Fredrik Backman
Britt-Marie was hier
Dat het meisje van het arbeidsbureau niet meteen een baan voor haar heeft, begrijpt Britt-Marie niet. Ze vermoedt dat het arbeidsbureau allesbehalve capabel te werk gaat maar vreemd genoeg vallen haar goedbedoelde adviezen niet in de smaak. Dat heeft Britt-Marie wel vaker. Volgens haar echtgenoot Kent, beschikt ze niet over sociale vaardigheden. Kent vond het dan ook beter dat Britt-Marie maar gewoon thuisbleef. De afgelopen veertig jaar heeft Britt-Marie hun appartement smetteloos schoon gehouden, de kinderen van Kent grootgebracht en haar buren van handige tips voorzien. Nog altijd vindt ze het jammer dat de andere flatbewoners haar waardevolle raadgevingen niet op waarde wisten te schatten. Ook Kent lijkt haar al jarenlang niet meer te horen.
Eigenlijk wist Britt-Marie wel dat Kent er een ander op nahield maar pas toen hij na een hartaanval in het ziekenhuis belandde, kon ze niet langer om zijn buitenechtelijke affaire heen. De huid op de plek waar eens haar trouwring prijkte, steekt nu helder wit bij de rest van haar hand af. Britt-Marie zou het liefst haar oude leven weer oppakken maar dat is voorgoed voorbij. Vol vuur bestookt ze de – inmiddels wanhopige – medewerker van het arbeidsbureau met telefoontjes en onverwachte bezoekjes. De baan die ze uiteindelijk aangeboden krijgt is verre van ideaal maar Britt-Marie hapt gretig toe.
Drie weken lang zal Britt-Marie als beheerder van een jongerencentrum in het gehuchtje Borg werkzaam zijn. Het jongerencentrum staat op het punt gesloten te worden. Veel andere bedrijven in Borg zijn al opgeheven. De crisis heeft er in alle hevigheid toegeslagen. Het jongerencentrum ligt tegenover een pizzeria dat ook als postkantoor en supermarkt fungeert. Borg beeldt zeer overtuigend uit hoe troosteloosheid eruitziet. Britt-Marie heeft al veertig jaar niet meer gewerkt en weet niet goed wat ze moet doen. Vreemd genoeg reageert het meisje van het arbeidsbureau steeds ongeduldiger op haar telefoontjes. Ze zei toch dat Britt-Marie mocht bellen als ze vragen had? Britt-Marie doet uiteindelijk maar wat ze altijd doet: ze poetst en ze boent.
De bewoners van Borg moeten wennen aan Britt-Marie en vice versa. Mensen proberen een praatje met haar aan te knopen en verbazen zich over haar ongewone reacties en vreemde adviezen. Ook duiken er kinderen op. Ze voetballen op de parkeerplaats tussen het jongerencentrum en de pizzeria/supermarkt/postkantoor. Het zijn veelal smoezelige kinderen en Britt-Marie weet zich geen raad met hun toenaderingspogingen. Dan komt de aap uit de mouw. De dorpskinderen willen niets liever dan deelnemen aan een heus toernooi en daarvoor is een coach nodig. Aangezien Borg vrijwel uitgestorven is, is er nog maar één iemand die de kinderen kan helpen…
De boeken van Fredrik Backman stralen warmte uit. Deze auteur weet als geen ander unieke personages te scheppen. Ook Britt-Marie is iemand om nooit meer te vergeten. Ze komt over als een contactgestoorde zeurpiet met smetvrees en dat is ze ook. Toch is dat niet het complete plaatje. Britt-Marie is een vrouw die altijd in de schaduw van anderen heeft geleefd. Haar ouders lieten haar altijd merken dat haar overleden zus hun favoriet was en tijdens haar huwelijk met Kent werd ze stelselmatig afgekraakt. Britt-Marie is een schim die nauwelijks in de maatschappij functioneert. Ze heeft nooit geleerd hoe dat moet. In Britt-Marie was hier komt haar ware ik langzaam tevoorschijn. Ze wordt eindelijk gezien.
Fredrik Backman brak door met het boek Een man die Ove heet. Het behoort nog altijd tot mijn favorieten. Daarna volgde het hartverwarmende boek Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt waarin Britt-Marie een geslaagde bijrol voor haar rekening neemt. Met Britt-Marie was hier is Fredrik Backman er opnieuw in geslaagd me te betoveren. Een man die Ove heet moet plaatsmaken voor een nieuwe favoriet.
ISBN 9789021400679 | Paperback | 345 pagina's | Uitgeverij Q | oktober 2015
Vertaald door Edith Sybesma
© Annemarie, 19 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
