Relaas van een stofzuiger
Pepijn Lievens

Het relaas van een stofzuiger... wat voor voorstelling heb je als je een boek in handen krijgt met die titel? Iets absurd postmoderns met echt een stofzuiger in de hoofdrol? Of een verhaal dat over een huisman gaat? Er staat namelijk een stoere bink op de flap, nou ja, stoer, hij is broodmager.

Het is totaal anders... meteen de eerste zinnen al wordt het duidelijk dat er geen stofzuiger als zodanig aan te pas komt, en dat de hoofdpersoon niet bepaald een stoere man is, integendeel. Hij is een junk, verslaafd aan coke en alcohol, een slapjanus, die zich steeds weer voorneemt om nu echt te stoppen met al die shit, en die steeds weer terugvalt.

Het is het verhaal van Pepijn Lievens zelf, en het is aan zijn manier van schrijven te danken dat ik doorlas. Ik was niet geïnteresseerd in het verhaal van een aan lager wal geraakte schrijver/acteur, die zijn dagen snuivend ('een lijntje zuigen' vandaar de stofzuiger) en zuipend doorbrengt. Het is dus een punt voor de schrijver dat hij me zover heeft gekregen dat ik doorlas en zelfs geboeid raakte. Dat doet de ironie, en zelfs de wat belegen grapjes.

'Ik loop langs de winkelramen en doe alsof ik naar de kleren kijk. Het enige wat ik zie is mijn spiegelbeeld. Ik vraag me af wat die hier doet.'
'als ik niet zo'n hoofdpijn had, dan sloeg ik mezelf voor de kop.'

Het stuk dat volgt op 'ik vraag me af hoe mijn leven als ochtendmens er uit had gezien.' dat is meesterlijk. Het beschrijft precies de sleur van alledag, het individualisme dat ons omringd. Het is het gewone leven, en dat is ook wat hij niet wil. Wat hij wel wil is niet direct duidelijk. Als hij afgeeft op zijn 'verleden' als acteur en schrijver, weten we niet of dat onder invloed van de drugs is.

Hij blijft ondanks zijn roes, de morning-afterellende, de achteruitgang van zijn gezondheid vrij coherent denken, en beseft terdege dat hij moet stoppen. Gelukkig voor hem staat de reis naar Kenia al gepland...

We krijgen een aardig kijkje in de alledaagse wereld van een verslaafde, en even lijkt het of hij ook een analyse gaat geven van hoe het zover heeft kunnen komen, maar dat doet hij gelukkig toch maar niet.

"Ik lig. Blijf liggen. Lig nog een beetje meer. Lig te liggen. Ik lig hier nu toch al lang. Ik controleer of ik nog geen doorligwonden heb. Na een paar uur ben ik het beu. Zo zielig mogelijk roep ik: 'zuster! zuster!'

Pepijn Lievens heeft bewezen dat hij kan schrijven, maar of dat ook lukt met een ander onderwerp? Over een echte huisman met een stofzuiger misschien?

ISBN 9089240055 | Paperback | 172 pagina's | Uitgeverij Houtekiet | april 2008

© Marjo, juli 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: