Isabelle Quinn
Suni
Isabelle Quinn
Nikita heeft vaak dromen waarin een bepaald meisje voorkomt, een meisje met rood krullend haar. Ze vindt het reuze irritant dat het zo levensecht lijkt, maar dat ze niet weet wie het is of hoe ze heet. En dat ze soms huilend wakker wordt als ze weer eens zo’n droom heeft gehad. Maar als Wesley komt logeren is dat roodharige meisje even niet zo belangrijk. Wesley is haar neef, ongeveer even oud, en een etter eerste klas. ‘Een trol met een kort lontje’, zegt Nikita.
Het is zomervakantie, en de vader van Wesley, oom Bart, woont al een tijdje bij hen in huis, tot zijn nieuwe huis klaar is. Er is geen ontkomen aan, dat de jongen bij hen komt.
Al snel is het duidelijk dat Nikita niet helemaal beseft wat het betekent met zo’n joch in hetzelfde huis te wonen. Hij deinst er niet voor terug in haar kamer te neuzen. Nou ja, zij doet hetzelfde in zijn kamer, als ze terug wil wat hij gepikt heeft: haar dagboek, dat ze niet goed verstopt heeft. En verstoppen had ze echt moeten doen: ze heeft daar namelijk in geschreven over haar grote geheim. Ze heeft iets heel ergs gedaan wat ze niet durft te vertellen aan haar moeder. En er staan ook kleinere geheimpjes in. Ze heeft er bijvoorbeeld in op geschreven dat ze haar vriendin Sophie wel wat mollig vindt. Er staat wel bij dat ze vindt dat het Sophie goed staat, maar dat vertelt Wesley niet, als hij dit luidkeels gaat verkondigen! Het kost Nikita bijna de vriendschap. En ze wil Sophie niet kwijt, ook al is intussen een ander persoon opgedoken die haar handlanger kan en wil zijn: het roodharige meisje, Suni. Zij blijkt Nikita’s vroegere fantasievriendin te zijn!
En terwijl niemand anders Suni kan zien, is ze wel echt genoeg om heel vervelend te doen tegen Wesley. Ze stelt ook het Grote Crisis Plan op, om de jongen terug te pakken. Maar het lijkt er meer op dat Nikita erger in de problemen komt...
‘Ik haatte Wesley, echt waar, ik was niet ineens een watje geworden, maar Suni ging te ver. Dit was gevaarlijk.
Ik rende naar de heuvel. ‘Nee! Stop!’ schreeuwde ik, precies op het moment dat de wateroorlog mijn kant op kwam. Een meisje gilde. Wesley hoorde me niet.
Toen was het te laat.’
Nu heeft Nikita twee problemen, drie eigenlijk, want dat geheim is er ook nog.
Het wordt een memorabele vakantie...
Grappig verhaal met serieuze ondertoon: Als je geheimen hebt moet je er goed voor zorgen dat niemand die te weten komt, maar veiliger is het gewoon geen geheimen te hebben. Een onzichtbare vriendje hebben veel kinderen, maar - gelukkig! - loopt het daarmee niet zo uit de hand als bij Suni! Zij veroorzaakt veel leuke, maar ook moeilijke situaties.
Zou een van de dochters van Isabelle Quinn een onzichtbaar vriendje gehad hebben? Het is duidelijk dat de basis van dit verhaal een solide basis heeft. Daarna is de fantasie op hol geslagen, maar dat wordt gelukkig in goede banen geleid.
Isabelle Quinn (1967, Creil, Frankrijk) woont in Nederland sinds 1993. Ze volgde Nederlandse les en werkte als administratief medewerker.
ISBN 9789044827088 | Hardcover | 147 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2016
Leeftijd vanaf 10 jaar.
© Marjo, 28 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
