Een kerstman voor Findus
Sven Nordqvist

Dit boek is duidelijk voor oudere kinderen bedoeld. Het is een langer verhaal, met meerdere hoofdstukken en het is minder een prentenboek. De tekst is hier echt het belangrijkst en de afbeeldingen zijn kleiner en minder druk. Toch zijn er nog wel allerlei grappige details op te ontdekken, zoals het ei in de kinderwagen bij de kippen en de hoeden in de vorm van doosjes bij de eigenaars van de kistenwinkel.

Findus heeft van de kinderen in de buurt over de kerstman gehoord en nu wil hij natuurlijk ook de kerstman zien. Dat is een probleem voor Pettson, want die moet er op de een of andere manier voor zorgen dat Findus inderdaad een kerstman met cadeautjes ziet. Hier moet hij dus iets voor uitvinden, maar tegelijkertijd mag Findus niets doorkrijgen. Het duurt bovendien nog 4 weken voor het Kerstmis is en voor Findus duurt het wachten vreselijk lang.

Pettson besluit een machine te bouwen, die er voor zorgt dat Findus een kerstman te zien krijgt. Dat is nog niet zo eenvoudig en het kost Pettson heel veel hoofdbrekens. Findus mag natuurlijk niet weten wat Pettson aan het maken is en hij vertelt hem dus maar dat hij een machine wil maken om het haardvuur brandende te houden als ze even weg zijn.

Pettson en Findus ontmoeten in het boek ook allerlei bijzondere figuren, waarvan sommige een beetje te denken geven, zoals de vreemde postbode, die lijkt te kunnen toveren en een eigenaardige handelsreiziger, die plotseling opduikt en allerlei dingen te koop heeft. Dan is er nog het echtpaar dat de kistenwinkel beheert en op een gegeven moment komen Pettson en Findus een boswachter tegen, die zich verveelt. Hij veegt de naalden van de sparren bij elkaar, legt de dennenappels op een stapel en kijkt of de paddenstoelen het nog naar hun zin hebben. Maar ja, dat is dus allemaal gedaan en Pettson stelt voor dat hij misschien elanden kan gaan tellen, iets waar de boswachter enthousiast over is. Hij bedenkt dat hij daarna de hazen, beren en vogels kan gaan tellen.

Ook de mukkels komen weer in het verhaal voor. Alleen worden ze niet als mukkels benoemd. De schrijver heeft het over een poetsvrouwtje, kleine wezentjes en muizen, hoewel ze er niet als muizen uit zien. In een geval kan Pettson ze ook horen. Een heeft zelfs een naam, die bij sommige ouders misschien iets oproept. Er is namelijk sprake van een Sara Tustra.
Al met al is het weer een leuk boek geworden, waar ook een film van is.

ISBN 9789065657046 | Hardcover | 129 pagina's | Davidsfonds Infodok | 2000
Vertaald door Griet van Raemdonck ( Voorlezen 6+) | Leeftijd: 8+

© Renate, 12 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer: