Jacques Vriens
Categorie: Recensies 6-9jr
Mei-Lan en het geheim van snackbar De Belg
De kinderen van het Kattenpleintje: Deel 3
De twee meiden wonen aan het Kattenpleintje, net als Max, Karlijn, Sjoerd, Feline en Dirk Jan. Als Max over de spreekbeurt hoort, wil hij ook wel helpen net als Sjoerd die een beetje gek op Mei-Lan is. Ze richten het HSM op, Hulpcomité Spreekbeurt Mei-Lan. 'We moeten jouw ouders interviewen over hun leven in China,' roept de enthousiaste Steffie. Maar Mei-Lan weet niet of dat zo'n goed plan is. Haar ouders praten namelijk nooit over China.
En ze krijgt gelijk, Mei-Lans ouders willen er niets van weten. We wonen nu in Nederland en niet meer in China, we moeten het verleden laten rusten vindt Mei-Lans vader. Sjoerd vindt het echter maar vreemd. Ze hebben een geheim volgens hem. Het geheim van snackbar De Belg. Mei-Lans ouders hebben namelijk de oude naam van de snackbar aangehouden ook al verkopen ze nu veel Chinese snacks.
Ondertussen zijn er plannen om weer een groot pleinfeest te houden. Iedereen, ook de kinderen, mag ideeën aanleveren. Die avond zullen ze met alle grote kinderen van het pleintje voordat de vergadering in het café begint, plannen daarvoor verzinnen. De opschepperige Féline, weet het al, zij wil een modeshow met kleding uit de boetiek van haar ouders. Daar hebben de jongens weinig trek in natuurlijk.
Maar in café Kips loopt de plannenmakerij niet zo lekker, de stugge, norse meneer en mevrouw Stekeltee liggen weer eens dwars. Zo'n feest geeft maar lawaai, als het even kan zullen ze voorkomen dat het feest gevierd kan worden...
Ook de voorbereidingen voor de spreekbeurt lopen niet lekker. Mei-Lans ouders zijn wel wat welwillender geworden maar echt blij zijn ze nog steeds niet met het plan. Wel mogen de kinderen de fotoboeken van China gebruiken. De boeken liggen op zolder en daar ontdekt Steffie waarom de vader en moeder van Mei-Lan niet geinterviewd willen worden. Sjoerd had gelijk, er is een geheim, een groot geheim! Mei-Lan is geadopteerd! En Steffie heeft de adoptiepapieren gevonden. Steffie kan het niet voor zich houden en vertelt het aan Mei-Lan.
Natuurlijk is Mei-Lan verbaasd en geschrokken en zit ze vol met vragen. Maar hoe moeten ze nu aan Mei-Lans ouders laten weten dat hun dochter het grote geheim ontdekt heeft? Ze mochten immers niet op zolder in die kast kijken. Maar het is opnieuw Steffie die voor de oplossing zorgt... ook al verloopt die onthulling heel anders dan ze allemaal gedacht hadden.
Eigenlijk is het wel jammer dat op de achterflap vermeld staat dat Mei-Lan geadopteerd is, het vermindert een beetje de spanning van het verder heel vlotte, gezellige verhaal. De kinderen van het pleintje gaan erg leuk met elkaar om en hebben allemaal een heel eigen karakter. Voorin het boek worden ze, elk met een eigen afbeelding, aan ons gepresenteerd. Achterin het boek staat een afbeelding van het Kattenpleintje waar alle genoemde locaties makkelijk op terug te vinden zijn.
Behalve de kinderen wonen er ook kinderloze mensen zoals de lieve, verstrooide opa Deutz én de zeurderige Stekeltee's, die door hun dwarsliggerij het verhaal een aparte wending geven.
De tekst is verdeeld in twee kolommen per pagina en is gedrukt in een duidelijk leesbare letter.
Bij het verhaal staan grappige zwart-wit afbeeldingen van Annet Schaap.
Dit boek is het derde deel uit de serie De kinderen van het Kattenpleintje, in elke deel speelt een ander kind de hoofdrol. Eigenlijk heet het pleintje officieel het Burgemeester B.H. Janssen van Kattenplein maar die naam wordt alleen gebruikt door het echtpaar Stekeltee.
Fijn boek, er moet maar gauw weer een deel verschijnen.
Dit boek is het derde deel uit de serie De kinderen van het Kattenpleintje, in elke deel speelt een ander kind de hoofdrol. Eigenlijk heet het pleintje officieel het Nurgemeester B.H. Janssen van Kattenplein maar die naam wordt alleen gebruikt door het echtpaar Stekeltee.
Fijn boek, er moet maar gauw weer een deel verschijnen.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789000348787 | Hardcover | 105 pagina's | Van Holkema & Warendorf | mei 2016
Leeftijd: 7+
© Dettie, 28 juli 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De ontmaskering van de zingende hotelrat
De bende van De Korenwolf: Deel 6
Het boek is weer een avontuur in de serie over de Bende van de Korenwolf. De Korenwolf is het hotel van vader Jan en moeder Els. Zij horen niet tot de bende, maar oma wel. En de kinderen Pepijn, Eefie, Joost, en kleine Nina. Als dit avontuur begint is het winter: het hotel raakt ingesneeuwd. En binnen zitten behalve het gezin ook Roy, het vriendje van Nina, twee schilders die in deze slappe tijd kamers aan het opknappen zijn en twee dames die in Maastricht geen slaapplaats meer konden vinden. Ze zijn lid van een koor...
Zingende dames dus. Maar er is nog een gast, een trouwe gast, die antiquair van beroep is. Hij aast op de oude spullen van oma, maar die wil niet verkopen. Als een van haar eigendommen weg is, gaat de Bende natuurlijk eerst op de kamer van de antiquair kijken. Hij staat toch te zingen (nog een!) onder de douche.
Zangers genoeg dus, de schilders blèren ook regelmatig mee met de radio. En dan ook nog zingende hotelratten?
Het is mijn eerste uit deze serie, maar ik denk dat ik het wel aan Jacques Vriens kan overlaten om zijn typetjes consequent te houden. Het verhaal bevat allerlei elementen: de diefstal van het heiligenbeeld. Er is nog een hond waarvoor mensen 'akoestisch' zijn. En die zielige tuinkabouter die in de sneeuw moet staan. Actie genoeg. Herkenbare typetjes, en spanning. Leuk boekje.
ISBN 9789026998621 | Hardcover | 88 pagina's | Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum | september 2004
Leeftijd: 8+
© Marjo, 24 mei 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Meester Jaap doet het weer &
Meester Jaap maakt er een puinhoop van
Nadat ik al vaak erg lovende verhalen had gehoord over de boekjes van Jacques Vriens heb ik er eindelijk twee gelezen. En inderdaad het zijn heerlijke, grappige, vrolijke verhalen met af en toe een klein beetje serieuze ondertoon.
In Meester Jaap doet het weer moeten zowel de meester als de kinderen nog aan elkaar wennen. Ze hadden gehoord dat de meester een beetje gek was. En de meester vindt dat eigenlijk ook! Ook ontploft hij af en toe, maximaal één keer per week. Hij vraagt wat voor 'afwijking' de kinderen hebben. De een vindt dat ie te hard lacht en de ander vindt dat ze soms de verkeerde dingen zegt... Gelukkig maar dat jullie allemaal anders zijn zegt meester Jaap, anders hadden we allemaal Jaapjes en Japinnetjes in de klas. Daar moet iedereen zo hard om lachen dat meester Jaap vanzelf mee moet lachen, zijn ontplofbui is over.
Meester Jaap is eigenlijk echt wel een klein beetje 'gek' hij doet aldoor een beetje rare maar wel heel leuke dingen. Hij verkleed zich als koningin als het bijna koninginnedag is. Met carnaval is hij een beroemde zangeres (die niet zingen kan) en als er een klassefoto gemaakt wordt vindt hij het zo saai, al die nette kinderen daar moet wat op bedacht worden...
Het titelverhaal is ook heel grappig. Soms vindt meester Jaap dat er opgeruimd moet worden. Hij kijkt dan in de bakjes onder de tafels van de kinderen. Is het daar een rommeltje dan kiepert ie zo het bakje om, op de grond. Maar dan trekt Steffie de la van meester Jaap open...
'Je mag je la ook wel eens opruimen,' roept ze.
Meester Jaap loopt er meteen naartoe. En nog voordat de kinderen de kans krijgen om er iets over te zeggen, trekt meester Jaap de la uit zijn bureau en keert hem om.
'Dat zal hem leren,' roept hij, 'om er zo'n troep van te maken!'
ISBN 9026989768 | Hardcover | 45 pagina's | Uitgeverij Unieboek | het Spectrum | 1997
Meester Jaap maakt er een puinhoop vanIn Meester Jaap maakt er een puinhoop vanheeft de meester het in het eerste verhaal moeilijk met het uit elkaar houden van de tweeling Stijn en Bart. Voor de rest weet hij alles van zijn nieuwe leerlingen maar die Stijn en Bart... De jongens vinden het helemaal niet leuk dat er alweer iemand is die het verschil niet ziet. Maar meester Jaap zal meester Jaap niet zijn als hij er wat op verzint...
"Weet je wat,'zegt meester Jaap, 'telkens als ik me vergis, krijgen jullie een spekkie. Even denken, jij bent Bart en jij bent...'
'Spekkie!' brult de hele groep.
En ineens vindt de tweeling het helemaal niet erg meer als Meester Jaap zich vergist..."
In elk verhaal verzint meester Jaap wel iets, zo vertelt hij over bedreigde diersoorten maar wie zijn eigenlijk dieren en wie worden bedreigd? Als er bijna ruzie van komt heeft de meester wel weer een grappige oplossing. Als er een kind in het ziekenhuis ligt gaat hij er natuurlijk naartoe, en wie is nu eigenlijk grappig? Meester Jaap of de cliniclowns?
Op een dag komt de inspecteur... dat is niet zo erg maar wel erg is dat de klas net leesuur heeft. De kinderen mogen dan van hem op of onder de tafel gaan zitten, of gaan liggen op de bank in de leeshoek. De inspecteur vindt het maar niets zo'n rommeltje en meester Jaap wordt eigenlijk een klein beetje boos op de inspecteur. De kinderen vinden het toch leuk? Gelukkig weet Edgar de oplossing!
Aan het eind van het schooljaar (en het boek) mogen de kinderen vertelllen wat ze het aller- allerleukste hebben gevonden dat jaar. Zelfs de stille Yin-Wai vertelt wat zij superleuk vond!
Bij elk verhaal zitten ontzettend leuke tekeningen van Annet Schaap. Gewoon lezen deze boekjes!
ISBN 9026995857 | Hardcover | 45 pagina's | Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum | 2003
Leeftijd: 8+
© Dettie, juni 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer: