eerst moet ze Isa vinden! Bij de zoektocht krijgt ze hulp uit onverwachte hoek…

Het meisje Runa heeft een speciale gave: ze kan agressieve honden met een blik tot bedaren brengen. Daarover lijkt ze niet eens verbaasd. Het verhaal over de halfwolven dat haar later verteld wordt, evenmin. Het is alsof ze het altijd al wist. Naarmate haar bijzondere krachten toenemen, beseft ze ook dat ze een doel heeft in haar leven. Ze hoopt alleen dat Rocco daar bij betrokken zal zijn.

'Jij bent er ook eentje,' zei hij plotseling.
'Watte?' vroeg ze, met volle mond.
Taddeo aarzelde en schudde toen zijn hoofd. 'Dat je een b-b-bijzondere griet bent. Kom, t-t-tijd om naar huis te gaan.'

Het verhaal is een beetje onevenwichtig. Hoewel in het eerste deel de geheimzinnige wolf al wel opduikt, zijn de aanwijzingen dat er iets bijzonders staat te gebeuren nog minimaal. De magie, die in het tweede deel een grote rol speelt, komt toch een beetje als een verrassing. Runa is geen tienermeisje dat te maken krijgt met de gebruikelijke tienerproblemen, maar een bijzondere jonge dame. Het ietwat gezapige begin neemt een andere wending als het gezin eenmaal in Italië is, de spanning neemt rap toe. Een argeloze lezer kan dus wel verrast worden. Maar daar is eigenlijk niets mis mee...

Het is een onderhoudend en boeiend verhaal, dat tenslotte ook gaat over de strijd tussen goed en kwaad. Ik wil het geen fantasy noemen, dit verhaal lijkt meer op een sprookje. Een sprookje dat je zou kunnen vertalen naar de moderne maatschappij, zoals het sprookjes betaamt.
Er is ook een open einde en niet alle vragen worden beantwoord.

Barbara Jurgens, acteur en scenarist, schreef tv-series als Fort Alpha en Keyzer & de Boer. Haar jeugdfilm Vechtmeisje komt in 2018 in de bioscoop. De wolventemmer is haar debuut als kinderboekenauteur. Barbara woont en werkt in Amsterdam.

ISBN 9789048839506 | Hardcover | 304 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2017
Leeftijd: 13+

© Marjo, 13 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De voortvluchtige
John Grisham

De dertienjarige Theo Boone heeft zich erg op de werkweek van de brugklas verheugd en nu het eindelijk zover is stuitert hij bijna van enthousiasme. Verdeeld over vier grote touringcarbussen gaan honderdvijfenzeventig leerlingen uit Strattenburg samen met een aantal leraren en ouders op weg naar Washington D.C. om daar maar liefst drieënhalve dag de wonderen van de hoofdstad in zich op te nemen. Theo is van plan van elke seconde te gaan genieten. Hij is blij dat zijn soms wat overbezorgde ouders zich niet als vrijwilliger hebben aangemeld.

Van tevoren hebben alle leerlingen op een lijst aangegeven welke bezienswaardigheden ze willen gaan bekijken en Theo heeft onder andere gekozen voor het Ford’s Theatre, de plek waar Abraham Lincoln is neergeschoten. Samen met nog achttien leerlingen en geschiedenisleraar Babcock stapt Theo in de metro om een paar minuten later op 10th Street uit te stappen en halt te houden voor een rood bakstenen gebouw. Het verhaal dat meneer Babcock vertelt en de daaropvolgende rondleiding zijn interessant maar na twee uur is Theo blij dat het uitje erop zit. Opnieuw stapt het gezelschap in de metro, dit keer gaat de reis terug naar het hotel.

Op de terugweg is het een stuk drukker in de metro. De werkdag zit erop en iedereen is onderweg naar huis. Vreemd genoeg ziet Theo een bekend gezicht. Hij weet zeker dat hij de man al eens heeft gezien maar hij kan zich niet herinneren waar en wanneer. Nieuwsgierig wringt Theo zich tussen de opeengepakte mensenmenigte door om de man van dichtbij te kunnen bekijken. Wanneer hij beseft om wie het gaat, stokt zijn adem. Het is Pete Duffy, een voortvluchtige moordenaar uit Strattenburg!

Wat moet Theo doen? Als Pete Duffy in de gaten heeft dat iemand door zijn vermomming heen heeft geprikt, slaat hij ongetwijfeld op de vlucht. Theo moet achterhalen waar Duffy naartoe gaat. Zo onopvallend mogelijk gaat hij steeds verder van zijn klasgenoten af staan. Wanneer het tijd is om uit te stappen, heeft niemand door dat Theo ontbreekt. Hij blijft in de metro en maakt heel voorzichtig een video-opname van Duffy. Op metrostation Tenleytown stapt Duffy uit. Theo probeert hem te achtervolgen maar hij verliest Duffy uit het oog.

Eenmaal terug bij zijn klasgenoten weet Theo met een smoesje onder een fikse straf van meneer Babcock uit te komen. Zodra hij kans ziet te telefoneren, belt hij zijn oom Ike. Nadat Ike zijn verhaal heeft aangehoord, besluit hij ook naar Washington te reizen om de persoon die sprekend op Pete Duffy lijkt met eigen ogen te zien. Als Theo gelijk heeft, moeten Ike en Theo zo snel mogelijk actie ondernemen. Pete Duffy mag niet nogmaals ontsnappen!

De voortvluchtige biedt meer dan een spannend en meeslepend verhaal. Omdat Theo’s ouders allebei als advocaat werken en Theo er zelf ook het nodige van weet, leert de lezer heel wat over het Amerikaanse rechtssysteem. Ook wordt er in de reeks over Theo Boone regelmatig een bezoekje aan de dierenrechtbank gebracht. Dit keer staat geiten die heel snel flauwvallen centraal.

Terwijl de lezer geniet van de avonturen van Theo en zijn familie, stelt John Grisham ook een aantal maatschappelijke kwesties aan de kaak. Zo komen voor- en tegenstanders van de doodstraf aan bod en wordt er aandacht besteed aan oneerlijke concurrentie door illegale werknemers. Grisham belicht elk onderwerp steeds van meerdere kanten waarbij hij extra aandacht besteedt aan de persoonlijke verhalen van de betrokkenen. De lezer mag zelf zijn/haar mening over de onderwerpen bepalen maar dat Grisham zelf een democraat is, valt niet te negeren.

Met de Kid Lawyer-reeks zet Grisham een prettige reeks voor jongeren neer. De nadruk ligt niet op de spannende gebeurtenissen maar juist op het leven van alledag. Zonder belerend te zijn wijst Grisham zijn lezers op het belang van een maatschappij waarin voor iedereen ruimte is. Ik juich deze reeks dan ook van harte toe.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Dansen met een ooievaar
Karen Curé

Jacob Soto is een dertienjarige wildebras. Erg impulsief, en heetgebakerd, houdt van voetballen en heeft een broertje dood aan leren. Vooral de leraar Zwart moet hij niet, en die geeft nog wel twee vakken, Nederlands en Engels. Maar Jacob is geen lezer. Stripverhalen, dat lukt nog wel.

De thuissituatie is niet ideaal, zijn ouders zijn uit elkaar. Mama heeft het niet breed, maar toch is Jacob liever bij haar dan bij zijn vader die met een nieuwe vrouw, Valérie, is gaan samenwonen. Het ligt niet helemaal aan Valérie ook al is die naar Jacobs zin te veel bezig met biologische verantwoorde eten en zo, maar het is vooral zijn vader. Die zegt niets, er valt niet mee te praten.

'En waarvan wil je dan dat ik prentkaarten stuur?' gromt papa. 'Van honger lijdende kindjes of bombarderende vliegtuigen?'
'Ach, stik.' Jacob ploft met zijn rug tegen de autostoel. Hij had er niet over moeten beginnen. Praten met papa is net zo moeilijk als dansen met een ooievaar.’

Zijn korte lontje, en het feit dat zijn klasgenoten hem pesten met zijn naam (‘Jacob de Zotte’) maakt dat hij vaak in de problemen komt. Hij is een eenling, zelfs op voetbal, dat hij toch meestal heel goed doet, heeft hij geen vrienden.

