Simone de Jong
Het geheim van Meneer Hartjes
Maar als de oude Geertje in het leven van Mara komt, verandert alles. Ze is er opeens, in Mara's huiskamer en alle twee schrikken ze ervan. Aanvankelijk doet Geertje net alsof ze zich in het huis vergist heeft, alsof ze een vergeetachtig oud vrouwtje is die het allemaal niet meer zo goed weet. Maar daar trapt Mara niet in.
Al snel blijkt dat Geertje bij een geheime club hoort die mensen helpt als ze het moeilijk hebben en zich alleen voelen. De mensen van de zogenaamde 'breiclub' gaan huizen binnen en zorgen met heel kleine, vrij onopvallende, dingetjes ervoor dat mensen zich prettiger voelen. Dat kan door even een raam open te zetten en frisse lucht binnen te laten of de planten verzorgen of een beetje op te ruimen. Maar... niemand mag hun zien, dat is regel nummer 1 van de club... Geertje is nu dus in de problemen want Mara had haar niet mogen zien, Mara had op school moeten zitten.
Maar Mara vindt Geertje erg lief en kan niet wachten om haar weer te zien, ze zal Geertje niet verraden en Geertje belooft weer snel langs te komen. Maar Geertje komt maar niet. Mara wacht en wacht en wordt boos, zo boos dat het bokskussen niet meer helpt. Op een dag loopt ze woedend naar buiten, ze moet haar kwaadheid kwijt en rent hard de starten door en dan... ziet ze Geertje en die gaat net het buurthuis in. Mara gaat er achteraan en gluurt door de ramen. Ze ziet een stel heel oude, tere wiebelige dametjes met een breitasje de deur binnenstappen, maar zo gauw ze eenmaal binnen zijn en niemand ze kan zien veranderen ze tot Mara's verbazing in kwieke, vlotte vrouwen!
Er is een mevrouw bij met een vriendelijk gezicht vol kreukels en zij heeft duidelijk de leiding. Mara hoort haar zeggen dat gesignaleerd is dat Geertje betrapt is tijdens haar huisbezoek en daarom moet ze de club moet verlaten. Dat zijn nu eenmaal de regels. Maar Mara kan het niet aanzien en loopt naar binnen en verdedigt Geertje en weet iedereen te overtuigen dat Geertje er niets aan kon doen. Gelukkig mag Geertje bij de club blijven. Sterker nog, Mara wordt gevraagd om ook bij de club te komen! Mara vindt het geweldig. En zo begint haar spannende avontuur.
We mogen meeleven met alle testen die Mara moet ondergaan om tot de club toegelaten te worden. Ze krijgt onder andere een kijk- en geurtraining waarbij ze geweldige, grappige Harrie ontmoet, die echt alles van geuren weet. Het is echt lachen zoals hij met alles en iedereen omspringt. Ze moet ook een actietest doen en krijgt een spannende slotentraining, waarbij je soms je adem inhoudt.
Mara leert een heel andere wereld kennen, leert haar zintuigen te gebruiken en ontdekt haar talenten. Mara verveelt zich niet meer. Mara geniet!
De dametjes hebben allemaal een heel eigen karakter en dat maakt ze ook zo bijzonder. - Joke Eikenaar heeft ze steeds enorm leuk weergegeven in haar zwart-wit tekeningen. - De dames zijn ook gek op gebak en op elke bijeenkomst worden er flinke hoeveelheden gebakjes weggewerkt. Geert is De Kreuk zijn helemaal apart en fijne mensen.
De 'breiclub'leden zijn ondertussen gek op de eerlijke, opmerkzame en zachtaardige Mara op één na, Maartje. Zij is jaloers én heeft een hekel aan kinderen, en helemaal aan slimme kinderen. Ze doet er dan ook alles aan om de baas te spelen en Mara uit de club te werken en ze gaat heel ver daarin...
'Als je goed kijkt, is er dichtbij altijd wel iets spannends te vinden!' Staat op de achterkant van het boek te lezen. En dat is nu precies wat er in dit boek gebeurt. Het is een grappig, spannend, fantasievol verhaal, dat je meesleept langs huizen, oude dametjes, schoolkinderen en enkele pestkoppen. Maar doordat Mara zo goed observeert en alles nauwkeurig bekijkt en overdenkt, loopt het uiteindelijk op een leuke manier goed af waardoor je met een brede glimlach het boek dichtklapt. De vlotte zwart-wit afbeeldingen van Joke Eikenaar dragen zeker aan die glimlach bij.
ISBN 9789044827118 | Hardcover | 261 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2016
Leeftijd 9+
© Dettie, 15 augustus 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Vals beschuldigd
‘In de tijd dat niemand naar haar keek, toen ze nog een bril droeg, toen joggingbroeken de enige broeken waren die haar comfortabel zaten, en elke trui en sweater die ze droeg oversized maar te klein was, kon ze alleen maar dromen van kijkende jongens. De meisjes die er wel uitzagen zoals het hoorde, moesten de gelukkigste wezens op aarde zijn. Nu ze zelf een van die meisjes was, merkte ze dat het nooit wende, maar ook niet zo zaligmakend was als ze had gedacht. Dat elke medaille twee kanten had, besefte je pas als je de medaille gewonnen had.’
Er is iets met Elaine. Ze is er zo op gebrand om ’er uit te zien zoals dat hoort’, het is het belangrijkste in haar leven. Ze is onzeker, maar dat is toch normaal op haar leeftijd? Er blijkt meer aan de hand.Alleen haar beste vriendin is op de hoogte. De lezer dus ook niet!
Als de vakantieplannen gewijzigd worden: niet naar Amerika, maar naar Frankrijk, is ze zwaar teleurgesteld. Ze gaat mee, maar tegen haar zin. Dat het dan alleen maar mee kan vallen is logisch, maar het wordt juist de meest fantastische vakantie die ze ooit had. Hoewel.. nee, het is niet helemaal rozengeur en maneschijn. Ze ontmoet er een groep Nederlandse jongeren, waar ook die ene jongen bij hoort, die ze in haar eigen woonplaats ook al is tegengekomen en waar ze meteen op viel, maar eigenlijk is het ‘te vroeg’. Ze moet eerst nog naar Amerika.
Dit is niet het enige raadsel. Wat heeft Amerika dat zo belangrijk is voor haar? Is ze in staat Bart van zich af te houden tot het dan ‘wel kan’? Haar manier van doen wordt maar eigenaardig gevonden door de anderen, wat natuurlijk gevolgen heeft voor hun reacties op haar. Want Bart wordt, begeerd door meerdere meisjes, en als net die rare griet hem aan de haak slaat, ontstaat er vijandschap en jaloezie.
Wei legt bijvoorbeeld steeds dode dieren op de stoep van haar huisje? Waarom spreekt de groep dingen af als zij er net niet bij is?
Dan gebeurt er iets vreselijks, net voor Elaine met haar ouders terugreist naar Nederland.
Er wordt naar gehint in de proloog, waarin we een aantal mails lezen ‘ ik vind dat we Elaine helemaal kapot moeten maken.’ en een ‘moordblog’, waarin staat geschreven ‘je komt er niet mee weg, Elaine!’. Waar dat allemaal op slaat, dat lezen we in deze spannende jeugdthriller. Het thema is er een van alle tijden: is uiterlijke schoonheid belangrijk?
Het is een verhaal met een dubbele bodem. Je kan het lezen als een lekker spannend verhaal zonder meer en daarbij de onderliggende waarschuwingen negeren. Maar je kan ze ook ter harte nemen:
‘wie mooi is roept agressie op’ bijvoorbeeld. Of het gevaar van de sociale media.
Geschreven op een verhalende manier met weinig dialoog is ook de stijl niet direct een aanduiding dat het bedoeld is als een chicklitthriller. Bovendien blijft de lezer achter met enkele vragen, waarbij een bepaald niet onbelangrijke.
Aan de lezer de keuze: vakantieboek, of net iets meer dan dat?
ISBN 9789049925734 | Paperback | 144 pagina's | Pimento | juni 2012
Leeftijd vanaf 15 jaar
© Marjo, 29 juni 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer: