Harry Mulisch
De pupil
Een jonge man (18 jaar) lift vlak na de beëindiging van WOII vanuit Nederland naar Rome. Hij is de kou en de armoede zat. Hij is vastbesloten schrijver te worden.
In Rome werkt hij als pompbediende totdat er een Rolls-Royce panthom stopt om benzine te tanken. Hij hoort de chauffeur Vlaams praten tegen de vrouw in de auto en heft een filosofische lofrede aan op het wezen van de pompbediende. De vrouw, Mme Sasserath, verbaasd dat een pompbediende zo taalgevoelig is raakt geïnteresseerd in de jonge man en neemt hem mee naar Capri. Daar wordt hij haar pupil.
Ze steekt hem in nieuwe kleren en al wat hij hoeft te doen is converseren met haar en soms voorlezen. Mme Sasserath is enorm rijk dankzij haar man die de veiligheidsspeld uitvond. Zij betrekt haar pupil echter nooit bij zakelijke besprekingen.
Ondertussen probeert de pupil een boek te schrijven wat hem steeds niet lukt. Zijn verhalen zijn te breedsprakerig, te lang. Toch weet hij dat het hem eens zal lukken.
Mme Sasserath is erg oud en de pupil ziet haar achteruit gaan, dokters komen af en aan maar in een soort flits ziet de pupil wat haar mankeert. Ze knapt op zijn aanwijzingen zienderogen op en belooft hem een bijzonder geschenk. Hoe bijzonder haar geschenk is kan niemand vermoeden....
Mijn mening:
Een leuk, apart verhaal.
In het boek is in de pupil duidelijk Mulisch zelf te herkennen en dat hij intelligent, beschaaft, een goede smaak heeft en een goed uiterlijk zullen we natuurlijk weten ook. Maar deze keer is het niet zo irritant aanwezig als in andere verhalen van Mulisch. Het einde is écht verrassend!
Kortom, lekker leesvoer.
ISBN 9023460987 | Hardcover | 136 pagina's | De Bezige Bij | 1987
© Dettie, oktober 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