Als hij uit de gymles wordt weggestuurd naar de studieruimte leert hij een van zijn klasgenoten beter kennen. Eigenlijk keek hij nooit om naar deze dikke jongen die ook geen vrienden heeft en altijd met zijn neus in de boeken zit, maar Alexander blijkt reuze mee te vallen. Hij helpt hem als Jacob meer wil weten over die vreemde brieven die hij krijgt. Ze zijn afkomstig van een jongen die in Zuid-Amerika woont, wiens vader in de gevangenis werd gegooid, waarna zijn vrouw en kinderen met de nek aangekeken worden en in armoe moeten leven. De jongen moet naar zijn opa, een man die niet om hygiëne geeft, en eigenlijk ook niet om jongens.
Gaandeweg gaat het verhaal dat die briefschrijver hem vertelt boeien en Jacob wil wel terugschrijven. Maar hoe?

Als Jacob ontdekt wat de lezer intussen al wel vermoedt, lijkt alles fout af te lopen. Als dan ook Alexander hem in de steek laat, ja, dan wordt het allemaal wel erg moeilijk. De beslissingen die Jacob neemt, brengen hem nog verder in de problemen.

Een indringend verhaal over een jongen die maar moeilijk vriendschap sluit. Hij zit te veel met zichzelf in de knoop om een ander toe te laten en dat maakt hem onzeker. Zijn opvliegendheid helpt natuurlijk ook niet, zelfs al weet hij dat vaak onder controle te houden door flink te gaan rennen.

Karen Curé schrijft invoelend en haar taal is poëtisch. Zij legt niet overdreven uit, laat het vaak aan de lezer over om uit te zoeken hoe het zit. Het verhaal begint als Jacob bij zijn vader is, en een hoofdstuk later is hij ineens bij zijn moeder. Dat wordt niet uitgelegd maar hoe het zit wordt gaandeweg duidelijk. Zo staat er niet dat zijn vader journalist is, maar ‘Zijn ogen zweven over Jacobs hoofd, alsof hij nadenkt over zijn volgend artikel voor de krant.’

’Je moet niet denken,’ zegt abuelo Nelson. ‘Er hebben al genoeg mensen gedacht. De grond zit vol met miserabele gedachten.’

‘Na een paar jaar waren er in het huis geen woorden meer te vinden. Het leek of ze er stilletjes vandoor waren gegaan.’

ISBN 9789044829730 | Hardcover | 174 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2017
Leeftijd: 13+

© Marjo, 21 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Bloedlijst
Team Mortis: Deel 6
Bjorn Van den Eynde

Team Mortis bestaat uit verschillende groepen jongeren die door heel Europa uitgezonden wordt om speciale zaken op te lossen als undercoverteam. Het team dat de lezers van deze serie gevolgd hebben bestaat uit onder andere Erika, Nielsen, Felix en Andreas. In eerdere delen die verschenen zijn hebben zij al heel wat avonturen beleefd. Nielsen en Erika zijn neef en nicht, hij is zorgzaam ten opzichte van haar. Felix is een beetje verliefd op haar maar maakt geen kans omdat Erika valt voor de Italiaan Andreas.

‘Haal je maar niets in je hoofd, hè!’
‘Nee, nee, we zijn vrienden. Meer wil ik ook niet,’ loog hij. ‘Ik vind het knap dat je dit kunt, op dit moment. Ik bedoel, jongens versieren. Met Andreas en dat gedoe met Nelle nog zo vers in je geheugen.’
Erika’s ogen bliksemden. Als blikken konden doden…'

Maar nu voelt de arme Erika zich erg eenzaam. Ze wil geen contact meer met Andreas, ze is woest omdat hij bij de vorige opdracht aangepapt heeft met het kristalmeisje Nelle. Ook al is Andreas niet meer bij hun team - hij is elders ingedeeld - Erica denkt er af en toe aan om wraak te nemen. Als Andreas vreemd kan gaan, hoeft zij hem ook niet trouw te blijven.

Haar nieuwe opdracht biedt haar de kans. Haar wordt gevraagd aan te pappen een lid van een metalband, de Deense gitarist Carsten Akselsen, een nogal heetgebakerd type. Hij wordt verdacht van handel in drugs. Pas als Erika als groupie in zijn kringen is binnengedrongen en zijn aandacht heeft getrokken, ontdekt ze dat de leiders van Team Mortis hem van iets veel ergers verdenken.

Er circuleert namelijk een gruwelijk filmpje op internet waarop te zien is hoe een jonge man op een bevroren meer vastgebonden is. Zijn geliefde probeert hem te redden, waarop ze allebei verdrinken. Het filmpje is voorzien van muziek, en kondigt een vervolg aan. Meerdere filmpjes volgen, allemaal even akelig. Steeds vinden tieners de dood. In de auto van een van de slachtoffers is een gitaarriem gevonden en aan Erika de taak om het DNA van Carsten te verkrijgen. Maar in haar gemoedstoestand drinkt ze te veel en de opdracht dreigt helemaal fout te lopen. Met gevaar voor Erika zelf, die ook nog onder druk wordt gezet: er dreigen immers meer slachtoffers te vallen. Als dan Andreas toch opduikt, gaat het eigenlijk alleen nog maar slechter met haar.

Dit zesde deel draait vooral om Erika, om haar gevoelens ten opzichte van Andreas. Hoe zij heen en weer geslingerd wordt tussen twijfel en hoop. Kan ze Andreas vergeten? Is ze in staat van een ander te houden? Haar teamgenoten zien haar gemoedstoestand met grote zorgen aan. Kan ze haar opdracht wel vervullen? Natuurlijk beweert Erika dat ze dat heel goed kan, maar intussen gaat er van alles fout.

Het is een verhaal geworden vol psychologische spanning, maar natuurlijk vergeet de schrijver de actiescènes niet. Die zijn naast de beschrijvingen van die akelige filmpjes veelal op Erika gericht. In feite is zij dan ook de hoofdpersoon in deze serie, ook al bevindt de lezer zich geregeld in het hoofd van een ander personage. De ontknoping van dit zesde deel is superspannend. En het kan gewoon niet zo zijn dat het klaar is. Er moet een zevende deel komen!

Bjorn Van den Eynde heeft bekend gemaakt dat er wellicht een tv-serie over Team Mortis in het verschiet ligt. Lijkt me fantastisch!

ISBN 9789059242623 | Paperback | 306 pagina's | Uitgeverij Signatuur | oktober 2016
Leeftijd: 13+

© Marjo, 07 juli 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De verrader van Elmhudde
De WitchWorld-legenden: Deel 2
Ton Theunis

Daar zit ze dan, in de zwarte toren en ze kan er niet uit. De zwarte heks is weg. Maar het ziet er naar uit dat de zestienjarige Elaine van Berlichem de rest van haar leven zal moeten slijten in het torenkamertje. Daglicht is namelijk funest voor haar. Ze heeft er wel gezelschap: haar schildknaap Ivar is haar trouw, en Toerio doet zijn best om een oplossing te vinden. Maar hij is evenmin vrij om te gaan en staan waar hij wil, want als ze hem te pakken krijgen is hij zijn leven niet zeker. Elaine weet niet wat hij uitgespookt heeft, maar zelf heeft ze alle vertrouwen in de trol. Dat hij blijft vindt ze bijzonder, want er is iets aan de hand met haar:

‘Misschien is Elenne niet als ieder ander meisje,’ zei hij zacht. ‘Misschien is zij degene waarop de tijden hebben gewacht.’
‘De tijden?’ Ze stond op en liep doelloos door de torenkamer. ‘Waar heb je het over?’
‘De verhalen. Moeder…’
‘Ach, hou toch op over je moeder!’
Opnieuw bulderde haar stem in plotselinge razernij door de ruimte. Het aardewerk rammelde op de tafel. Een wandkleed wapperde langs de muur. Een lege waterkan spatte in honderd scherven uiteen.’
(-)
‘Wat gebeurt er met me?’

Toerio zegt dat het het zwarte is, ze zal langzaam net zo worden als de zwarte heks. Maar dat wil Elaine helemaal niet! Misschien moet ze dat magische boek dat ze toch niet kan lezen ook maar met rust laten. Maar aan de andere kant: het kan misschien ook wel nuttig zijn. En naarmate ze ‘zwarter’ wordt, kan ze meer ontcijferen.

Ivar gaat intussen op zoek naar Semalion, de wijze. Onderweg beleeft hij vele avonturen, waarvan een deel echt gevaarlijk. Toch maakt hij ook vrienden, die later erg nuttig blijken. Als hij een groepje jongelingen, wankelaren genoemd, ontmoet, hoort hij dat de Verhevene, de Heer van Almeria, een afgevaardigde van de Raad van Bestemming naar het kasteel heeft gestuurd om te controleren of het verhaal dat de zwarte heks weg is, wel klopt. Maar deze man, Imnowid, vermoedt een valstrik en is niet van plan die opdracht uit te voeren.
Inderdaad blijken er mensen uit te zijn op totale macht, en daar heel veel voor over te hebben. Iedereen die daar tegen is, loopt gevaar. Ook Ivar, en zeker Toerio. Die wordt immers nog steeds gezocht. Hij blijkt de verrader van Elmhudde te zijn. Wie of wat is Elmhudde? En wat heeft Toerio dan gedaan?

Er zijn vele personages die allemaal hun eigen agenda hebben. Omdat we als lezers de ‘goeden’ volgen, weten wat zij willen, en al dat gedraai en gekonkel van hun tegenstanders maakt het verhaal best wel ingewikkeld. Maar ook reuze spannend! Alles draait om hebzucht, en zucht naar macht. Er wordt heel wat gedronken en gevochten.

Heel erg grappig is de plaats Nurks. Ra, ra?

‘Wat is het eigenlijk?‘
‘Nurks?’ vroeg Bozin. ‘Een eiland.’
‘Nou ja,’ vulde Odamin aan. ‘Niet helemaal. Er loopt een weg heen. Maar de Nurksen willen niet dat je die betreedt. Niemand is er welkom.’
‘Waarom niet?’
‘Ze moeten niets hebben van buitenstaanders.’
(-)
‘Nurksen bedoel je? Die vallen best mee hoor. Als je ze niet tart.’
‘En niet in hun dorpje komt,’ zei Bozin.
‘Hun palingen laat voor wat ze zijn.’
‘Hun tempels in ere houdt.’
‘Hun dochters niet aankijkt.’

‘Ik ben heel benieuwd hoe het Elaine verder vergaat in deel 2!' schreef ik bij deel 1. En ik ben absoluut niet teleurgesteld. Ik heb er weer van genoten, heerlijke humor, en reuze spannend, met al die figuren die hun eigen plannetjes willen waarmaken. Het valt wel aan te raden te beginnen met het eerste boek.

Ton Theunis (1959) werkte zeventien jaar in allerlei functies voor het ministerie van Justitie en schreef thrillers gebaseerd op zijn ervaringen in de criminele wereld. Hij is initiatiefnemer en algemeen directeur van WitchWorld, dat in 2020 zijn deuren opent.

ISBN 9789462970823 | Paperback | 384 pagina's | Uitgeverij De Kring | oktober 2017
Leeftijd: 14+

© Marjo, 20 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Heksenjong
Luc Hanegreefs

In de streek waar de rivier de Demer door het Vlaamse landschap kronkelt wordt de legende verteld van de spooksoldaat. In de verhalen wisselt zijn afkomst van Spaanse edelman tot Schotse huurling. Maar altijd is de soldaat vermoord en zwerft zijn geest rond op zoek naar wraak. Een ander element dat in alle versies opduikt is dat iemand hem zou helpen de rust terug te vinden. Die persoon werd Heksenjong genoemd.

In het jaar 1578 - de Tachtigjarige Oorlog, een opstand van de Nederlanden gericht tegen de Spaanse overheersing, is dan al enkele jaren aan de gang - had de spooksoldaat zich al enkele jaren niet meer laten zien. Maar als hij weer opduikt, in een tijd waarin bijgeloof en heksenjacht een grote rol spelen, slaat de schrik bij de bevolking weer toe.

Het zijn sowieso moeilijke tijden: Duitse landknechten, in dienst van het Spaanse leger, trekken door de Demervallei waar het dorp Sichenen ligt. Het dorp wordt belegerd, eenmaal veroverd zou de doorgang tot Diest vrij zijn. Maar het dorp biedt flink verzet. De landknechten zwerven door de omgeving, ze plunderen en verkrachten, hun leider Alexander Farnese, prins van Parma, heeft hen niet onder controle.

De jongen Henric woont bij zijn oom. Met zijn vriend Coppen gaat hij vaak op avontuur. Op een dag zien ze hoe een Duitse landknecht Henrics nichtje belaagt en ze bevrijden het meisje. Daarbij wordt de soldaat gedood. Uit vrees voor wraak begraven ze de man..

Maar de soldaat was niet alleen: de jongens stuiten op een zoekende soldaat. Het is de broer van de gedode man. Natuurlijk kunnen de jongens hem niet vertellen wat er gebeurd is, zelfs al is deze man, Moritz, een vriendelijke jongeman die helemaal niet wil vechten. Hij blijkt nog een andere opdracht gekregen te hebben. Elf jaar eerder is namelijk een oudere broer van de twee landknechten in deze contreien verdwenen. Op verzoek van hun moeder probeert Moritz er achter te komen wat er met hem gebeurd is. Dan volgt een vrij ingewikkeld verhaal waarin gebeurtenissen van elf jaar eerder en het heden verwikkeld raken. Henric en Coppen lopen gevaar, en dat is niet alleen omdat het Spaanse leger in het land is.

Het is een verhaal over het Beleg van Zichem, en over de manier waarop de hoge heren het volk onder de duim proberen te houden. Hekserij was een veel gebruikte methode om af te rekenen met ‘opstandige elementen’.

Voor wie meer wil weten van de historische achtergrond - en dat is heel handig om het verhaal beter te kunnen volgen - bestaat er gelukkig internet.
In de periode waarin het verhaal van Henric speelt is de Tachtigjarige Oorlog uitgebroken. Zichem (in het verhaal wordt de oude naam Sichenen gebruikt) was een welvarende stad en werd belegerd (https://nl.wikipedia.org/wiki/Beleg_van_Zichem) De schrijver had er misschien goed aan gedaan wat meer uitleg te geven over de achtergronden van het verhaal. Het is dan wel een spannend en boeiend verhaal geworden, ook zonder die informatie, maar als je weet wat er precies speelt, is het veel interessanter.

Luc Hanegreefs (1959) werkte jarenlang als journalist. Nu verdeelt hij zijn tijd tussen schrijven en doceren aan de Hasseltse hogeschool, waar hij studenten journalistiek opleidt. In 1996 verscheen zijn eerste jeugdboek.

ISBN 9789044829556 | Hardcover | 215 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2017
Leeftijd: 14+

© Marjo, 26 september 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De hamer van Thor
Magnus Chase en de goden van Asgard: Deel 2
Rick Riordan

In het eerste deel van deze serie is al verteld dat de de god Thor niet zo zorgvuldig met zijn hamer omgaat, en dat terwijl die hamer het machtigste in de Negen Werelden is! Zijn vijanden azen op het voorwerp, want dan kunnen zij Thor verslaan. Het wordt de nieuwe taak voor Magnus en zijn vrienden om er voor te zorgen dat de opnieuw zoekgeraakte hamer weer op zijn plek komt. En dan ontdekken ze dat de vijand hem al hééft! En natuurlijk niet zomaar weer terug wil geven. Daar zal voor betaald moeten worden. Maar de prijs die genoemd wordt, nee, dat zal niet gebeuren!

Nog een paar dagen hebben ze de tijd, de eerste dag van de lente wordt een belangrijke dag, die als het aan Magnus ligt, anders zal verlopen dan Loki wil. Want ja, Loki is de tegenstander.
Magnus krijgt een heleboel problemen op zijn bord, maar gelukkig wordt hij geholpen door zijn vrienden Hearth en Blitz. Ook Samira, de Walkure die er voor gezorgd heeft dat Magnus zich in deze wereld bevindt, doet wat ze kan, net als zijn pratende zwaard Jack.

De eerste dag van de lente, Ostara. Het gaat een dag worden waarop de wereld vooral voor Blitz en Samira volledig zal veranderen, maar misschien wel voor alle bewoners van de Negen Werelden. Ostara is de namelijk ook de dag waarop de Negen Werelden vernietigd worden, het gebeuren dat Ragnarok genoemd wordt: de legers van de goden en de reuzen zullen voor de laatste keer tegen elkaar ten strijde trekken.
De Negen Werelden komen samen in de Wereldboom, waarvan de takken heen en weer gaan en de wortels ver in de grond reiken. Zo kan de tijd steeds verschuiven. Dat maakt het er niet makkelijker op. Wel spannender.

Het is wederom een verhaal vol spanning, verbazingwekkende avonturen en veel humor. Een zwaard dat verliefd wordt? De twee bokken Otis en Marvin duiken weer op, en de scenes met Gellir, de mummieheer, zijn eigenlijk ook heel grappig. Rick Riordan kaart in zijn verhalen ook moderne kwesties aan: transgenders, islamofobie, dat soort zaken. Niet uitgebreid, maar genoeg om een lezer even te laten nadenken.Voor de liefhebber is dit smullen geblazen!

Rick Riordan (1964) is vooral bekend van de fantasyseries rond Percy Jackson en de Olympiërs en Helden van Olympus. De goden van Asgard is een nieuwe serie, waarin ook naar andere series verwezen wordt.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Een dodelijk kaartspel
Rom Molemaker

‘Rond Heuvelgem waren ook heuvels. Hellingen met gras, bloemen en bomen. Als ik de hoogste heuvel beklom keek ik uit over het dorp en dan wist ik wat geluk was.‘

Nu bevindt de 15-jarige Ingel zich in een vreemde omgeving, waar hij en zijn even oude vriend Poppe beland zijn doordat ze hun vaders volgden. In de herberg van Ingels ouders was een vreemde vrouw gearriveerd. Een lelijke oude heks die zich Bitterzoet noemde, en die zich kon veranderen in een prachtige verleidelijke vrouw. Zo lokte ze de mannen van het dorp. Gouden bergen beloofde ze hen en wie er in trapte - bijna allemaal! - verdween spoorloos.
Zij volgden De Weg naar de Rijkdom, waarvandaan nooit iemand ooit terugkeerde.

Ingel zag hoe Bitterzoet een kaart bij de mannen op het voorhoofd hield, waarna ze verdwenen. Samen met Poppe besloot hij de mannen te volgen. Zonder gezien te worden door de vrouw gingen zij dezelfde weg als hun vaders. Doordat zij niet in haar ban waren, bleven ze helder genoeg om uit te zoeken wat er precies gebeurd was en waar ze nu waren.

‘Wat voor mensen werken er in de vlechterij?’ vroeg hij. ‘Mensen die hierheen gekomen zijn of mensen van het land zelf?’
‘Mensen van dit land zijn er niet,’ zei Felkon raadselachtig.
‘Iedereen komt ergens anders vandaan.’

Het lijkt wel een strafkamp, een werkkamp waar ze zich bevinden. Dwangarbeid is het lot van iedereen die naar deze plek is gekomen. Sommigen gelokt, zoals de mannen van Heuvelgem, anderen uit hun land gevlucht voor een tiran.
De jongens zoeken een uitgang, want natuurlijk zijn zijn van plan hun vaders en iedereen die wil te bevrijden. Maar een uitweg lijkt nergens te vinden…

Het verhaal over de twee jongens lijkt een zwart sprookje. Heuvelgem is een onduidelijke plek, in een niet nader benoemde tijd. Wel duidelijk is dat het dorp behoorlijk armoedig is. Geen wonder dat de mannen vallen voor de valse beloften! Het oord waar ze dan terecht komen is nog vreemder, een donkere magische wereld. De plaats waar je moet boeten voor je hebzucht.

Rom Molemaker heeft al menig jeugdboek geschreven, waarvan een aantal aansprekender dan dit verhaal. Het duurt namelijk even voor je echt zin krijgt om verder te lezen, het begint nogal mat en kabbelend. Als het avontuur begint, wil je natuurlijk weten hoe het af loopt. Er zijn helaas geen echte verrassingen meer.

Na de kweekschool te Utrecht afgerond te hebben, stond Molemaker van 1968 tot en met 1996 voor de klas. Sinds 1998 is hij fulltime schrijver. Zijn eerste boek was Olaf de Polaf. Voor Een gang met gele deuren kreeg hij in 2007 de Tip van de Jonge Jury onderscheiding.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Paradise now
Anouk Saleming

Als de ouders van Elif hebben besloten haar uit te huwelijken aan een Turkse jongen, komt zij in opstand. Ze heeft de jongen in kwestie ontmoet, en ze vindt hem best aardig. Maar trouwen? Hallo, haar leven is nog niet eens begonnen!
Ze vraagt aan haar vriendin Najima of ze met hen mee mag naar Marokko. De familie staat op het punt van vertrekken en Elif ‘leent’ even de scooter van haar broer Savaş, en laat die - niet afgesloten - in de voortuin bij haar vriendin achter.

Willem ziet haar vertrekken met de scooter. Hij is tot over zijn oren verliefd op het Turkse meisje, maar hij weet dat hij geen schijn van kans maakt. Bij geen enkel meisje trouwens.
Akwasi is het vriendje van Najima, maar haar ouders mogen dat niet weten. Een week eerder had de jongen problemen op school, en besloot hij het pistool van zijn broer te pakken. Gelukkig heeft hij er niets mee gedaan…
Op zijn werk - een vakantiebaantje - komt Akwasi in contact met Tessa, de dochter van de baas. Zij moet op de zaterdag dat alles uit de hand gaat lopen op haar kleine broertje passen, maar als Akwasi een ritje moet maken met de bus van de zaak, zorgt ze ervoor dat ze mee mag. Het broertje dus ook.

‘En nu dus dat bericht op Facebook. Elif wordt vermist. Was er misschien een heel andere reden dat Elif dinsdag bij Najima in het huis van haar broer was? Elif en Najima hadden steeds blikken met elkaar gewisseld. Waar ging dat over? Ik heb steeds gedacht dat ik werd uitgelachen, maar misschien ging het helemaal niet over mij. Ik word opnieuw kwaad. Waarom zeggen vrouwen niet gewoon wat ze van plan zijn? Wat was dat voor geheimzinnig gedoe die avond?
Ik pak mijn telefoon en bel Savaş op. Hij klinkt opgefokt. Ik laat hem weten dat ik zal helpen als dat nodig is. Mannen zijn tenminste helder in wat ze zeggen.’

Akwasi en Tessa zijn onderweg naar de veiling, als Savaş inderdaad om die hulp vraagt. Hij wil de bus gebruiken om zijn zus achterna te gaan.
En dan is er nog Stanley. Hij woont nog maar net in Nederland en wil naar de dansacademie. Hij wil naar een feest maar heeft geen vervoer. Tot hij de onbeheerde scooter in die voortuin ziet staan.

Zes nationaliteiten, die op een toevallige manier met elkaar te maken hebben. Een pistoolschot zal hun levens nog meer in de war sturen dan ze zelf met hun puberaal gedrag al gedaan hebben.

De jongeren vertellen om en om hun verhaal, waarbij de algemene verhaallijn langzaam op zijn plek komt te vallen. Saleming maakt duidelijk hoe iedere jongere vanuit een eigen achtergrond doet wat hij of zij doet. Als alles in elkaar past, heb je in feite een thriller gelezen. Maar wel een die inzicht geeft in karakters. Hoe je achtergrond ook is, het blijft een feit dat je je eigen keuzes moet maken, en je bent vrij om al of niet je afkomst daarvoor in te zetten. En zo is dit jeugdboek een mooi debuut geworden. Met voorin een voorstelrondje van de personages en hun nationaliteit, en woordenlijst achterin.

Dit verhaal is ook een toneelstuk. Het werd als theatervoorstelling onder de titel Backfire gespeeld door theatergroep De Gasten. In 2005 ontving Anouk Saleming voor haar jeugdtheaterstukken het Charlotte Köhler Stipendium en in 2012 won zij met het stuk Runnin'Blue de internationale jeugdtheaterprijs Kaas en Kappes.

Paradise now heeft de debuutprijs van de Jonge Jury 2017 gewonnen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: