Bette Westera
Categorie: Recensies 6-9jr
Hou oud is Sinterklaas?
In het titelverhaal zijn Mees, mama en Meike in de keuken pepernoten aan het bakken, want Sinterklaas komt die dag aan in Nederland. Straks gaan ze lekker naar het Sinterklaasjournaal kijken maar eerst maken ze samen het deeg en ondertussen stelt Mees allemaal vragen aan mama over Sinterklaas. Wat hij vooral wil weten is hoe oud Sinterklaas nu is. Mama denkt dat hij wel honderdvijftig jaar is maar dat vindt Mees wel gek. Waarom kan Sinterklaas dan wel zo oud worden en opa en oma niet? Gaat Sinterklaas dan nooit dood? Mama weet het ook niet goed hoe het zit, misschien vanwege de traditie zegt ze, maar dat vindt Mees helemaal moeilijk om te begrijpen. Mees besluit het maar aan Sinterklaas zelf te vragen als hij op school komt en dat vindt mama een heel goed idee.
En... hoe zit het nou? Volgens Joeri en Najib bestaat Sinterklaas niet. Zij zeggen dat papa en mama voor de cadeautjes in zijn schoen zorgen... Maar papa en mama weten nergens van. Mees laat het er niet bij zitten, hij móet het weten.
Amerigo, het paard van Sinterklaas, komt natuurlijk ook voor in de verhalen. Als oma en Mees naar het winkelcentrum gaan omdat Sinterklaas daar is, denkt Mees dat het niet Amerigo is maar Bingo, het paard van de manege waar oma werkt. Dat kan toch niet? Want Amerigo komt uit Spanje niet uit de manege.
Ook de grappige, lenige hulpjes van Sinterklaas, de Pieten, worden niet vergeten. Maar er gebeurt iets raars, als de Pieten op school komen zijn ze ineens allemaal wit! Hoe kan dat nou? Wat blijkt? Sinterklaas is al oud en in zijn verstrooidheid is hij helemaal vergeten iets te bestellen...
En zo staan er allemaal korte verhalen in dit boekje waarin op een heel vlotte manier heikele punten rond Sinterklaas besproken worden. Het zijn erg vlotte, onderhoudende verhalen die op een leuke, licht humoristische manier inspelen op de gedachten die kinderen kunnen hebben. Het onschuldige zit er nog helemaal in. Onder elk verhaal staat een verwijzing naar de pagina waar de antwoorden op Mees' vragen staan. Daar kun je o.a. lezen hoe oud Sinterklaas is, waarom de Pieten niet meer allemaal zwart zijn, waarom we onze schoen zetten, waarom Sinterklaas snoepjes en cadeautjes geeft enz.
De afbeeldingen van Barbara de Wolf die bij de verhalen afgedrukt staan, zijn heel bijzonder. Haar collages bestaan uit getekende figuurtjes, waarvan de ledematen apart uitgeknipt zijn net als de gebruiksvoorwerpen en het meubilair. Daarna zijn ze laagsgewijs weer opgeplakt zodat er diepte in de afbeeldingen ontstaat. De illustraties bij de antwoorden op de vragen zijn precies het omgekeerde, dat zijn namelijk uitgeknipte silhouetten.
Beiden vormen van de afbeeldingen zijn heel apart om te zien.
Kortom, in zijn geheel is het een vermakelijk boekje geworden waarbij je ook nog het een en ander over Sinterklaas en zijn Pieten opsteekt!
Het boekje is gemaakt naar het idee van Sandra Lijesen, hoe het boekje verder tot stand kwam is HIER te lezen.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789462286708 | Paperback met flappen | 32 pagina's | SBA Pers | oktober 2015
Leeftijd: 6+
© Dettie, 07 november 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Niet zoenen op de trampoline
In het eerste verhaal heeft Kalle de vakantie met zijn moeder (geen vader in beeld) doorgebracht op de camping. Daar heeft hij Kimberley ontmoet, net als hij acht jaar - o nee, toen waren ze zeven jaar natuurlijk! - en Kimberley was alleen met haar vader Kas daar.
Kas heeft net een nieuwe baan gekregen, hij is kok in een Zwitsers hotel, en daarom kunnen ze niet zoals afgesproken elkaar weer treffen op een camping.
Maar Kalle mag wel naar Zwitserland! In zijn eentje zelfs, met de bus mee! Wat een avontuur! Hij zit naast een dikke mevrouw, Ans heet ze, die steeds maar wil kletsen. Kalle verdiept zich in zijn boek van Bert en Bart die de wereld redden, maar de mevrouw ziet dat boek en wil het ook lezen: in haar boek staan geen plaatjes!
Nou, in dit boek wel, leuke kleurige illustraties. Dat moet die Ans dan maar eens lezen kan ze meteen lezen over de avonturen die ze zelf ook meemaakt, als ze eenmaal hun intrek hebben genomen in het hotel.
Kalle trekt veel met Kimberley op, maar er zijn nog meer kinderen. Ze roosteren deeg boven een vuurtje, maken een fluitjeswinkel van hun boomhut, en beklimmen de berg. Natuurlijk gaat het daar niet helemaal zoals het hoort: ze raken de weg kwijt. Nou, Kalle ziet het wel zitten om door een reddingshelikopter gevonden te worden. Dat gebeurt niet, maar de helikopter moet wel een keer komen…
Ook komt Kalles moeder toch naar het hotel – het blijft maar regenen in Nederland- maar ze doet net of ze een vreemde is. En niemand heeft het door!
Zo beleven de twee kinderen heel wat grappige en/of spannende avonturen. Kalle ziet het helemaal voor zich: als zijn moeder nu eens verliefd zou worden op de vader van Kimberley? Dan zouden ze een soort stieftweeling worden…
Het is een erg leuk pretentieloos verhaal over twee grappige en avontuurlijke kinderen. Leuk om voor te lezen, maar zeker ook om zelf te lezen!
ISBN 9789026132834 | Hardcover | 128 pagina's | VBK Media | april 2013
Leeftijd: 8+
© Marjo, 26 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Oma's rommelkamer
Oma heeft een hekel aan dingen weggooien, ze bewaart echt alles, kopjes zonder oren, oren zonder kopjes, maar daar kun je fijn museumpje mee spelen, vindt Sofia. En van knopen kun je kettingen rijgen. Sofia slaapt ook heerlijk in het oude logeerbed, dat in oma's rommelkamer staat, en waar de Donald Ducks onder liggen, gekreukt en vaak zonder kaft. De kamer staat vol met dozen. Grote en kleine, vol met allemaal leuke dingen.
Oma vindt het nooit erg als Sofia rommel maakt, of knoeit, want dat doet ze zelf ook. Maar tijdens deze logeerpartij gaan er dingen fout: oma vergeet een kalkoen te bestellen voor Kerstmis, denkt ze, maar als ze er dan toch maar gauw een bestelt heeft, en ze gaan die halen bij de slager, dan blijkt ze er twee besteld te hebben..
En als ze de kerstboom gaan versieren samen, klimt ze op het trapje, maar durft er dan niet meer af..
Sofia vindt het allemaal niet zo erg, haar moeder vergeet ook wel eens wat. Maar oma is zelf verdrietig, omdat er steeds meer gaten bijkomen.
"Ik ben verdrietig,"zegt oma.
"waarom dan?"
"om de stukjes die kwijtraken", antwoordt oma.
Sofia kijkt oma verbaasd aan. "we kunnen toch een nieuwe kopen?"
"Een nieuwe wat?"
"Een nieuwe puzzel. Van Sneeuwwitje. Of van Winnie de Poeh."
"Ik heb het niet over Sneeuwwitje of over Winnie de Poeh, "zegt oma. "Ik heb het over mezelf. Ik voel me net een oude puzzel waar steeds meer stukjes van kwijtraken."
En als papa en mama terugkomen blijkt dat die zich ook zorgen maken, zoveel zelfs dat ze willen dat oma in een bejaardenhuis gaat wonen. Maar dan willen ze oma's huis verkopen en dan gooien ze alles wat oma wil bewaren weg. Natuurlijk kan Sofia het niet tegenhouden, maar ze heeft net als oma heimwee naar het oude huis. Gelukkig heeft ze van papa een doos met spulletjes mogen inpakken, oortjes zonder kopje, en kopjes zonder oortje.
Het is een boek met een lach en een traan. Er wordt allemaal niet zo zwaar over gedaan, al is het natuurlijk moeilijk voor Sofia, en voor haar oma. Maar ze weten er het beste van te maken, en, zegt Sofia, "als je iets vergeet, zijn er toch meer verrassingen?"
Heel leuk boek!
Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar
ISBN 9085760100 | Hardcover | 123 pagina's | Uitgeverij De Fontein | augustus 2005
Leeftijd: 8+
© Marjo, september 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Krullen en blubbershampoo
Toen hij zeven was vroeg hij een vader voor zijn verjaardag maar hij kreeg een hond. Daar was hij ook wel blij mee maar toch had hij liever een vader gehad. Andere kinderen van zijn klas hebben ook geen vader maar ze hebben hun vader wel gekend, dat is toch anders...
Als ze vakantie hebben denkt Kalle dat ze wéér op de fiets naar de Veluwe gaan en hij wil ook wel eens naar Frankrijk of eens met een auto op vakantie, altijd maar in Nederland blijven is niets aan... als hij nou een vader had, vaders hebben auto's. Maar zijn moeder heeft wel een verrassing voor hem, als ze aankomen is het een échte camping met een winkeltje en een meer! Niet een veldje tussen de bomen met een kraan en een washok.
Daar ontmoet hij Kimberley en zij is het gekste en leukste meisje dat hij kent. Hij vertelt haar dat zijn vader uit Afrika komt en een beroemde voetballer is bij Ajax! Maar op een dag vertelt Kimberley dat zijn vader op de camping is...
Mooi verteld, meestal grappig en af en toe ontroerend. Kalle wil zo graag een vader maar z'n moeder wil het er steeds niet over hebben, totdat zij beseft dat Kalle ook recht heeft op haar verhaal. Er staan grappige zwart-wit illustraties bij van Barbara de Wolf. Leuk boek.
ISBN 9789026123801 | Hardcover | 96 pagina's | Uitgeverij De Fontein | juli 2007
Leeftijd: 8+
© Dettie, september 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom
Vooral papa is daar streng in, hij vindt dat je ook altijd moet doen wat je zegt want anders gelooft niemand je meer. Sander doet dus altijd precies wat zijn vader en moeder willen totdat hij lekker aan het springen is op een springkussen op een parkeerplaats in Frankrijk. Zijn moeder roept hem, hij moet nu meteen komen want anders... rijden ze weg zonder hem. Maar Sander komt niet, hij heeft er genoeg van, een stemmetje binnen in hem zegt: 'Nou en?' Dus Sander springt lekker door. Maar als hij eindelijk gestopt is zijn papa en mama weg. Hij ziet hun auto nergens meer. Daar staat hij dan, midden in Frankrijk, helemaal alleen...
Maar Sander vindt het eigenlijk wel leuk, eindelijk zonder papa en mama. Maar hij krijgt wel honger en dorst maar heeft helemaal geen geld. Hij ziet een vrachtwagenchauffeur een lekker broodje eten en cola drinken. Daar krijgt hij nog meer trek van. 'Vraag of jij ook wat mag.' zegt het stemmetje en na lang twijfelen doet Sander dat. De chauffeur heet Bert en is heel aardig. Sander mag met hem mee, terug naar Nederland. Maar willen Sander en Bert dat eigenlijk wel?
Het wordt een heerlijk avontuur. Ze maken een mooi kampvuur en roosteren worstjes en slapen overal maar... Waarom zijn ze zonder de vrachtwagen in Bretagne? En waarom hebben ze aldoor schapen achter zich aan lopen? En zijn de ouders van Sander helemaal niet ongerust? En hoe kopen ze nou eten als ze geen Frans kunnen praten?
Een geweldig, vrolijk verhaal, ik denk dat ieder kind wel een beetje droomt van zo'n avontuur. Lekker in een mooie vrachtwagen rondrijden met een gezellige, aardige chauffeur die altijd lacht.
Het stemmetje helpt Sander steeds als hij iets moeilijk vindt. Eigenlijk is Sander best wel dapper en hij ontdekt dat hij zonder steeds die 'want anders' praatjes van zijn ouders veel meer leert!
ISBN 9789026125614 | Hardcover | 144 pagina's | Uitgeverij De Fontein | oktober 2008
Leeftijd: 7+
© Dettie, december 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Alle Hens aan dek
"Wilt u dan geen meester blijven?" vraagt Peter Paul... Soms begrijpen de meester en Peter Paul elkaar niet zo goed. Maar als Peter Paul het eenmaal snapt dan vertelt hij in zijn opstel dat hij piraat wil worden.
Piraten zijn sterk en dapper en hebben een papegaai die kan praten en ze hoeven niet naar school en hebben geen vervelende oppas.
De meester vindt het een goed opstel. "Je hebt veel fantasie, je kan wel schrijver worden." zegt hij. Maar dat wil Peter Paul niet, hij wil piraat worden!
Op weg naar huis doet hij zijn opstel in een flesje en gooit het in de vaart.
De volgende dag ziet hij het flesje in het water en haalt het er maar uit, straks vindt de oppas het en dan weet ze dat hij haar vervelend vindt. Maar er zit een briefje in van Kapitein Krauw! Hij is aangenomen als piraat, ze zullen hem die avond ophalen.
Zo begint het spannende avontuur van PéPé (de piratennaam van Peter Paul). Hij schrijft een briefje voor zijn vader, dat hij met de piraten mee is, en wordt 's avonds opgehaald door Hens 1, Hens 2 en Hens 4. (Hens 3 is overboord geslagen.) Kapitein Krauw is een papegaai! Hens 2 is een verstekeling, wat dat is weet PéPé eigenlijk niet, iemand die ver kan steken misschien? PéPé krijgt piratenles en de eerste les die hij leert is; Niet tegen de wind in plassen.
Hij leert enteren, en hij leert dat ook hij bedoeld wordt als de kapitein "Alle hens aan dek" roept en dat piraten gek zijn op chocolademelk mer rum. PéPé heeft echte piratenkleren gekregen en een lapje voor zijn oog net als Hens 1, 2 en 4. Hij heeft de tijd van zijn leven.
Ondertussen schrijft hij briefjes aan papa, zoals;
Lieve papa,
Vanavond aten we pannenkoeken met spek en stroop
Hens 1 is de scheepskok.
Hij kookt veel lekkerder dan de oppas
Hens 2 is verstekeling en Hens 4 de lichtmatroos
Hij steekt 's avonds alle lampen aan.
Hens 3 was de stuurman maar die is overboord geslagen tijdens een storm, dus niemand weet nu welke kant we op gaan.
Maar dat geeft niet, want op zee zien alle kanten er toch hetzelfde uit.[...]
Het eerste schip dat ze enteren is de Octopus Zeven... Van dat schip heeft PéPé gehoord, zijn vader zei dat daar geld in verdwenen was en dat hij daar naar op zoek moest. Het is een schip voor zieke kinderen. De piraten zijn blij, zij zullen dat geld wel vinden...
Het is een geweldig fantasierijk verhaal. Je zit af en toe te grinniken om de originele vondsten van Bette Westera. Vooral de verschillende betekenissen van woorden gebruikt ze goed.
Bij het boek zitten twee CD's waarop het verhaal verteld wordt door Frank Groothof. Zoals wellicht bekend, kan hij dat uitstekend. Je zit geboeid naar het verhaal te luisteren.
Barbara de Wolf heeft erg leuke, vrolijke zwart-wit illustraties bij het verhaal gemaakt. Ze doen me af en toe denken aan de illustraties van Fiep Westendorp, er is een zelfde soort humor in haar tekeningen.
Het verhaal is geschikt voor kinderen vanaf vijf jaar en om zelf te lezen vanaf acht jaar
ISBN 9789026126116 | Hardcover | 96 pagina's | Uitgeverij De Fontein | april 2009
Leeftijd: 8+
© Dettie, 20 mei 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Alle Hens aan dek
Gaat over Peter Paul (Pe Pe) die in een opstel op school geschreven had , dat hij graag piraat wilde worden en waarom.
De brief belandt in een fles in de vaart. Kort daarna krijgt hij flessenpost van Kapitein Krauw (die een papagaai blijkt te zijn) dat hij is aangenomen en de volgende dag kan beginnen. Hij laat een briefje voor zijn vader achter en komt aan boord, alwaar vier mede piraten zijn, hens 1, hens 2 en hens 4 (hens 3 is ooit overboord geslagen helaas, maar duikt later in het boek uiteraard weer op).
Pe Pe wordt vervolgens getraind tot een echte piraat (eerste les..niet tegen de wind in plassen), en beleeft vervolgens allerlei avonturen.
Fragment:
Peter-Paul schrijft voor school een opstel:
Wat ik wil worden en waarom:
PIRAAT
Omdat piraten sterk en dapper zijn.
Omdat ze spannende avonturen beleven.
Omdat ze een ooglap hebben.
Omdat ze een papegaai hebben, die kan praten.
Omdat ze altijd op zee zijn en nooit naar huis hoeven.
Omdat ze ook niet naar school hoeven (want ze leren alles van hun vader en van hun papegaai).
Omdat ze geen moeder hebben (want die is dood).
Omdat ze geen oppas hebben (want die hebben ze met stofzuiger en al opgesloten in het ruim).
Omdat ze vrienden hebben die ook piraat zijn en daarom durft niemand ze te pesten met hun grote oren.
Daarom wil ik piraat worden.
P.P.
Ik heb het nog niet aan de praktijk getoetst maar ik vond het zelf al helemaal geweldig, ....goed geschreven en vooral erg grappig.
Het word aangegeven vanaf 5 jaar voorlezen, vanaf 8 jaar zelf lezen. Ik denk dat voorlezen ook wel vanaf iets ouder kan.
Mijn enige kritiekpunt is dat de grapjes af en toe wel erg op de voorlezer gericht zijn en aan de kinderen voorbij gaan, maar verder... erg leuk boek!
Alle hens aan dek is door de Griffeljury met Vlag en Wimpel 2003 onderscheiden
ISBN 9789026126116 | Hardcover | 96 pagina's | Uitgeverij De Fontein | april 2009
Leeftijd: 8+
© Willeke, mei 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer: