Carry Slee
# Laatste vlog
Gijs heeft zijn vriendin betrapt op een innige omhelzing met Jesse, en hij wil niet geloven dat Femke en Jesse gewoon vrienden zijn. Het is nu klaar: alles wat hij ooit heeft gekregen van Femke moet verbrand worden. Het is tegen zijn zin, maar Noud helpt. Maar het blijkt een zeer domme actie: Gijs belandt in het ziekenhuis, en de vriendschap is voorbij. Noud begrijpt het wel: hij is erg laf geweest, maar dat Gijs er voor zorgt dat iedereen op school hem met de nek aankijkt, vindt hij vreselijk!
Femke en Roos zitten bij hen in de klas. Terwijl Femke net als de anderen meteen bereid is om Noud te veroordelen, twijfelt Roos. Ok, ze is verliefd op hem, maar ze gelooft hem als hij vertelt dat hij er spijt van heeft. Hij is geen lafaard, zegt hij, maar hoe moet hij dat bewijzen
Roos is fanatiek op Instagram, ze maakt artistieke foto’s, en post die daar. Ze krijgt altijd een heleboel likes. Als Noud haar vraagt een filmpje te maken van een actie waarbij hij laat zien dat hij geen watje is, om op YouTube te zetten, inspireert dat Gijs en Jesse om ook filmpjes te maken, en Roos filmt ook voor hen. Maar ze gaan wel erg ver!
In Roos’ leven verandert nog meer: ineens komt Susan, de dochter van haar stiefvader bij hen wonen en ze doet helemaal niet aardig. Er is iets met haar aan de hand en het heeft te maken met al dat geld dat ze steeds maar leent.
Noud die wil bewijzen dat hij heus wel moedig is, en Roos die er achter wil komen wat er met Susan aan de hand is. Hoe komen die twee bij elkaar?
Eigenlijk is Roos degene waar alles wat er in het boek gebeurt om draait. Ze heeft persoonlijk geen problemen, maar raakt wel betrokken bij de sores van anderen. En omdat ze zo aardig is, wil ze iedereen helpen. Haar tegenpool is Gijs, die nogal een kort lontje heeft, en snel met een oordeel klaar staat. Het kost heel wat moeite om hem zijn fouten in te laten zien.
In een snelle opeenvolging van gebeurtenissen waarbij ook de personages nauwelijks tijd hebben om even na te denken volgt het ene probleem op het andere dat de wereld nog niet uit is. Spannend is het zeker, maar het is wel een opeenstapeling van misverstanden, foute beslissingen en ongelukjes. Gelukkig is er die verstandige Roos en wordt het allemaal wel opgelost! Qua stijl is het verhaal nauwelijks een uitdaging: het leest als een trein. Maar dat is wat de doelgroep lekker vindt om te lezen.
Carry Slee (1949, Amsterdam) was dramadocent in het middelbaar onderwijs, en de lijst met boeken die ze geschreven heeft is indrukwekkend. Ze schreef voor diverse leeftijdsgroepen en veel films zijn verfilmd. Zou met #Laatste vlog ook zomaar kunnen.
ISBN 9789048839377 | Hardcover | 208 pagina's | Overamstel uitgevers | augustus 2017
Leeftijd: 12+
© Marjo, 26 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Verdacht
Het is notabene Tess zelf die het eerste bewijs in handen van de politie speelt. Als zij met haar vriendengroepje een filmpje aan het maken is voor een opdracht van school, heeft ze net voor de overval ter plekke gefilmd. Ze brengt het filmpje naar het politiebureau, niet wetend wat ze daar mee aanricht.
Er is namelijk op te zien dat de man die achter het stuur zit van de vluchtauto, net zo’n bijzonder horloge heeft als de vader van Tess. En als de politie de vluchtauto aantreft, vinden ze een aansteker met de vingerafdrukken van Tess haar vader er op.
Het gaat niet goed met haar vader, weet Tess, hij is werkeloos, en haar moeder moet zelfs geld lenen bij oma om de schulden te kunnen betalen. Maar een roofoverval plegen? Dat zou haar vader nooit doen! Dat weet ze zeker! Maar hij wordt wél opgepakt...
‘Dit is wel een bijzondere dag,' zegt de man als ze klaar zijn. ‘Nu ben ik een filmster en vanochtend voelde ik me ook al heel belangrijk. Ik kreeg namelijk de politie op bezoek. Het ging over de overval op de juwelierswinkel. [...] In de auto hebben ze een aansteker gevonden. Ze denken dat de dader die hem mist een nieuwe heeft gekocht, zodat het niet opvalt dat hij hem kwijt is. Of ik er de laatste dagen een heb verkocht, vroegen ze. Nee, zei ik. En ze zijn nog niet weg of er komt een man binnen. Een aardig type. Wel een beetje nerveus. Wat denken jullie? Hij koopt exact dezelfde aansteker!’
De omgeving van Tess is er zeker van dat niet alleen de vader van Tess een misdadiger is, maar Tess zelf wordt ook al snel van diefstal beschuldigd. En op school wordt ze uitgemaakt voor dochter van een moordenaar. Ze wordt met de nek aangekeken en nageroepen.
Maar ze kan toch wel rekenen op haar vriendengroepje? Victor, Brahim en Rachel? Zij zullen haar toch wel steunen?
Carry Slee won negen keer de prijs van de Nederlandse Kinderjury en vijf keer die van de Jonge Jury. Van haar boeken zijn inmiddels meer dan 4,5 miljoen exemplaren verkocht.
Wie haar boeken voor de oudere jeugd wil lezen, kan er van uit gaan dat het geen dolle boel gaat worden. Er is altijd iets ergs aan de hand.
Hier gaat het om vriendschap in een brede zin. Hoeveel is de vriendschap waard? Gaan ze echt voor elkaar door het vuur? Is hun vertrouwen in elkaar groot genoeg?
Het is niet zo moeilijk om te raden dat er van alles fout loopt voor Tess, maar het is wel de vraag of het ook weer goed komt. Natuurlijk komt er nog andere thematiek aan de orde, allemaal items die belangrijk zijn voor jongeren.
Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld, zodat we een goed beeld krijgen van de achtergronden van de vier vrienden.
Dat wordt weer smullen voor de jeugd.
ISBN 9789048834488 | Hardcover | 256 pagina's | Overamstel uitgevers | september 2016
Leeftijd: 12+
© Marjo, 30 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Spijt!
David zit in de tweede van een middelbare school. Sinds begin van dit schooljaar is zijn oog op Vera gevallen en is hij als een blok voor haar gevallen. Zijn schoolwerk lijdt er onder, en zijn heldere blik ook, zo blijkt uit dit verhaal. Hij merkt namelijk heel goed op dat Jochem, een klasgenoot, gepest wordt, en al keurt hij dat helemaal af: hij doet er niets aan. Hij helpt Jochem niet als anderen zijn kleren uit de doucheruimte meenemen, zodat hij niet op de schoolfoto komt te staan. Ze schelden hem uit voor zeug, en geven gelijksoortige benamingen, en zelfs als David ontdekt dat ze Jochem hun – betaalde - werk laten doen zogenaamd zodat ze daarna niet meer zullen pesten, grijpt hij niet in. Want hij is met zijn gedachten bij Vera. Daar krijgt hij gruwelijk spijt van als op een dag Jochem onvindbaar is.
In juni 2013 is de film Spijt! in première gegaan. ‘De film is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Carry Slee, die al bij verschijnen ruim zeventien jaar geleden een verpletterende indruk maakte op veel lezers.‘
Carry Slee won met dit boek de prijs van de Nederlandse Kinderjury en de Jonge Jury. Spijt! is het zesde boek van Carry Slee dat wordt verfilmd.
Ik als volwassene vind het verhaal maar la-la. Je vliegt er door heen en is zo voorspelbaar. Maar ik begrijp wel dat de jongeren, voor wie het boek geschreven is, dat heel anders ervaren. Het beschrijft de wereld van jongeren, met al hun ditjes en datjes, en daarbij nog een enorm probleem, dat helaas ook niet bijzonder is, maar geregeld voorkomt. Herkenbaarheid dus volop.
Het is een zwaar onderwerp dat eigenlijk heel luchtig beschreven wordt. Misschien dat het daarom zo aanslaat? En als onderwerp van discussie in de klas is het een uitstekend uitgangspunt.
ISBN 9789026988646 | Hardcover | 144 pagina's | Van Holkema & Warendorf | februari 2002
Leeftijd: 13+
© Marjo, 07 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Superromantisch Liefdesboek van Britt & Masja
Dat heb ik weer!
Bij het bekijken en lezen van dit boek komt dat gevoel weer terug. Britt en Masja hebben ook een pagina in de Tina en de kleurplaten die er in staan doen wel denken aan de beeldromannetjes.
In dit Superromantisch Liefdesboek boek staan allemaal meidendingen die je toentertijd ook allemaal erg belangrijk vond en antwoord gaven op de vele vele vragen die je had. Bijvoorbeeld: Hoe voelt verliefd zijn eigenlijk? Hoe weet je dat je verliefd bent? Hoe kun je zorgen dat iemand verliefd op jou wordt? Wat doe je als je liefdesverdriet hebt? enz.
Britt, bekend van de vier 'Dat heb ik weer' boeken, geeft overal antwoord op. Ook vertelt ze het mooie verhaal over hoe erg ze in de war was toen er een nieuwe jongen in haar klas kwam. waarom kreeg ze steeds een rood hoofd als hij naar haar keek en waarom droomde ze dat ze samen stonden te zoenen? Ze is stapelgek op haar vriend Dave, dus waarom heeft ze dan van die vreemde gevoelens als ze Daniël ziet?
Naast dit bovenstaande staat er nog veel meer in dit boek. Je kunt kijken of het sterrenbeeld van die jongen die jij zo leuk vindt wel bij die van jou past. Je kunt ook jouw vriend letterlijk versieren dankzij de romantische versieringen die in het boek staan. Je kunt ze uitknippen en rond een foto van hem plakken. Verder staan er veel tips en testjes in, bijvoorbeeld over romantische uitstapjes, beautytips, weetjes over zoenen, heel lekkere recepten om jezelf en je lover te verwennen en nog veel meer.
Dit tweede in deze vorm uitgegeven 'Dat heb ik weer!' boek is een echt zwijmelboek vol romantiek geworden. Britt plaatst doorheen het boek korte berichtjes getiteld 'Dat heb ik weer!' waarin de testjes staan of dingen die ze beleeft heeft. Elke keer reageren drie dezelfde personen daarop waardoor je als lezer zelf ook na kunt gaan denken en een mening kunt vormen over wat er in het berichtje staat.
Zelf vind ik het wel apart dat er kleurplaten en romantische slingers die je zelf kunt inkleuren in staan die totaal niet kinderachtig zijn. Ergerlijk vind ik dat Britt steeds egt schrijft in plaats van echt. Maar daar zullen fans van de populaire Britt zich weinig van aantrekken. Sterker nog, superromantische meiden zullen heel erg genieten van dit fraai verzorgde boek.
(Masja is de dochter van Carry Slee, Britt is de hoofdpersoon in de 'Dat heb ik weer' boeken)
ISBN 9789049925451 | Paperback | 108 pagina's | Uitgeverij Pimento | augustus 2012
Leeftijd: 12+
© Dettie, 02 september 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Brainwash
Jelle is heel onzeker over zichzelf. Hij heeft zijn middelbare school niet afgemaakt uit angst voor het examen. Hij heeft zo’n erge faalangst dat hij eigenlijk alles in zijn leven uit de weg gaat. Hij vindt het dan ook doodeng dat de verkering met Naomi steeds serieuzer wordt. Hij is ervan overtuigd dat hij haar vroeg of laat hevig teleur zal stellen. Zo gaat het immers altijd.
Elise heeft inmiddels een mooie promotie op haar werk gemaakt maar het gaat helemaal niet goed met haar. Sinds ze nauw samenwerkt met haar baas, breekt het zweet haar regelmatig uit. Elke nacht wordt ze geplaagd door nachtmerries. Op haar werk gaat het steeds slechter. Omdat Elise zo slecht in haar vel zit maakt ze meer en meer fouten waardoor ze zich nog beroerder voelt.
Elise en Jelle hebben in hun jeugd dingen meegemaakt waardoor ze nu niet goed functioneren. Ze zullen een manier moeten vinden om met het verleden af te rekenen. Maar zo eenvoudig is dat niet. Voor Elise lijkt het tij te keren na een ontmoeting met Rafaël die een kwekerij heeft. Ze leert hem kennen tijdens een avond in het wijkcentrum waar hij uitleg geeft over natuurlijk tuinieren. Elise wil haar achtertuin opknappen en Rafaël biedt aan haar te helpen. Elise is dolblij met zijn hulp en geniet erg van zijn aanwezigheid. Rafaël is gelukkig en dat straalt hij uit. In zijn nabijheid voelt Elise zich veel kalmer.
Binnenkort gaat Rafaël verhuizen. Zijn kwekerij staat te koop en hij zal zijn intrek nemen in de Ark. In de Ark is het leven goed en zonder stress. Dankzij Jonathan. Hij is een soort spiritueel leider. Elise mag een keer mee naar de Ark en er daalt een gevoel van rust op haar neer. Ze beseft dat haar leven niet goed is, dat ze het in handen van Jonathan moet leggen. En dat is precies wat ze gaat doen.
Dit boek gaat over hoe het verleden het heden kan beïnvloeden. Wie een nare jeugd of een traumatische gebeurtenis met zich mee blijft slepen, zit op een gegeven moment muurvast in het leven. Wie slecht in zijn vel zit kan bovendien slachtoffer worden van mensen met verkeerde bedoelingen. Mensen die ogenschijnlijk alle problemen wegnemen maar die het niet goed met je voor hebben. Dat overkomt Elise wanneer ze kennis maakt met de Ark en haar bewoners.
Carry Slee heeft een pakkende manier van schrijven en ook dit boek leest als een trein. De onderwerpen die ze gekozen heeft zijn pittig. Jelle en Elise maken aan het eind van het boek ieder een tegenovergestelde keus. De een gaat het redden en de ander waarschijnlijk niet. Dit einde had van mij nog iets meer uitgewerkt mogen worden, nu is het te zwart-wit. De hippe schrijfstijl zal jongeren zeker aanspreken en daarmee haalt Carry Slee zichzelf ook een zekere verantwoordelijkheid op de hals. Haar boeken oefenen ongetwijfeld invloed uit op jongeren. Daarom was ik er niet zo van gecharmeerd dat het liefdeskoppel onmiddellijk met elkaar het bed in duikt. Alsof dat heel normaal is. Jelle heeft een drugsverleden en uit zijn verhaal komt duidelijk naar voren dat een drugsverslaving heel heftig is en afkicken beslist geen kinderspel. Daar wordt echter tegenovergesteld dat een enkele keer een pilletje slikken geen probleem is:
“’s-Avonds zijn ze uit geweest, ze hebben tot in de vroege uurtjes gedanst. Even werd het nog lastig, want Naomi wilde dat ze xtc namen om lekker de hele nacht te kunnen swingen. Maar Jelle liet zich niet in de verleiding brengen. Hij stond van zichzelf te kijken, zo sterk als hij was. Hij zei dat er iets in zat waar hij allergisch voor was. Naomi nam toen ook niet, hoewel het voor haar geen kwaad kon.”
Waarom kon het voor Naomi geen kwaad? Dat begrijp ik niet zo goed, kennelijk kijk ik daar toch anders tegenaan. Drugsgebruik is wat mij betreft altijd een slechte zaak, ook wanneer het incidenteel is. Wél goed aan het boek vind ik hoe het onderwerp hersenspoelen is aangepakt. Hoe kwetsbare mensen soms als een prooi besprongen worden door lieden die van hun willen profiteren. Ik ben gematigd enthousiast over dit boek van mevrouw Slee. Haar vorige boek Joël vond ik beter.
ISBN 9789049925826 | Paperback | 288 pagina's | Carry Slee | juni 2012
Leeftijd: 15+
© Annemarie, 04 juli 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Hebbes/Vals
Vals gaat over een heel gemene valse juf met een heel lieve naam, ze heet namelijk juf Suikertoetje. Maar ondanks haar aardige uiterlijk is het gewoon een loeder, een akelig, gemeen vals kreng. Het liefst jaagt ze de kinderen de stuipen op het lijf en elke dag zit de hele klas te bibberen omdat ze bang zijn dat zij die dag de volle laag van haar krijgen. En nu is er een monster in de stad! En juf Suikertoetje geniet. Nu is iedereen bang, niet alleen de kinderen maar ook de volwassenen. De enige die weet waarom het monster er is en waarom juf Suikerzoetje zo'n valse rotjuf is, is Kai.
