De Prendergast Road Kronieken
Sarah May

Dit boek is opgedragen aan alle vrouwen die zich in onmogelijke bochten moeten wringen - of dat ooit hebben gedaan -  om werk en kinderen te combineren. Ongeacht je banksaldo, je confectiemaat, je geestestoestand... Jullie zijn stuk voor stuk diva's! staat voorin het boek te lezen. (Vreemd woord diva... of ik dat wil zijn is nog maar de vraag natuurlijk.)

Maar goed, dit is een boek over de bewoners van Prendergast Road, een dure straat in Zuid-Londen. De mensen die daar wonen houden elkaar voortdurend in de gaten en ieder moet aan de hoge eisen van de buurt voldoen.

Een van die bewoners is Kate Hunters, getrouwd met Robert en moeder van dochter Flo en zoon Findlay. Samen met haar 'vriendinnen' is ze lid van het Prendergast Road Comité. Eens in de zoveel tijd komen ze bij elkaar en bespreken de buurt en wat not-done is en eten daarbij eigengemaakte hapjes en drinken flinke hoeveelheden wijn. Alle vriendinnen hebben toelating voor hun kinderen gevraagd bij St. Anthony's de enige goede school in hun buurt.
Die morgen krijgt Kate de brief met de mededeling dat Findlay geweigerd is. Ze kiest ervoor om tegen iedereen, inclusief haar man, te liegen en zodoende meldt ze dat haar kind is aangenomen... net als de andere kinderen van Pendergast Road.

Hierna volgen we Kate en haar hectische leven. Zij en Robert kunnen nauwelijks het hoofd boven water houden, ze moeten alle twee wel werken willen ze zich het huis kunnen blijven veroorloven. Nu haar zoon is afgewezen voor St. Anthony's zoekt ze naar oplossingen om zich de afgang van de afwijzing te besparen en financieel minder hoge lasten te hebben. Onder het mom van kleiner willen gaan wonen omdat ze in het buitenland een vakantiewoning willen kopen zoekt ze naar een ander huis. Maar buurvrouw Jessica werkt bij een makelaar en uitgerekend zij zal dan Kate rond moeten leiden...

We volgend de bewoners van Prendergast Road en hun leven. Hoewel ze zich tegenover elkaar als razend gelukkige en vrolijke mensen voordoen zijn de problemen niet van de lucht. Ontrouw, geldgebrek, problemen met de kinderen, lange werkdagen, nergens tijd voor hebben enz. enz. Een hoop uiterlijk vertoon dus maar ondertussen in huis een hoop ellende.
Natuurlijk leidt het tot een climax, waarna heel veel anders bleek te zijn dan het leek.

De benaming kroniek of kronieken wordt vaak gebruikt als aanduiding van een dag-tot-dag-relaas dat geen literaire pretentie heeft. Dat is inderdaad wat dit boek is ook al is het net geen dag-tot-dag relaas. Het verhaal begint in april en eindigt in juni met daarbij een nawoord getiteld 'Een half jaar later...'
Sarah May schrijft in het begin behoorlijk chaotisch, alsof ze zelfs in haar schrijven de chaotische levens van de drukbezette vrouwen weer wilt geven.

Het verhaal begint met Kate die haar dochtertje - die eerst van het bed valt omdat Kate vergeten was dat ze daar lag -  vergeet mee te nemen nadat ze haar in haar haast even in haar zitje op de stoep had gezet. Deze haast is voelbaar, alles wordt snel, snel weergegeven zodat je soms het verhaal niet goed kunt volgen. Alle vrouwen (en mannen) van deze straat worden in dezelfde vorm voorgesteld. Ze rennen zichzelf en hun huisgenoten voorbij. Gelukkig duurt deze haast in schrijven niet te lang en gaat de schrijfster iets dieper op de personages in. De climax is echt een climax. Alle losse eindjes komen bij elkaar en zorgen voor een ontploffing in de levens van de Prendegast Road bewoners.

In elke hoofstuk komen een paar hoofdpersonen naar voren, daardoor blijft het boek levendig. Sommige personages worden meer karakters dan andere. Jessica, Margery (lichtelijk dementerende schoonmoeder van Kate) en Robert springen er uit. Zij worden mensen. De rest  blijven voorbij komende figuren die niet gaan leven. Met de kinderen wordt omgegaan en rondgehold maar meer ook niet, iets met ze doen is niet aan de orde.  Daardoor blijft het ook allemaal nogal vlak zelfs als het met een kind toch eventjes flnk slecht gaat. Er is één mysterieuze vrouw in het boek en wat zij in het verhaal moet is mij een raadsel.
Ik denk dat de schrijfster, ook gezien haar voorwoord,  vooral de hectiek van het moderne leven heeft willen weergeven waarin niemand tijd heeft voor elkaar en niemand weet hoe het met een ander gaat.

Kortom, al met al een aardig boek dat lekker weg leest maar in het begin om even doorzetten vraagt. Later wordt het verhaal rustiger en beter.

Opgemerkt moet worden dat het een erg mooi verzorgd boek is, hardcover met leeslint en een prettige bladspiegel.

ISBN 9789056723224 | Hardcover | 302 pagina's | Uitgeverij Signatuur | april 2010
Vertaling Mary Bresser

© Dettie, 09 juni 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer: