Tijd voor stampij
Martin de Jong

Je zou dit boek een komedie kunnen noemen zoals Oscar Wilde wel wist te schrijven. De hoofdrolspelers belanden allemaal in bijzondere situaties die ze zelf nauwelijks voor mogelijk hadden gehouden. En zoals het een goed komedie betaamd, alle gebeurtenissen haken in elkaar met alle gevolgen van dien.

We beginnen met de drieëntwintigjarige Simon Dibsen, student Nederlands woonachtig in Buisdorp in een kamer boven het café Den Olden Buys. het toeval wil dat in die kamer ook Mark Tonneur heeft gewoond en daar zijn eerste roman heeft geschreven. Simon krijgt die middag een leeskring op bezoek die met eigen ogen de voormalige  leefruimte van Mark wil aanschouwen.

Wieger, eveneens student, is met terugwerkende kracht vriend voor het leven van Simon. Ze kennen elkaar net één dag maar hebben wilde plannen om een blad op te richten, getiteld Stampij. Binnen twee maanden kunnen ze met een nulnummer komen.
'Waar halen we zo gauw kopij vandaan?'
'Ik heb massa's tekst liggen. Felle aanvallen op de domheid die in dit land het gezonde verstand meer en meer lijkt te verdringen. Je hoeft de tv maar aan te zetten [...] en dat soort programma's waarin de cultureel en intellectueel ondervoede mens op een voetstuk geplaatst wordt.'
'Bekende Nederlanders en zo, ' begreep Simon.

En dan komt Aya in beeld, een studiegenoot van Simon. Zij heeft een prettige, relaxte verhouding met de dertig jaar oudere, gescheiden Fons Eldebroed, leraar Nederlands. Aan Aya wordt gevraagd of zij in de redactie wil komen van het nieuw op te richten blad. Aya is een harde werker en heeft heimelijk een oogje op Simon en Wieger heeft op zijn beurt een oogje op Aya.

Simon heeft inmiddels bezoek van de leeskringdames en zijn oog valt op Paulien, de enige redelijk jonge vrouw van de groep. Ze is drie maanden geleden gescheiden. Simon en zij krijgen een verhouding. Paulien blijkt op blz 35 de moeder van Wieger te zijn...

Ziehier de ingrediënten voor een hilarisch verhaal met serieuze ondertoon. Het leuke is dat door de oprichting van Stampij, wij met allerlei thema's in aanraking komen. Geliefd onderwerp is taal en literatuur en de oppervlakkige waanzin van alledag.
Martin de Jong verstaat de kunst om met woorden en onderwerpen te spellen zodat het quasi nonchalant lijkt, ondertussen worden veel stellingen geponeerd en veel meningen geventileerd.
We kunnen die in de prachtige soms hilarische, bevlogen gesprekken lezen die Simon en Wieger voeren.
Wieger is de gangmaker, hij is de motor achter het blad. Helaas wordt hij behoorlijk door een enorme hoeveelheid aan ideeën en onderwerpen gehinderd, zo erg zelfs dat hij nauwelijks een letter op papier krijgt.
Simon heeft heel andere dingen aan zijn hoofd, hij gaat op in de relatie met Paulien en Aya blijft op afstand Simon bewonderen en gaat voorlopig nog maar even door met Fons. Ook over Fons krijgen we overigens verrassende informatie.
Op het eind komen er ineens nogal vrij radicale omwentelingen in het verhaal, dat had iets vloeiender mogen verlopen, maar dat neemt niet weg dat ik verder enorm heb genoten van de taal en het heerlijk fantasierijke, hilarische verhaal.
Graag meer van dit.

ISBN 9789462549883 | Paperback | 168 pagina's | Uitgeverij De Nieuwe Boekhandel | november 2013

© Dettie, 25 november 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer: