Rascha Peper
Zwartwaterkoorts
Het eerste is het titelverhaal en gaat over een man die zich ontfermt over zwakke en zieke vogels. Hij neemt ze mee naar huis en als ze weer opgeknapt zijn laat hij ze weer vrij. De man, Stutijn, blijkt een eenzame figuur te zijn die ook helemaal geen behoefte heeft aan contact. Al is hij daarin wel selectief: met dat aardige buurvrouwtje, Hilde, door hem Hilletje genoemd, drinkt hij graag een kopje koffie. Maar zijn huisbaas Gorredijk, kan hij wel schieten! Het is duidelijk dat de man hem weg wil hebben uit de flat, maar dat wil Stutijn niet: hij heeft nu ruimte voor zijn vogels, en kan de reigers voeren vanaf zijn balkon.
Als het een beetje aardig weer is, gaat hij op pad om voer te halen, in de winkel, in het park, op de markt. Deze keer loopt hij tegen Joop op, ooit een vriend, maar nu zou hij hem liever ontlopen. Nu moet hij wel mee naar diens huis, een geelvleugelara bekijken en praten over vroeger. Joop haalt er zelfs een fotoalbum bij...
Verhaal twee gaat over Leo. Hij is dol op oude boeken, maar gebruikt deze passie op een verkeerde manier: hij steelt op een ingenieuze manier oude manuscripten. Zo is hij nu werkzaam in Leiden, waar hij ooit studeerde.
Herinneringen komen boven, zeker als hij ook nog een kennis van toen tegenkomt.
Als hij thuis is, belt zijn dochter, Femke, die bij zijn ex woont, om hem enthousiast te vertellen over een spreekbeurt over blindengeleidehonden.
Verhaal drie: Louis past op de ara van zijn zus Sophie, maar helaas: het beest is dood. Als hij op zoek gaat naar een soortgelijk exemplaar, moet hij naar Amsterdam. Hij twijfelt over de hele onderneming maar zijn zus is
speciaal, hij kan haar toch niet confronteren met een dode papegaai? Zijn zus en hij, ze hebben het een en ander doorgemaakt in de jaren na de oorlog. Hun moeder ging er zomaar vandoor, en Louis voelde zich verantwoordelijk voor zijn zusje. Even later treffen we hem aan bij Joop, jawel, uit verhaal een. En het fotoalbum ligt nog op tafel... een onverwachte confrontatie voor Louis!
In het vierde verhaal is de hoofdpersoon, Arthur, blind. Zijn vrouw blijkt pas overleden, en zoon Wessel zorgt er nu voor dat alles een beetje blijft draaien bij zijn vader. Hij belt hem op, omdat hij een presse-papier mist.
Ja, Wessel had dat meegenomen, omdat hij het maar niks vond: zijn vader, blind, met steeds maar wisselende hulpen in de huishouding. Maar hij zal het weer terugbrengen. Het buurmeisje Femke vraagt of ze langs mag komen om hem een spreekbeurt voor te lezen. Hij kan als blinde immers fantastisch luisteren? Heel toevallig hebben zij het samen over een schilderijtje dat hij later ook mist.
Zoals er al enkele personages teruggekomen zijn in verhalen over een ander, zo krijgt nu in verhaal vijf, Hilde de hoofdrol. Zij is getrouwd met Noud, maar heeft al een tijdje een verhouding met Thomas, ook getrouwd. Als het verhaal begint krijgt ze een telefoontje van de dochter, die vertelt dat haar vader overleden is. Hilde kan natuurlijk nergens heen met haar verdriet: haar man wil ze het niet vertellen, en de rouwende familie wil
niets van haar weten. In een opwelling nodigt ze buurman Stutijn uit.
Verhaal zes: Loes heeft nieuwe relatie. Harry is bij haar ingetrokken en ze verwacht een heel gelukkig leven te gaan leiden samen. Maar haar zus Suze, blijft haar maar waarschuwen. Ze is vast jaloers, vindt Loes.
In het laatste verhaal zijn we in Senegal, bij Siep, die onderzoek doet naarde trek van kiekendieven. Terwijl hij door zijn kijker tuurt overdenkt hij zijn toekomst. Hij wil zijn vrouw vertellen dat hun huwelijk voorbij is -gelukkig hebben ze geen kinderen- en dan wil hij verder met Matty, ook een bioloog, net als hij. Een telefoontje verandert alles.
Het zijn op zichzelf staande verhalen, die toch op de een of andere manier met elkaar samenhangen. Ieder verhaal had uitgewerkt kunnen worden tot een complete roman, maar Rascha Peper heeft verkozen dat niet te doen, en dat komt de verhalen alleen maar ten goede. De compactheid, het weglaten van uitweidingen, zorgen voor een goede spanningsboog en voor verrassingen. Haar hoofdpersonen hebben allemaal iets aparts, helemaal normaal zijn ze niet, hetzij qua karakter, hetzij qua gedrag. Ze zijn zelf niet recht door zee, of worden geconfronteerd met mensen die het niet goed met hen voor hebben. Ze verlangen naar iets, ze missen iets, en zijn niet echt in staat om contact te leggen met de ander.
Maar het zijn ondanks dat vreemde toch levensechte personen, van wie je best wat meer zou willen weten.
ISBN 9789046806760 | Paperback | 239 pagina's | Nieuw Amsterdam | oktober 2009
© Marjo, 23 november 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
