Tiffany Dop
Tjibbe Veldkamp

Tiffany Dop is een meisje van dertien, dat opgroeit in een nogal asociaal gezin. Haar moeder is alleenstaand, en heeft er moeite mee om haar kinderen op te voeden. De manier waarop zij haar geld verdient is nogal twijfelachtig. Naast Tiffany is er nog de tweeling Bruce en Danny, die zo jong als ze zijn al kleine crimineeltjes geworden zijn.

'Ik was niet ongelukkig. We waren wie we waren. Sheila, Bruce, Danny en ik. Zij waren vals en onbetrouwbaar, maar niet valser of onbetrouwbaarder dan ik. En ik was slimmer. Aan het vechten was ik gewend. Zelf begon ik nooit meer, maar als Bruce of Danny begonnen en ik gaf ze op hun flikker,  was ik trots op mezelf. Het was ieder voor zich en ik deed het niet slecht.'

Toch ontbreekt er iets in haar leven en dat ontdekt ze op de dag dat een onbekende vrouw haar een baby in de armen duwt. 'Pas even op, wil je'.  Als het kind een jankbaby geweest was, was het verhaal heel anders gelopen. Maar het meisje is een schat van een dreumes, en Tiffany wordt verliefd op het kindje, dat ze natuurlijk weer terug moet geven. Maar dan staat haar besluit vast: ze wil zelf een kind. Ze weet als dertienjarige wel zo ongeveer wat ze dan moet doen, en geld is geen probleem. Dat heeft ze op een vreemde, maar legale manier in  handen gekregen. Ze houdt het angstvallig verborgen voor haar familie.

De eerste de beste kans om een man te pakken te krijgen grijpt ze aan. Maar de man wil haar niet, en raadt haar aan om een jonger persoon te zoeken. En zo komt ze bij Olivier, een nette jongen, 'type studentje'.
En dan blijkt dat Tiffany toch niet alles weet. Olivier weet haar aan het lijntje te houden. Hij heeft andere plannen en neemt Tiffany mee naar Roos, die een baby heeft. Tiffany mag oppassen. Dat wakkert haar verlangen alleen maar aan natuurlijk, en als Olivier dan niet meewerkt, gaat ze maar terug naar huis, waar ze een van die mannen aantreft die haar moeder bezoeken.  Maar voor ze die man kan aanspreken is daar de politie: haar broertjes zijn opgepakt. En helaas ontdekt haar moeder dat haar dochter meer te bieden heeft dan op het eerste gezicht lijkt.

Het is een fantasievol verhaal, wrang-komisch over een meisje dat haar eigen leven wil leiden. Goed versus kwaad in een ander jasje. De eerste zin trekt je meteen het verhaal binnen: 'Ik was dertien en wilde een baby.'
De goede lezer ziet meteen dat het verleden tijd is, maar desalniettemin wil je weten wat dat kind gaat doen met zo'n voornemen. Een kind van dertien notabene! Tiffany is een meisje met een sterke wil, eentje die niet bij de pakken neerzit. Een prima hoofdfiguur om een verhaal rond te schrijven. En het wordt nog verfilmd ook. Dat wordt een leuke film, ondanks de onderliggende boodschap.

ISBN 9789047701408 | Hardcover | 113 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | januari 2009
Leeftijd: 11+

© Marjo, 09 augustus 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De bezwering
Tjibbe Veldkamp

Nog geen honderd pagina's heeft dit eerste boek voor oudere kinderen dat Tjibbe Veldkamp schreef. Een vloek en een zucht, en het is uit. Nu zijn beide niet nodig... Het gaat over een jongen die denkt dat de hele wereld tegen hem is, en die ontdekt dat het wel eens mee zou kunnen vallen. Vooral is er de ontdekking dat hij het leven mede zelf in de hand heeft. Of hij daar die bezwering voor nodig heeft?

Enig kind is hij, en er wordt hem niets gevraagd. Een nieuwe auto? Die staat ineens voor de deur. Naar een eiland op vakantie? Zijn ouders gaan er van uit dat hij het leuk vindt. Maar er is iets gebeurd thuis waardoor hij bang is. Bang voor andere kinderen, bang voor zichzelf. Hij haalt zich van alles in zijn hoofd, maar er over praten met zijn ouders die net doen alsof (is dat zo? Of weten ze echt niets?) ze nergens van af weten, dat doet hij niet.

'Het zou fout lopen. Alles liep fout. En dan kon ik tevoren wel weer een plan maken, maar aan die plannen van mij had je niks.'

Eenmaal op het eiland verzint hij allerlei avonturen, om aan zijn ouders te vertellen, maar intussen zwerft hij in zijn eentje rond en bespiedt hij de andere kinderen die er zijn. Tot hij op een dag de moed verzamelt om eerlijk te zijn tegen zijn ouders...

'Ik voelde me verdrietig maar ik geloof niet dat het door Willie kwam. Die was al dood geweest en dat had ik nooit erg gevonden. En dat hij bionisch zou worden had ik toch niet geloofd. Het was hoe het ging. Zo had je met z'n vijven de slappe lach. En zo zat je met z'n tweeën, en was de hut te ruim,  en werd er haast niets gezegd.'

Mooi verhaal.

ISBN 9021485052 | Paperback | 95 pagina's | Querido Kinderboeken | augustus 1998
Leeftijd: 12+

© Marjo, 15 augustus 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer: