Paul Koeck
De koude persing
Zo arriveert hij in Masarbones, een gehucht van 7 huisjes. Hij wordt geduld door de inwoners, maar die zijn duidelijk niet blij met nieuwkomers. In een wat groter dorpje vlakbij, Masllorenc, zoekt een kioskhoudster toenadering, en via haar kan hij een huis kopen. Het is nog net geen bouwval, maar dat is geen probleem: de dorpelingen zullen wel helpen. Vorstermans trekt erin, met Carme, die ineens lesbisch blijkt te zijn: ze neemt haar vriendin Merce mee. Een vreemde zaak, maar Vorstermans accepteert het.
Hij leert Catalaans, zodat hij de mensen kan verstaan, maar hoe hij ook zijn best doet: al doen ze alsof ze hem accepteren, hij voelt dat er meer is dan ze zeggen. Dan ontdekt hij dat er ook in dit kleine dorp malfide praktijken gaande zijn. Er is een schapenstal op een heuvel, die illegaal omgebouwd is tot een kasteel: de bewoner, Pere, is alleen nog verstoken van water en riolering. Die aansluiting is ook de wens van de bewoner van het roze huis, ene Gustau. Zij spannen samen om niet alleen dat voor elkaar te krijgen, ook willen ze van het dorp een voorstad maken van Barcelona, en meeprofiteren van het toerisme: er moeten huizen gebouwd worden, een manege, een zwembad. De dorpelingen zijn hier faliekant tegen. Vorstermans ontdekt hoe het subtiele gevecht gevoerd wordt, en blijkt er zelf met huid en haar in te zitten. Dat levert nog een verrassende ontknoping op.
Koeck is een Vlaamse schrijver, die ook al prijzen gewonnen heeft.
In het begin had ik geen idee waar hij met dit boek heen wilde, maar als de plotwat doorzichtiger wordt, blijkt het een spannend verhaal te zijn, waarbij de politiek - toch belangrijk voor het verhaal- subtiel op de achtergrond aanwezig is. Ik heb genoten.
ISBN 9789023436140 | Hardcover | 336 pagina's | De Bezige Bij | 1996
© Marjo, augustus 2005