Hij probeert van alles om de juf weg te krijgen of te veranderen maar niets lukt, want ondanks dat de juf zo gemeen is weet hij dat zij gevaar loopt en dat wil hij niet...
Want het monster is er dankzij Kai. Kai vond de juf zo naar dat hij een verhaal schreef waarin een monster een heel gemeen mens moet opeten. Het monster kon zich in dat verhaal 13 x veranderen van uiterlijk zodat niemand ziet dat het een monster is, pas als hij in slaap valt verandert hij weer terug in een monster. Maar Kai heeft pech, een verhalenaanblazer heeftt zijn verhaal tot leven geblazen. In het echt is juf Suikertoetje de allergemeenste van de stad en het monster zit daarom achter haar aan en niemand kan hem vangen omdat hij zich kan veranderen.
Maar Kai ontdekt dat de juf ook uit een verhaal komt dat aangeblazen is door de verhalenaanblazer. En in dat verhaal wordt ze verliefd op een... monster!
Het wordt een heel spannend verhaal en Kai piekert zich suf hoe hij er voor moet zorgen dat alles toch nog goed afloopt... Maar of dat lukt?
HebbesDe vader van de tweeling Poeke en Pieke is teleurgesteld in zijn dochters, ze presteren niets. Hun broertje Wilbert is wél geweldig, hij leert heel hard en weet alles. De tweeling noemt hem wel De boekenkast. Omdat ze toch graag willen dat hun vader ook trots is op hun hebben ze een plan bedacht. Ze zullen allemaal bekers winnen en pas als de kast helemaal vol is zullen die aan hun vader laten zien.
Alleen... die prijzen hebben ze niet echt gewonnen, het zijn namelijk heel vervelende meiden die altijd plagen en liegen en bedriegen. Poeke en Pieke weten namelijk wanneer iemand een prijs gaat winnen. Hun neus gaat kriebelen als ze voor een winnaar staan, vaak pikken ze dan het winnende object in en doen net alsof zij iets gemaakt of bedacht hebben. Nu hoeven ze nog maar één beker te winnen en dan is de kast eindelijk vol. Er is een verhalenwedstrijd uitgeroepen en de prijs is een beker, die moeten ze hebben natuurlijk. Ze snuffelen aan iedereen en hun neus gaat kriebelen bij Noël, hij heeft een prachtig verhaal wat de meiden hem laten vertellen. Ze schrijven het op en leveren het onder hun naam in, en ze winnen! De burgemeester reikt de prijzen uit en zo gauw hij de tweeling ziet is hij stapelverliefd op ze. Maar Noël pikt het niet en vertelt steeds dat ze zijn verhaal gestolen hebben. Noël ontdekt ook dat de tweeling wel vaker vals gespeeld heeft en zet alles op alles om ze te ontmaskeren. Niemand gelooft hem natuurlijk...
Het zijn twee boeken in één band. Als je het ene verhaal uit hebt dan draai je het boek om en kun je aan het andere verhaal beginnen.
Beide verhalen zijn erg fantasievol en humoristisch. Hebbes vind ik persoonlijk wel een stuk leuker dan Vals. Juf Suikertoetje was wel héél vals. In Hebbes zit ook meer humor. daar komt een juf in voor die zulk lang haar heeft dat de kinderen met haar haar mogen touwtje springen, en als ze het opsteekt lijkt het een kooitje zodat er een vogeltje in komt wonen. Dat vogeltje wordt trouwens nog een grote hulp voor Noël.
Ook de tweeling is vrij vals maar minder erg dan juf Suikertoetje. Ook breit een van de tweeling steeds maar door, zodat ze soms mensen aan een stoel vastgebreid heeft! De verliefde burgemeester is ook grappig, de tweeling wordt helemaal daas van hem.
Philip Hopman heeft erg leuke en humoristische zwart-wit tekeningen bij de verhalen gemaakt.
Kortom, een lekker dik vakantieboek voor kinderen vanaf 7 jaar
ISBN 9789049925512 | Paperback | 460 pagina's | Carry Slee | maart 2012
Beide delen zijn al eerder apart verschenen in 2002 (Hebbes) en 2003 (Vals) | Leeftijd: 7+
© Dettie, 27 mei 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Megacool opkikkerboek van Britt en Masja
Dat heb ik weer!
Het boek begint met tips over flirten. Hoe flirt je eigenlijk met die leuke jongen... Er staan allemaal tips van meiden in die je verder kunnen helpen met flirten. Daarna is er uitleg over astrologie en elk sterrenbeeld wordt uitgebreid besproken. Je kunt denken, 'dat kan ik in elk tijdschrift lezen' maar wel bijzonder is de romantische kleurplaat die bij elk sterrenbeeld staat. Het zijn echt kleurplaten voor oudere meiden.
Het hele boek staat verder boordevol met tips zoals auditietips en opkikkertips en natuurlijk mailtjes en nog meer tips maar dan van Britt in de vorm van 'Dat heb ik weer!' berichtjes.
Er staat ook nog een vrolijk verhaal in over Britt, Puck, Dave en... de heel bijzondere Lucky! Ze beleven weer heel wat met z'n allen.
Achterin het boek staan nog allemaal dingen die je zelf kunt maken zoals een mooie wikkelrok of het BF (Best Friends) spel dat bestaat uit kaartjes met vragen en de voorkant kun je zelf inkleuren. Ook kun je een CD-hoesje maken voor iemand die wel een opkikkertje kan gebruiken en een heel mooie rand voor een fotolijstje dat je zelf kunt inkleuren en daar kun je dan een leuke foto van jou met je BF instoppen of iets anders en dat cadeau geven (of zelf houden). Of een leuk etiket om je waterflesje er leuker uit te laten zien. Ook staan er allemaal troostrecepten in. Wat dacht je van een lekkere chocolade-laagjes-taart?
Persoonlijk word ik een beetje moe van dit soort boeken met al dat gebabbel en die tips, mailtjes en losse blokjes. Het schrijven van egt in plaats van echt... vind ik écht vreselijk. Het langere verhaal over Britt springt erg van de hak op de tak, aanvankelijk dacht ik dat er stukjes vergeten waren. Uiteindelijk blijkt het verhaal wel te kloppen maar er is elke keer even verwarring.
Maar toch is dit boek minder 'erg' omdat het niet als leesboek is aangekondigd maar als doeboek en dan weet je dat je geen verhaal aan één stuk kunt verwachten.
Apart vind ik de kleurplaten, geen beertjes of poppetjes maar mooie romantische tekeningen. Daardoor vind ik het boek toch een dikke plus waard. Er staat zo enorm veel in het boek om te doen, te lezen en te maken, er zit zelfs in de achterflap een enorme retro-bloemenposter die je kunt inkleuren, dat je gewoon vergeet waarom je verdrietig of in een dipje was en vanzelf weer vrolijk wordt. Het is daardoor wel een opkikkerboek geworden.
ISBN 9789049925109 | Hardcover | 128 pagina's | Carry Slee | november 2011
Leeftijd: 12+
© Dettie, 25 december 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Verhalen uit groep 7 + 8
De kinderen van De Grote Beer
Ze zitten nog maar drie weken op school en weten nu al, dankzij meester Tom, hoe ze een mooie foto moeten maken. Maar die dag letten ze niet goed op want morgen begint de driedaagse schoolreis.
De volgende dag verzamelt iedereen zich op het schoolplein en dan vertrekken ze naar de Bonte Specht... op de fiets nog wel. Arme meester Tom.
Diezelfde avond wordt er een dropping gehouden. Lisa, Frank, Sid en en Duko zitten in dezelfde groep. Ze worden ergens gedropt in het donker en Sid weet een korte weg zegt hij, dwars door het bos. maar Sid haalt een flauwe grap uit en Lisa en Frank blijven zonder zaklantaarn achter. Daar staan ze, midden in het bos, zonder lamp. Ze weten helemaal niet waar ze zijn en dan ontdekken ze ook nog allemaal dierenklemmen! Het zijn er veertig! Ze maken alle klemmen onklaar en dat is heel veel werk. Maar ondertussen is de meester heel ongerust omdat Lisa en Frank nog steeds niet terug zijn... Sid en Duko hebben hem een leugen verteld en nu weet niemand waar de twee zijn.
Ondertussen hebben Lisa en Frank besloten dat zo gauw ze terug zijn in de Bonte Specht de politie zullen waarschuwen. Maar als ze terug zijn is meester heel boos en gelooft geen woord van hun verhaal, wat nu?
In het tweede verhaal Een broodje gras en linke soep heeft de klas zomervakantie gehad en zit iedereen nu in groep acht. Ze moeten hard werken. Eerst moeten ze de Cito-toets maken en daarna oefenen ze voor de musical. Kelly heeft de hoofdrol maar zij wil ineens niet meer. Iedereen vindt dat heel gek. Ze vondt het toch zo geweldig, ze was toch zo blij? Hoe kan dat nou? Zou het komen omdat haar kat verdwenen is?
Kim, Daan, Quilfort, Frank en Lisa vertrouwen het niet en proberen uit te vinden waarom Kelly niet meer mee wil doen. Ze zien haar praten met een jongen op een scooter. Hij geeft haar een pakje. Ze achtervolgen Kelly en zien dat zij het pakje ergens afgeeft. Wat heeft dat te betekenen? Uiteindelijk weet het groepje Kelly zo ver te krijgen dat ze vertelt wat er aan de hand is... Kelly is in gevaar en de groep heeft moeten beloven aan niemand wat te vertellen... wat nu?
Beide verhalen zijn lekker spannend. Grappig is ook dat er al wel sprake is van mobiele telefoontjes maar nog niet van digitale camera's, er worden nog fotorolletjes gekocht en de foto's worden nog ontwikkeld in de donkere kamer. Hieruit blijkt dat de verhalen al wat ouder zijn maar dat geeft niets. Een leuk en spannend verhaal blijft een leuk en spannend verhaal en dat zijn ze, alle twee!
ISBN 9789049925093 | Hardcover | 168 pagina's | Carry Slee | november 2011
Schreeuwende slaapzakken en stiekeme stropers 1e druk in 1999 Een broodje gras en linke soep 1e druk in 2000 | Leeftijd: 10+
© Dettie, 24 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het grote Leesplezierboek van Carry Slee
Ridder Schijtebroek
Het eerste verhaal gaat over Bo en Michiel, ze zijn acht jaar en heel goede vrienden van elkaar. Samen helpen ze altijd Theo die op de kinderboerderij werkt. Ze zijn heel benieuwd of de kuikentjes van kip Sofie al geboren zijn dus die zaterdag gaan ze meteen na het ontbijt kijken. Maar als ze bij de kinderboerderij aankomen zien ze geen kippenhok maar een hoopje verkoold hout. Theo staat met twee agenten te praten, ze hebben helaas geen idee wie het gedaan kan hebben. De eieren zijn verbrand maar met kip Sofie is alles goed.
Bo en Michiel zijn heel erg boos, ze gaan op zoek naar de daders.
Michiels vader wil maar steeds dat Michiel een stoere jongen wordt. Michiel vindt het bijvoorbeeld eng dat zijn vader heel erg hard over de snelweg rijdt. Hij rijdt dan wel 160 in plaat van 80. Als Michiel er wat van zegt dan noemt zijn vader hem Schijtebroek. Michiel wordt er elke keer heel verdrietig van want hij kan er niets aan doen dat hij bang is. Maar nu er elke keer hokken van dieren in brand worden gestoken is Michiel heel boos.
Zelfs zo boos dat hij niet meer bang is als de daders een zwijntje in het water gooien...
(Eerder uitgegeven in 1994, 1997, 2002, 2003 en 2007)
Meester Paardenpoep
Het tweede verhaal gaat over wat oudere kinderen, Abdoul en Pleun. Pleun is helemaal gek van paarden maar Abdoul heeft helemaal niets met dat 'paardengedoe'. Toch vindt hij het wel naar dat Pleun zo verdrietig is dat de oude pony Bianca naar het pension moet. Bianca is haar lievelingspony.
Maar dan ontdekt Pleun dat Bianca naar de slachter gebracht gaat worden en dat wil ze natuurlijk niet. Bianca moet gewoon in het weitje voor oude pony's komen. Die vervelende meester Paardenpoep ook. Werkte oom Henk nog maar op de manege, die zou nooit goed vinden dat Bianca naar de slachter gaat. Ze proberen oom Henk te vinden maar die is op vakantie. Hoe kunnen ze Bianca nu redden? Abdoul en Bianca bedenken een heel gewaagd plan...
(Eerder uitgegeven in 1998, 2003 en 2007)
In beide verhalen zijn de kinderen de helden. Zij zorgen er voor dat de slechteriken opgepakt of weggestuurd worden. Natuurlijk gaat dat allemaal niet even makkelijk en moeten de kinderen heel erg hun best doen om alles voor elkaar te krijgen. Maar ze zijn allemaal heel slim en dapper.
Carry Slee zou Carry Slee niet zijn als er niet meerdere thema's in haar boeken zaten. In deze verhalen komen ook, naast aandacht voor en verzorging van dieren, de onderwerpen bang zijn, pesten en discriminatie aan de orde.
Carry Slee heeft een vlotte pen, de verhalen hebben vaart en zijn heerlijk leesvoer.
Het boek is een mooi verzorgde hardcover met prettig ogende bladverdeling en aangenaam lettertype.
De zwart-wit afbeeldingen zijn van Kristel Steenbergen.
ISBN 978904992490H | Hardcover | 144 pagina's | Carry Slee | september 2011
Leeftijd: 7+
© Dettie, 05 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Joël
De nieuwe bewoonster van de kamer van Luna vindt een stapeltje brieven onder de vloer en geeft deze aan Eva. De brieven blijken het schokkende levensverhaal van iemand te vormen. Maar van wie? En waarom heeft deze persoon dit met Luna gedeeld?
Eva raakt steeds meer de kluts kwijt. Maar is ze nu echt in de war of moet ze op haar gevoel vertrouwen? Is er meer aan de hand?
Deze young-adult roman gaat over verlies en rouw. Maar ook over hoe het is om anders dan anderen te zijn. De geheimzinnige briefschrijver blijkt namelijk een genderkind te zijn. Opgegroeid in een streng gelovig gezin. Wederom schrijft Carry Slee over een maatschappelijk onderwerp. Wie niet opgaat in de massa moet vaak een strijd leveren. Een gevecht voeren om toch een eigen identiteit te creëren. Een beetje een boodschap dus om mensen in hun waarde te laten en te accepteren zoals zij zijn. Ze heeft zich duidelijk goed in dit onderwerp verdiept. Het is een vlot geschreven verhaal en er gebeurt veel in korte tijd. De mate waarin de personages uitgediept zijn is voldoende. Ik vermoed dat jong-volwassenen zich goed kunnen inleven in dit boek. Vooral omdat de vier vriendinnen allemaal verschillend zijn is er voor ieder wat wils. Wel jammer dat ik het plot al snel doorhad.
Carry Slee is een zeer veelzijdige schrijfster. Ze schrijft kinderboeken voor verschillende leeftijdsgroepen en ze heeft ook een aantal boeken voor volwassenen op haar naam staan. Ze schrijft over herkenbare onderwerpen en problemen. Over (jonge) mensen die worstelen met zichzelf en de maatschappij. Dit komt misschien voort uit haar eigen jeugd. Ze groeide op met een verstandelijk gehandicapte moeder en een vader die hier moeilijk mee om kon gaan. Als kind al schreef ze verhaaltjes om even uit de werkelijkheid te ontsnappen. Door haar moeder heeft Carry het vermogen ontwikkeld om zich goed in anderen in te kunnen leven. Zelf zegt ze hierover: "Ik denk dat in die periode de kiem is gelegd voor mijn schrijverschap". Met Joël heeft ze opnieuw een uitstekende prestatie geleverd.
ISBN 9789049924881 | Paperback | 256 pagina's | Carry Slee | juni 2011
Leeftijd 16+
© Annemarie, 22 juni 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Dat heb ik weer!
Dat heb ik weer! 3
Britt heeft het eindelijk goed voor elkaar. Ze gaat met Dave, de knapste en liefste jongen van haar school, met wie ze ook de hoofdrol speelt in een nieuwe bioscoopfilm. En de band Crazy Ontbijtkoek, waarvan ze manager is, begint succes te hebben. Oké, haar vader staat op het punt naar Japan te emigreren, haar moeder is meer dan ooit verliefd op Blok Geitensok, de grootste loserleraar ever, en er doen gemene roddels de ronde over Noah, met rampzalige gevolgen voor Crazy Ontbijtkoek. En wat doet de superknappe Melanie de hele tijd in de buurt van Dave? Voor Britt het weet, zit ze tot over haar oren in de problemen. Hoe redt ze zich hier nu weer uit?
Dat heb ik weer! Crazy ouders, mega misverstanden en een valse gossip queen is het derde deel over het leven van publiekslieveling Britt. Evenals de eerste twee delen bevat dit boek testjes die de lezer zelf kan maken en grappige blogs van Britt.
Eigenlijk dacht ik over dit boek hetzelfde... Dat heb ik weer! Wéér zo'n boek...
Carry Slee spreekt heel veel meiden aan en daar gaat het natuurlijk om en het is geweldig dat ze zoveel meiden aan het lezen heeft gekregen, maar moet het allemaal zo veel van hetzelfde zijn? Vlotte meiden, leuke jongens, probleempje hier, probleempje daar, zoenen en kleren en vervelende jaloerse toestanden om jongens. Niet alleen Slee schrijft zulke boeken maar er verschijnen zoveel (teveel) van dit soort verhalen en allemaal zijn ze zo nietszeggend. En allemaal gebruiken ze dezelfde trucjes met lijstjes, mailtjes, testjes... We worden er mee platgegooid in de meidenboeken. Het is een concept dat werkt maar het is zo nietsig en niet erg origineel meer.
Carry Slee wint de ene na de andere prijs. Dat is leuk voor haar maar ik vraag me toch steeds af, worden meiden nu echt blij van aldoor dit soort boeken? Komen na het zoveelste deel die verhalen niet hun keel uit? Dit is alweer deel drie en eigenlijk is het concept precies hetzelfde als de voorgaande twee boeken alleen is het verhaaltje wat anders. Ik word zo moe van al dat gebabbel van Britt en haar vriendinnen.
Dit bovenstaande geldt trouwens voor heel veel meidenboeken. Maar het idee werkt en de boeken verkopen als een trein, meiden smullen ervan.
Mijn zegen hebben ze, maar ik hoef niet meer. Gelukkig ben ik de doelgroep niet.
Voor nog meer testjes en weetjes kun je naar de website http://www.dathebikweer.com
ISBN 9789049923877 | Hardcover | 207 pagina's | Carry Slee | maart 2010
Leeftijd: 10+
© Dettie, 25 februari 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het grote Carry Slee voorleesboek
Carry Slee debuteerde twint jaar geleden met De klas van Rik en Roosje. Dagmar Stam maakte er de vrolijke illustraties bij. De jaren daarna volgden nog meer voorleesboeken van dit succesvolle duo. Vele kinderen groeiden op met de verhalen over bijvoorbeeld Rik en Roosje en Iris en Michiel. Later ging Carry ook met andere bekende illustratoren samenwerken. In dit boek zijn de leukste voorleesverhalen voor kinderen van 4 tot 8 jaar uit het oeuvre van carry gebundeld. Bij de verhalen zijn de oorspronkelijke illustraties opgenomen. Een mooie illustratie van twintig jaar Carry Slee!
---
Carry Slee is natuurlijk niet meer weg te denken uit de kinderboekenwereld. Ook ontvangt zij de een na andere prijs voor haar werk. Kinderen zijn gek op haar boeken. Als je haar website bekijkt dan is de rij boeken die ze geschreven heeft indrukwekkend. De 'leren lezen' boekjes, de verzameling dierenverhalen (verzameld in het grote kwispelstaartjesboek) de Timboektoeserie, de Young Adult boeken en ga zo maar door. Ze schrijft voor jong en oud. Dankzij haar zijn veel kinderen gaan lezen en dat is de grote verdienste van Carry Slee. Het is dan ook terecht dat er aandacht besteed wordt aan haar twintig jarig schrijverschap. Eind september 2010 is zij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau hiervoor.
In dit boek zijn dus een stel verhalen verzameld uit verschillende boeken van Carry Slee. Natuurlijk komen we Rik en Roosje tegenmaar ook het leuke verhaal over de Jokpiet en het prachtig geïllustreerde verhaal (Thé Tjong-Khing), dat 25 pagina's beslaat, getiteld De zonnetjesbroek.
Maar ook een verhaal over Kakkie, uit een van haar nieuwste boeken en het verhaal over juf Suikertoetje die echt een heel gemene en nare juf is. Bij elkaar staan er 21 verhalen in het mooi verzorgde hardcover boek.
Zoals altijd in een verhalenbundel zijn er sterkere en zwakkere verhalen. Maar naar de meeste voorgelezen verhalen zullen de kinderen met veel plezier luisteren. Het is voor de kinderenen jongeren te hopen dat Carry Slee nog veel boeken zal schrijven.
ISBN 9789049924225 | Hardcover | 127 pagina's | Carry Slee | september 2010
© Dettie, 11 oktober 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Buurvrouw Mopperkont en haar hondje Kakkie
De honden in kwestie: Ollie, Bram en Kakkie zijn vermenselijkt. Ze kunnen met elkaar praten en denken als mensen. Dat kan nog, maar niet in een boek waar ook de mensen hun eigen rol spelen. En waar de honden die mensen verstaan en er op reageren, buiten een bevel opvolgen dus.
