Ledeberg!
Jo Van Damme

Als je weet dat Ledeberg een stadje is, gelegen onder Gent, vraag je je af wat voor verhaal je te wachten staat in dit gelijknamige boek. Nog wel met een uitroepteken. Ik kan niet meer ontdekken dan dat het verhaal, een volksroman genoemd, daar speelt. Misschien mis ik iets? Voor zover de gebeurtenissen realistisch zijn, kunnen ze in iedere gemeente plaatsvinden, en dat geldt ook voor de hoofdpersonen, die schijnbaar bij toeval in Ledeberg wonen.

Het verhaal gaat over twee broers die niet al te intiem zijn, maar nu, na het overlijden van hun moeder, een erfenis moeten delen. Die erfenis is een huis, ze zullen moeten overleggen hoe ze dat gaan doen. Met als extra verwikkeling dat het huis verhuurd is. Aan een Turk, die ze wel eens het vuur aan de schenen zullen leggen.

De broers zijn Franky en Tony Vanneste. Franky zit in de verzekeringen, maar blijkt er een schnabbel naast te hebben. Hij is de dommige van de twee. In filmtermen de Oliver Hardy. En net als Hardy heeft hij toch soms de overhand.
Tony is degene die het niet zo nauw neemt met de wet, en hij is rap van tong. Maar hij is net uit de gevangenis, heeft negen maanden gezeten. Iets waar zijn broer meer van weet. Tony wordt bedreigd door Rudy Drievingers, die geld van hem wil zien. Die Rudy is bepaald geen goed nieuws.

‘Er was echter één onderwerp waar de broers het niet over gehad hadden, terwijl dat voor de voortzetting van dit verhaal nochtans van essentieel belang is. Het is immers voor een lezer net zo prettig als de informatie, die in het begin van het boek wordt meegegeven, achteraf ook nog enige functie blijkt te hebben.’

De lezer wordt regelmatig  toegesproken. Daarnaast zijn er pittige, vaak melighumoristische  dialogen, de humor spat van de pagina’s. Hoofdstuk twintig is er een typisch voorbeeld van. Het begint met Franky die graag platvloerse grappen maakt en het maar vreemd vindt dat er niemand om kan lachen. Alleen Erika reageert. En dan is er een voetnoot over deze Erika, waarin uitgelegd wordt dat zij maar een enkele keer genoemd zal worden:

‘Maar het toeval wil nu eenmaal dat ik als schrijver van dit verhaal heb beslist dat Erika een nevenpersonage is, en dat ze vanaf nu in de coulissen verdwijnt. Leuke meid, en we wensen haar verder het allerbeste, maar terugzien doen we haar niet meer.’

Misschien is de humor wat flauw,  en het lijkt ook wel erg veel in zo’n klein boekje, maar over het algemeen is dit boek tussen al die ernst en weemoed die de inzendingen van de AcademicaLiteratuurprijs kenmerken, een verademing. Lekkere Vlaamse humor in een bizar avontuur eindigend in een onverwachte ontknoping.

Jo Van Damme (1959) is columnist en radio- en tv-presentator. Hij schreef verschillende theatermonologen die succesrijk werden gespeeld door Bob De Moor en die werden gebundeld in De conference (2009). Niet helemaal een debuut dus.

ISBN 9789460011108 | Paperback | 159 pagina's | Uitgeverij Vrijdag | augustus 2011

© Marjo, 27 september 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer: