Rob van Essen

Toon alleen recensies op Leestafel van Rob van Essen in de categorie:
Rob van Essen op internet:
 

Reddend zwemmen Reddend zwemmen


Reddend zwemmen
Rob van Essen


Dit is het laatste boek dat ik van Rob van Essen lees. Ik bedoel dat ik alles al gelezen had, behalve deze. En dit is zijn debuut. Ik weet niet of ik de schrijver gevolgd zou hebben als ik vooraan begonnen was. Want al was het zeker geen straf om het te lezen, ik vind het ook geen hoogvlieger. Gelukkig zijn zijn boeken steeds beter geworden.

Het verhaal: een jongeman reist doelloos wat rond en het is dan ook heel toevallig dat de reis (voorlopig) eindigt in een jeugdherberg, waar hij een oud-collega terugvindt. Steven was ooit net als de hoofdpersoon barkeeper in een jeugdherberg in Amsterdam, de Nachtwacht. Een tijd terug was er in die herberg een Amerikaan bezig met een muurschildering, die hij evenwel nooit afmaakte. Hij werd ontslagen wegens diefstal.
De eigenaar vraagt de ik-figuur of hij het af wil maken. Hij heeft toch niets te doen, dus hij accepteert. Behalve naar die schildering staren, mijmert hij over een brief die hij vlak voor hij op reis ging kreeg. Het was een van de vele antwoorden op een advertentie die hij in de krant zette 'A million rainy days' (wie begrijpt alles) ' was de tekst. De brief van ene Charlotte blijft hij herlezen, hij krijgt zelfs amoureuze gevoelens voor dit onbekende meisje, dat onbereikbaar is. Het meisje vertelt onder andere dat ze al de advertenties beantwoordt die ze zelf had kunnen zetten. Een lotgenote?
Ze zal het nooit weten, maar ze vult de dagen van een vreemde. Een vreemde die haar denkt terug te vinden in andere meisjes die op zijn pad komen. En die net zo onbereikbaar zijn en blijven, zoals dat meisje dat 's nachts in de tuin rondloopt.

Omdat ik de andere boeken van Rob van Essen ken, weet ik dat die jeugdherberg ook de locatie is van 'Troje' (2000) en 'Engeland is gesloten' (2004), en ook de hoofdpersoon lijkt steeds dezelfde: een jongeman die zijn plekje in de wereld niet weet te vinden. Dan heet de jongen dus Thomas, volgens mij niet genoemd in dit eerste boek. Drie boeken lang weet de ik-figuur niet wat hij met zijn leven aanmoet. Hij doet maar wat, laat alles gebeuren. In 'Reddend zwemmen', gaat hij zich te buiten op een bruiloftsfeest, waar hij niemand kent. Misschien dat hij daardoor eindelijk wat loskomt en met die vreemden de polonaise gaat doen? Of is het toch de drank, waar hij ook niet vies van is? Maar die polonaise heeft een vieze nasmaak, als hij ontdekt dat het geheimzinnige meisje net in die andere danstent was...
Onbeantwoorde vragen zijn er legio, voor Thomas, voor de schrijver, en dus ook voor de lezer.
Zouden die vragen intussen beantwoord zijn? Of zal er ooit nog een boek over Thomas volgen?


'Het is misgegaan, zei ik tegen mezelf, geef het maar toe. De hele wereld zou voor me open moeten liggen, en in plaats daarvan had ik keuzemogelijkheden beperkt tot een kopje koffie in Pleinzicht of een kopje koffie in de Rustende Jager.

'Hoeveel ogen je ook in je rug voelt, hoeveel mensen er ook over je schouder meekijken, zorg dat je jezelf nooit terugvindt in een hoekje waarin je schichtig om je heen kijkt terwijl je iedereen in gedachten je excuses
aanbiedt voor het feit dat je bestaat. Alles beter dan dat.'

'Ik vroeg me af of het nog bestond, reddend zwemmen. Het klonk als iets uit een ver verleden. Dat was het natuurlijk ook, een echo uit het voorbije verleden Van de paar zwemlessen die ik bijwoonde, voordat ik vanwege verregaande watervrees niet meer hoefde, terwijl de rest doorging voor A, B, en Reddend Zwemmen. (-) Stijgt het water of is het aan het dalen. Nou, ik geloof dat het alweer aan het zakken is, dokter, het staat nu nog maar tot aan mijn lippen. De Gouden Gids naslaan en het dichtstbijzijnde zwembad
bellen. Spreek ik met de badmeester? Wordt er nog reddend gezwommen of hoe zit dat?'


ISBN 9060054075 | Paperback | 220 pagina's | Uitgeverij Thomas Rap | augustus 1996

© Marjo, 30 december 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: