Het tuinhuis
Hella S. Haasse

Een zevental verhalen die op een na allemaal al eerder ergens verschenen zijn. De algemene thema is 'geheimen', maar Haasse vertelt haar verhalen zo realistisch dat er geen sprake is van geheimzinnig doen. Het gaat meer om de geheimen die er voor de omgeving opdoemen in het gedrag van mensen. Deze mensen zelf uiten zich niet, waardoor je als lezer ook in het ongewisse blijft. Haasse vertelt tussen de regels door, het is voor de lezer volkomen duidelijk, maar in de tekst staat het niet.
In het titelverhaal gaat het om de relatie tussen moeder en dochter. Tussen hen zijn veel geheimen, onuitgesproken zaken, en een onvermogen om hun gevoelens te uiten. Het is meer de dochter die daar last van heeft dan de moeder.
'Een perkara', 'de Lidah boeaja' vertellen over het zogenoemde Indië, het land dat vrijwel synoniem is met geheimzinnigheid, met raadsels, met een wazig verleden dat nooit helemaal duidelijk zal worden. Je kan nog zo je best doen om te proberen te achterhalen wat er allemaal gebeurd is, je zal de finesses nooit kennen.
Dat is iets wat voor ieder mens geldt: het verleden is onkenbaar. Haasse maakt er prachtige verhalen van, in een wat ouderwetse stijl, waarin haar hoofdpersonen nooit helemaal tot leven komen. Ze blijven schimmen, wazige karakters. Maar tegelijk heel herkenbaar, dus toch echt. Mensen zoals mensen zijn, want wie kent ooit de ander?
Voor mij zit de kracht van Haasse is de tegenstelling van haar realistische stijl versus het magische van de verhalen. Ongrijpbaarheid versus herkenbaarheid.
 

ISBN 9789021467603 | Hardcover | 160 pagina's | Querido | november 2006

© Marjo, 26 september 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer: