Wat vind jij Emma Weetal?
Elizabeth Honey

Wat vind jij, Emma Weetal?
met tekeningen van Annet Schaap



Bean wil dolgraag een hond en nu haar ouders zo geheimzinnig doen denkt ze dat eindelijk haar droom in vervulling gaat. Maar nee, de verrassing is iets totaal anders, haar moeder Dido Dageraad, vertelt dat ze gaan verhuizen naar een appartement in Sydney!

'Wat voor appartement is het eigenlijk?' vroeg Bean met een klein stemmetje. Ze voelde de blijdschap wegglijden als een ei dat tegen de muur gegooid is.
'Een penthouse. Dat is de bovenste verdieping van een flatgebouw. Je vader heeft een schitterend complex gebouwd in Sydney en daarvan is ons appartement het allerhoogste, het meest besloten en het best beveiligde van allemaal, met het mooiste uitzicht over de haven. Het is schitterend, Bean, echt waar!'
'Mag ik dan een hond?' vroeg Bean met een heel sip gezicht.
'Nee, nee, nee. Begin daar nou niet weer over,' antwoordde haar moeder met een zucht.

En zo zit Bean in haar kerstvakantie in haar eentje, zonder hond, in een penthouse in Sydney. Haar ouders hebben het druk, druk, druk.
Dido is een bloemist maar ze is zo goed dat ze 'florakunstenares' wordt genoemd en nu, zo vlak voor de kerst, barst ze van de opdrachten. Bean ziet haar alleen 's avonds laat. Papa Warwick Grotevreugd is een zakenman en uitstekend onderhandelaar. Hij is nu met een enorm internationaal project bezig en daarom is het gezin ook naar Sydney verhuisd. Hij is heel veel op reis. Maar na oudejaarsavond zullen ze meer tijd voor Bean hebben, beloven ze...
Voor haar veiligheid mag Bean de deur niet uit maar ze vermaakt zich wel. Ze heeft haar prachtige verzameling boeken en haar speciale speelgoed zoals de magere Juffrouw Takkenbos, het poëtische Maanmannetje, de brutale auto Lakman, de betrouwbare Hagedis en de keurige Emma Weetal.  Bean voert hele gesprekken met ze en is blij dat Emma het nieuwe huis een prima woning vindt.


Elke dag komt er een oppas, elke dag is het een andere, maar die hebben weinig aandacht voor Bean, die dat overigens helemaal niet erg vindt. Het penthouse heeft enorme ramen, het lijkt alsof de vloer zo doorloopt de lucht in. Bean speurt met een verrekijker heel Sydney af en vertelt aan haar vrienden wat ze allemaal ziet. Ook is er een heel aardige glazenwasser en de bewaker, Gerard Mistlamp, is een goedmoedige, beetje domme, sul.
Wat kan haar nou eigenlijk gebeuren? Ze komt niet buiten, er is altijd iemand die op haar let, de bewaking is optimaal. Maar toch ontdekt Bean dat ze waarschijnlijk ontvoerd gaat worden en ze trekt natuurlijk onmiddellijk haar plan...

Een erg vermakelijk boek. Bean heeft een heel levendige fantasie en verzint ter plekke de meest bijzondere dingen. Ze praat met haar speelgoed alsof het werkelijke mensen zijn en ze krijgt natuurlijk ook antwoord van ze. Vooral haar voorbereidingen vanwege de aanstaande ontvoering zijn geweldig. Het is grappig spannend allemaal.
De illustraties van Annet Schaap dragen bij aan de humor in het verhaal, alle oppasmeiden zijn bijv. weergegeven met een hondenkop, de ene keer zie je een aardige golden retriever in spijkerbroek en truitje die zit te bellen op de bank, de andere keer is het een chihuahua in een korte rok en lange whippetbenen.
Je vliegt door het verhaal heen, het is veel te snel uit. Je wilt eigenlijk nog wel langer bij Bean en haar speelgoedvriendjes zijn. Maar helaas...


Elizabeth Honey heeft weer een enorm leuk boek geschreven maar dat kan ook haast niet anders. Haar boeken over de bewoners van De Steenstraat zijn ook zo geweldig en dit boek is weer heel anders maar net zo heerlijk om te lezen.

ISBN 9789048813438 | Hardcover | 160 pagina's | Uitgeverij Moon | juni 2012
Vertaald door Sabine Mutsaers Leeftijd ca 9+

© Dettie, 21 juli 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer: