Lars Mytting
De vlamberken
Als opa Sverre 20 jaar later overlijdt en de oude dominee Magnus Thallaug bij Edvard langskomt om de uitvaart te bespreken, wordt het mysterie rondom de dood van Edvard's ouders alleen maar groter en de vragen die bij Edvard rijzen alleen maar prangender. Als er dan ook nog een prachtige doodskist gestuurd wordt voor zijn grootvaders begrafenis, van een ongekend staaltje vakmanschap en gemaakt van een houtsoort die niemand ooit heeft gezien, ontstaat bij Edvard de behoeft op zoek te gaan naar antwoorden. Hoe zijn mijn ouders overleden, waarom overleefde ik wel en wie heeft die doodskist voor opa gemaakt?
De zoektocht voert Edvard eerst naar de Shetland-eilanden en daarna naar Frankrijk. Heel langzaam ontvouwt zich op die reis het mysterie van Edvard's verleden, waarbij de duistere krochten van zijn familieverleden worden betreden, die nauw verbonden blijken te zijn met de grote Europese tragedies van de twintigste eeuw.
De auteur van het boek hanteert een prachtige schrijfstijl, zowel de personages, hun interactie als ook de beschrijvingen van de natuur zijn zo beeldend dat je als lezer helemaal in het verhaal komt te zitten. Voor mij was het vooral de beschrijving van Shetland een cadeau omdat ik heel goede herinneringen heb aan dit prachtige deel van Schotland. Ik herkende zelfs het restaurant dat Mytting in de hoofdstad Lerwick beschrijft.
Wat heel knap is, is dat in het verhaal tijdens het lezen nooit helemaal duidelijk wordt hoe een en ander nou precies in elkaar steekt. Steeds als je enigszins denkt dat je weet hoe het zit en hoe het verder zal gaan, neemt het verhaal een verrassende en vaak indringende wending. Niet alleen voor de hoofdpersoon Edvard, maar ook voor de lezer.
Zoals hierboven genoemd heeft dat te maken met de verbinding die de auteur legt tussen een 'klein' persoonlijk verhaal en de 'grote' geschiedenis. Daarbij wordt de tragiek van beide, het kleine en het grote, zo mooi naar voren gebracht dat dit verhaal in het wezen van de lezer gaat zitten. Wij hadden allemaal Edvard kunnen zijn en veel mensen zijn ook als het ware een Edvard. Ze lijden een leven waarin een (familie-)geheim leidend is voor de situatie waarin zij zitten en door het zwijgen van veel mensen om hen heen is hen niet duidelijk wat er precies aan de hand is, alleen voelen zij, dat er iets aan de hand is. Niemand kent ook misschien de gehele waarheid, maar velen kennen een deel en zo is er een puzzel die gelegd moet worden om te komen tot zicht op of inzicht in het gehele verhaal. Uiteindelijk lukt het Edvard om de puzzel volledig in elkaar te leggen en daarmee is ook Edvard compleet en kan hij verder. Zijn moeder is aan het einde van het boek veel meer geworden dan een geur alleen en Mytting maakt daarvan de lezer deelgenoot op een hele mooie manier.
Over de auteur: Lars Mytting (1968) is een van de best verkopende Scandinavische auteurs. Zijn ‘filosofische mannenboek’ over houthakken, De man en het hout, verscheen in 2011 en stond een jaar lang in de Noorse bestsellerlijst. De vlamberken werd in 2014 met de Noorse Boekhandelsprijs bekroond.
ISBN 9789025445843 | Paperback | 429 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | september 2015
Oorspronkelijke titel: Sv
© Ria, 26 februari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De vlamberken
Vlagen herinneringen doemen op, een geur, de kleur van een jurk. Edvard wil meer weten, maar zijn grootvader zegt het niet te kunnen vertellen.
Edvard is wel bekend met het feit dat zijn grootvader een broer had, die gestorven is in de Tweede Wereldoorlog, en dat zijn grootvader zelf met de nek aangekeken wordt in het dorp, omdat hij heulde met de Duitsers. Er moet meer zijn, maar hij komt er pas toe het verleden van de twee broers uit te zoeken als zijn grootvader gestorven is en Edvard, 23 jaar dan, in zijn eentje achterblijft op de grote zelfvoorzienende boerderij, waar hij leeft van de aardappelen en schapen.
Wat hem triggert is de doodskist van zijn opa die al jaren klaar bleek te staan bij de begrafenisonderneming, een prachtige kist, van een houtsoort die hem onbekend is. Waar komt die kist vandaan? Wat voor geheimen zijn er in zijn familie? Wie was dat Franse meisje, Nicole Daireaux, die zijn moeder zou worden? Zijn speurtocht brengt hem op de Shetlandeilanden en natuurlijk ook naar Frankrijk.
Het ingewikkelde verhaal van zijn ouders is een puzzel die langzaam ontrafeld wordt, met hulp van een vreemd meisje dat niet is wie ze zegt te zijn. De Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, het onherbergzame Noorwegen, en even onherbergzame Shetlandeiland zijn onderdeel van dit meeslepende verhaal, maar vooral draait alles om hout. Vlamberken natuurlijk, maar ook nog een andere soort.
Aangezien de schrijver een kenner is van hout, moet ik aannemen dat de informatie die we daarover krijgen klopt, hoe vreemd het allemaal ook klinkt.
Het is een verhaal naar mijn hart: stukjes bij beetjes wordt het verhaal in elkaar gezet. Het is spannend, heeft een mooie dosis romantiek, en laat je mee puzzelen. Op het einde kun je alleen maar een zucht vol voldoening slaken, hoewel je tegelijk opnieuw kunt gaan lezen. Want hoe zat dit, en wat was daar ook al weer de logica van?
Genoten heb ik.
Lars Mytting (1968) is een van de bestverkopende Scandinavische auteurs. Zijn 'filosofische mannenboek' over houthakken, De man en het hout, verscheen in 2011 en stond een jaar lang op de Noorse bestsellerlijst.
ISBN 9789025445843 | Hardcover | 200 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | september 2015
Vertaald uit het Noors door Paula Stevens
© Marjo, 25 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: