Gustaaf Peek

Toon alleen recensies op Leestafel van Gustaaf Peek in de categorie:
 

Ik was Amerika Ik was Amerika


Een proloog over een jongen die wegrent voor een vuur. Dan wisselende hoofdstukken: over een groep mannen, soldaten, die in een kamp in Amerika aankomen; over Harris, een zwarte man, die in een bar zit, in 1943; een verhaal over een mars door de woestijn, die via New York eindigt in dat kamp, waarbij we pas aan het einde kennis maken met Dirk, de hoofdpersoon van deze kant van het verhaal; en dan gaat het verhaal weer terug naar Harris, jaren later, die het heeft over zijn vrouw Lily, maar op zoek is naar ene Amarinta, en ook nog mijmert over een Sissy. Zo gaat het maar door. Als lezer heb je eigenlijk geen idee waar dit boek over gaat.

Gustaaf Peek speelt met de lezer: hij gooit het hele verhaal door elkaar, heden en verleden, personages, zonder enige aanduiding boven de hoofdstukken. Het duurt wel lang voor alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen, maar na een grote dosis geduld ontdek je dat je een heel bijzonder verhaal aan het lezen bent.  En ik wil het hier ook niet chronologisch gaan vertellen. Dat zou zonde zijn.

Het verhaal gaat over een bijzondere vriendschap, tussen een zwarte en een blanke man, je zou zeggen dat ze niet meer konden verschillen, maar eigenlijk hebben ze veel gemeen. Beiden zijn ze buitenstaander, ze hebben geen echte familie meer. Ze zijn ook beiden gevangen in hun situatie, een situatie waar ze niet meer uit kunnen komen. Hun levens raken verbonden door een dramatische gebeurtenis, en als ze elkaar na jaren terugzien blijkt de band nog even sterk.

Het verhaal gaat ook over een historisch feit, dat vrijwel onbekend is. Duitse krijgsgevangenen  werden naar Amerika verscheept om daar te helpen op het land. Het zal al wel duidelijk zijn dat we hier een boek hebben dat veel thema’s raakt.

Geen eenvoudig boek, maar wel een die je kunt blijven herlezen, omdat je steeds andere dingen zult ontdekken. En bovendien mooi geschreven, met pittige dialogen - vooral tussen de twee hoofdpersonen -  en mooi qua taal, maar vooral in vorm. Het heeft iets aparts als je als lezer al lezend moet puzzelen waar het stuk tekst dat je leest over gaat.

‘Niet iedereen was ongehavend aangekomen. Verborgen ogen en verminkte huid, plukken haar die door de slordige zwachtels prikten, verband dat bruin was geworden, gekartelde baarden langs de wonden. Ze waren helden en te veel een herinnering.’


ISBN 9789021438474 | Paperback | 286 pagina's | Querido | september 2010

© Marjo, 23 maart 2011