'Het wordt jouw hondje dan heeft ze iets om mee te spelen', zegt een aspirant-hondenkoper tegen de eigenaresse van de honden. En dan denkt Ollie: 'dat komt goed uit. Ik kan heel goed spelen.'
Voor mij kan dat niet, het is het een of het ander, niet de twee vermengd. Het irriteert mij en ik zou dit niet willen voorlezen. Wel zijn de verhaaltjes heel beeldend, en dat zou nu wel weer leuk zijn: filmpjes, waarbij de mens zijn mond houdt...
Wat wel mooi is: de illustraties van Noëlle Smit!
(Voorlezen vanaf 4 jaar, zelf lezen vanaf 7 jaar)
ISBN 9789049923884 | Hardcover | 103 pagina's | Carry Slee | oktober 2009
Leeftijd: 4+
© Marjo, 30 januari 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Buurvrouw Mopperkont en haar hondje Kakkie
Bram en Ollie - Buurvrouw Mopperkont en haar hondje Kakkie is het vermakelijke verhalenboek over de twee honden Bram en Ollie. Bram is de grote wijze hond waar Ollie als puppie bij komt te wonen. Bram leert Ollie alles over het hondenleven, o.a. dat hij beter niet in huis kan plassen, waar je lekker kan snuffelen, welke honden leuk zijn en voor welke honden je uit moet kijken. Een van die honden is Kakkie. Zij is namelijk een erg verwaande hond. Zij gaat naar hondenshows en ligt niet gewoon op het gras in de tuin, welnee dan wordt ze vies, maar op een kussentje. Bram heeft een erge hekel aan Kakkie want behalve bekakt is ze ook nog eens een vals kreng, ze haalt van alles uit en zorgt er dan voor dat Bram de schuld krijgt.
(Buurvrouw Susan heeft altijd en eeuwig wat op Bram aan te merken dus noemt hij haar buurvrouw Mopperkont en Jaqueline oftewel Sjakkie, de hond van de buurvrouw, wordt natuurlijk Kakkie genoemd.)
Gelukkig hebben Bram en Ollie niet altijd met die vreselijke Kakkie te maken, sterker nog, vaker hebben ze gewoon veel plezier samen. Ollie is maar wat blij met zo'n grote sterke broer als Bram.
Het zijn lekker vrolijke en grappige verhalen over twee honden. Elk verhaal, met illustraties, beslaat zo'n zeven pagina's. Sommige verhalen vind ik een beetje abrupt afbreken, er is geen afsluitende zin, maar dat neemt niet weg dat ze erg plezierig zijn om te lezen. De hondjes zijn echte honden, zoeken kluiven, rennen lekker door het zand, springen het water in enz. Een grote berg aarde is natuurlijk heerlijk om in te springen en vooral het uitschudden moet niet vergeten worden. Erg leuk is het verhaal 'Kakkie is jarig'. Ze krijgt natuurlijk bezoek van andere prijshonden en die zijn zo mogelijk nog deftiger. Toch blijkt dat elke hond, hoe deftig ook, toch een hond blijft.
De illustraties van Noëlle Smit zijn kleurrijk en humorvol. Van buurvrouw Mopperkont en Kakkie straalt de verwaandheid af. Bram is de goedmoedigheid zelf en Ollie is natuurlijk de grappige kleine pup, met een leuke, nieuwsgierige snoet.
Een mooi boek om uit voor te lezen en samen de plaatjes te bekijken.
Leeftijd: Voorlezen vanaf 4 jaar, zelf lezen vanaf 7 jaar
ISBN 9789049923884 | Hardcover | 103 pagina's | Carry Slee | oktober 2009
Leeftijd: 4+
© Dettie, 04 december 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De verborgen prins
"Toen Lotte zag wat haar ogen niet verzonnen en hoorde wat haar ogen niet konden liegen, dacht ze: Ik huil dagenlang, zodat de straat een zee van tranen wordt en ik in de golven verdrink. Ik ren naar het eind van de wereld en spring eraf. Ik schreeuw zo hard dat de kerktoren omvalt, bovenop mijn hoofd. Maar ze liep stilletjes naar huis, ging voor het zolderraam staan en keek naar buiten. Niets was meer hetzelfde. Het paleis aan de overkant was weer huis geworden. En de prinses was veranderd in een meisje dat knikkerde met haar vriendinnen, alsof er nooit een prins had bestaan. En dat deed pijn. Erger dan toen niemand de prins kende."
Lotte is een meisje dat anders is dan andere meisjes. Ze beeldt zich in dat ze een prins is. Aan de overkant van de straat komt een nieuw meisje wonen, Eva, en zij speelt mee met Lotte. Ze is de prinses. Maar Eva, die ook bij Lotte in de klas zit, laat haar vallen als ze meer gewend raakt in de straat en de klas, en andere vriendinnen krijgt. Meisjes die wel gewoon rennen en springen en knikkeren...
Een mooi verhaal, dromerig en tegelijk schokkend. Hoopvol, en ook hard. Dit boek wordt geschikt geacht voor kinderen van acht en ouder. Qua opzet en strikt als verhaal kan een kind van acht dit wel begrijpen, maar als je weet dat de schrijfster lesbisch is, dan begrijp je dit verhaal pas goed.
Sofie Mileau is het pseudoniem van Carry Slee
ISBN 9026989237 | Hardcover | 35 pagina's | Carry Slee | 1997
Leeftijd: 10+
© Marjo, februari 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer: