Sarah Winman

Toon alleen recensies op Leestafel van Sarah Winman in de categorie:
 

Het laatste jaar van Marvellous Ways Het laatste jaar van Marvellous Ways


Wie in Cornwall geweest is, herkent het landschap en de bijbehorende sfeer onmiddellijk.
In die haast sprookjesachtige, maar van alle gemakken verstoken omgeving woont de oude vrouw, Marvellous Ways. De dorpelingen dulden haar, maar vinden haar en haar eigenaardige manier van leven op zijn zachtst gezegd vreemd, zoals ze bijvoorbeeld iedere dag het water induikt om op dat eiland in de ruïne van een kerk een kaars aan te gaan steken.

Het is 1947, het land en zijn bevolking herstelt van twee oorlogen, die allebei impact hebben gehad op het leven van Marvellous. 89 is ze nu, maar ze is nog niet klaar om te vertrekken uit dit aardse bestaan. Dat voelt ze, zoals ze zoveel dingen aanvoelde of gewoon wist.
Ze wacht. En hij komt.

Francis Drake, 22 jaar oud, heeft het nodige meegemaakt in Frankrijk, als soldaat. Op een van de laatste dagen daar heeft hij een stervende soldaat, die hij nauwelijks kende, beloofd een brief te bezorgen bij de vader van de jongen. In Cornwall. Hij zal dat ook doen, maar hij heeft niet echt iets of iemand om bij terug te komen in Engeland, en besluit eerst nog Frankrijk door te trekken.
Als hij dan toch terug is in Londen, een kapotgeschoten stad, komt hij zijn jeugdliefde tegen, Missy. Maar zij beantwoordt zijn liefde niet, en zwaar terneergeslagen gaat hij op zoek naar de geadresseerde van de brief.
Hij is de man die arriveert bij Marvellous. Een jonge man, nog maar aan het begin van zijn leven, en zij, een oude vrouw, aan het einde. Wat moeten deze mensen met elkaar?

Een zeemeermin, krabben en oesters, pruimenbrandewijn en verhalen, ze vormen de achtergrond van Het laatste jaar van Marvellous Ways. Het is een onherbergzame streek waar de twee zich bevinden met veel regen en kou, hetgeen de sfeer duidelijk mede bepaalt. Maar het is vooral een verhaal in een prachtige taal, met hulde voor de vertaler die dit over heeft weten te brengen!

‘Er knabbelt licht aan de onderkant van de hemel’

‘De aanblik stemde haar treurig, omdat ze op sommige dagen dacht dat dat precies was wat haar geest aan het worden was: een doorboorde romp.’

‘Hij had er toen niet goed uitgezien, maar mensen hadden hem met heldendaden bekleed en dat soort kleren waren te felgekleurd om de vodden de vodden van de ellende daarachter zichtbaar te laten zijn.’

‘Marvellous werd ineens losgewrikt uit de ouderdom als een zaaiaardappel uit de vertrouwde gerieflijkheid van het donker.’

‘Een keer was ze zo dom geweest om de twijfel binnen te noden. Ze zaten op het bed en zij vroeg de twijfel waarom hij er was, en de twijfel zei: Dat weet je best.‘


Personifiëren zoals hier doet Winman vaak, en dat versterkt de magie. Ook vertelt ze niet chronologisch, maar maakt gebruik van flashbacks, en laat de personages verhalen vertellen zodat het verhaal zich langzaam ontwikkelt en de lezer rustig geniet.
Zoals het debuut van Sarah Winman (toen God een konijn was) al beloofde, heeft deze roman opnieuw die prachtige stijl, en is de sfeer magisch en sprookjesachtig. Het is een genot om deze boeken te lezen, en we willen alleen maar meer …

Sarah Winman (46) groeide op in Essex. Ze volgde een acteursopleiding en speelt sindsdien in het theater, in films en in televisieseries. Ze speelde onder andere in The Discovery of Heaven, met Jeroen Krabbé. Momenteel woont Sarah Winman in Londen.


ISBN 9789492086402 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | oktober 2016
Vertaald uit het Engels door Miebeth van Horn

© Marjo, 17 augustus 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer: