Rian Visser

Toon alleen recensies op Leestafel van Rian Visser in de categorie:

Rian Visser op internet:

Categorie: Recensies 4-5jr

Drie dappere paardjes
Tekst: Rian Visser
Illustraties: Margriet van Noort

Op de cover van het boek staan 3 mooie, glanzende paardjes; een witte pony met zwarte vlekjes, een lekker stoer zwart paard en een elegante bruine merrie met lange golvende manen.
De paardjes staan in een weiland bij een klein dorpje. Waar hun wei precies ligt, kun je zien op het overzicht aan het begin van het boek. Vlakbij hun weiland zie je ook nog een huis met een zwembad erbij en een stukje verder staat een gezellige boerderij. Het dorpje bestaat uit een paar huisjes en een kerk.

Vlekje, Zwartje en Vosje hebben het goed in hun weiland, er is gras genoeg en ze hebben ook een fijne schuilplek. Maar één keer per jaar is alles anders, dan lopen ze mooi opgepoetst en gezadeld door het dorp. Tijdens zo'n jaarfeest mogen kinderen een ritje op hun rug maken. De paardjes vinden het altijd geweldig. Maar na weer zo'n feestdag krijgen ze de kriebels, ze willen niet wéér een jaar niets te doen hebben. Ze willen een ander leven, altijd dat weiland is zo vervelend aan het worden. Ze besluiten te ontsnappen en springen over de sloot.
Vlekje wordt herkend door een jongetje van de boerderij en hij vindt Vlekje zo vreselijk lief, hij wil hem wel graag houden, mag Vlekje blijven? En zo wordt Vlekje tot zijn grote blijdschap een werkpaard. Dat is wat hij graag wilde.
Het meisje van het mooie huis is helemaal weg van Vosje, en Vosje van haar, want het meisje wil Vosje als rijpaard houden. Daarna wordt Vosje, die een beetje ijdel is, elke dag gepoetst en krijgt ze een mooi zadel. Dat is wat ze graag wilde.

En Zwartje? Hij weet het allemaal nog niet en gaat terug naar de wei, waar het nu wel héél stil is. Het wordt herfst, het wordt winter en daar staat Zwartje dan, in zijn eentje, tussen de rondvliegende herfstbladeren of in de sneeuw. Arme Zwartje, hij voelt zich best eenzaam.
Vlekje en Vosje komen regelmatig langs en vertellen dat ze gelukkig en blij zijn met hun nieuwe leventje. Zwartje weet nog steeds niet wat hij het liefste wil, en wacht nog maar even af, hij ziet het wel.
En dan... wordt het lente en arriveert het circus in het dorp. Uit een circuswagen stapt een prachtig wit paardje. Ze heet Witje vertelt ze Zwartje. Hij heeft nog nooit zo'n mooi paardje gezien. Kortom, Zwartje is als een blok gevallen voor Witje, hij is zwaar verliefd. Zij is wat hij graag wil! Met haar wil hij verder! En zo komt het dat Zwartje vanaf die dag een circuspaard is.

Een mooi verhaal met gekleurde, rustige afbeeldingen op een witte achtergrond. Op de illustraties zie je allerlei grappige details, zoals het kleine muisje dat op bijna elke afbeelding voorkomt. De ene keert ligt hij te luieren in een boom, de andere keer zit hij in het publiek van het circus of doet mooi opgedoft stiekem ook kunstjes aan de rand van de piste. Maar ook in het vogelnestje in de boom op het weiland gebeurt steeds wel iets. En zo zitten er nog veel meer kleine grapjes en aparte details in de tekeningen verwerkt.
Ook erg leuk is dat op de allerlaatste pagina, weer een overzicht van het dorp te zien is, het weiland is nu leeg, maar de paardjes zie je nog wel, dit keer bij hun nieuwe huis.
Een mooi verzorgd, fijn boek waar kinderen graag uit voorgelezen zullen willen worden.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789025752378 | Hardcover | 32 pagina's | Gottmer | april 2013
Leeftijd: 4+

© Dettie, 15 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De wedstrijd van Schildpad en Haas
Tekst: Rian Visser
Illustraties: Tineke Meirink

Actief als Haas is, rent hij elke ochtend zijn rondje door het bos. Op een mooie dag komt hij onderweg Schildpad tegen. 'Ga je mee rennen?' vraagt Haas. Maar Schildpad heeft geen tijd, hij moet nog ontbijten en voor hij bij de paardenbloemen is die verderop staan, dat duurt nog wel even. Haas biedt aan ze te plukken voor Schildpad maar nee, Schildpad wil het zelf doen. 'Zullen we een wedstrijd doen? Wie het eerst bij de paardenbloemen is? vraagt Haas. Dat vindt Schildpad prima. Egel die net voorbij komt, heeft een stopwatch, hij wil wel meten hoe snel ze zijn. En daar gaan ze!

Natuurlijk kan Haas veel sneller lopen dan Schildpad en omdat Schildpad zo langzaam is, doet Haas allerlei dingetjes tussendoor. Hij heeft toch de tijd. Haas huppelt, springt en doet zijn rek- en strekoefeningen en Schildpad stapt dapper door. Ondertussen komen steeds meer dieren kijken naar de wedstrijd. Het wordt bijna een compleet evenement, er is inmiddels een EHBOpost, er is frisdrank te krijgen en Kraai komt met een mooie medaille voor de winnaar. Ondertussen klimt en koprolt Haas in het rond, hij heeft de tijd, en Schilpad loopt stug door.

Het oorspronkelijk verhaal is al oud, het is een van de fabels van Aesopus, maar Rian Visser heeft er een grappige moderne variatie op gemaakt. Haas doet in dit verhaal onderweg geen dutje maar is volop aan het trainen met de fitnesstoestellen die langs het bospad staan en alles wat tegenwoordig bij een wedstrijd komt kijken, wordt erbij gehaald zoals de stopwatch, medische verzorging, de sportdrank etc.
Ook op de kleurige afbeeldingen van Tienke Meirink zie je Haas in een flitsende outfit mét zweetbandje en sportschoenen.
Erg leuk gedaan, kinderen zullen zich zeker goed met dit verhaal vermaken.

Bij dit boek hebben Rian Visser en Tineke Meirink een digibordles gemaakt getiteld Wedstrijd Schildpad en Haas. Deze les zit boordevol knutselvoorbeelden, liedjes, spelletjes en heel veel tips om met het thema - Klaar voor de start! Over sport en spel - van de kinderboekenweek te werken.
Doelgroep les: basisonderwijs onderbouw

(Op 9 september 2013 ontving Rian Visser de Achmea Persoonlijkheidsprijs voor haar strijd tegen laaggeletterdheid. De jury prijst Rian Visser voor haar strijd tegen laaggeletterdheid en haar inzet voor leesbevordering en creatief schrijven op scholen. Het lukt haar om ook moeilijker bereikbare groepen in de samenleving met haar digibordlessen, apps en e-books te bereiken.)

Zie ook het inkijkexemplaar (klik op de pijltjes)

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Hieper Hieper
Tekst: Rian Visser
Illustraties: Noëlle Smit

Hieper is een heel leuk draakje alleen is hij nogal druk. Hij vindt het maar moeilijk om stil te zitten.
Als hij binnen zit dan gaat er altijd wel wat stuk.

Hieper stuitert
en hij buitelt in het rond.
telkens als hij lacht, komt er een
S t e e k v l a m
uit zijn mond

Maar als mama hem naar buiten stuurt gaat het ook mis.

Hieper moet weer binnen spelen,
maar zijn lijfje zit nooit stil.
Binnen in hem brandt een vuurtje
dat naar buiten wil.

Arme hieper, en arme mama. Hieper kan er niets aan doen dat hij zo druk is. Maar elke keer gebeurt er wel wat, vliegen de gordijnen niet in brand dan knappen de ramen wel. Wat moet mama nu met haar drukke, lieve Hieper?
Ze gaan naar de dokter en die geeft een pil en dan is Hieper eindelijk stil...
Maar nu is Hieper zijn eigen vrolijke Hieper niet meer. Dat wil mama ook niet. Gelukkig bedenkt ze een heel goede oplossing...

'Voor alle drukke kinderen en wanhopige ouders, maar ook voor rustige kinderen die wel eens een drukke bui hebben schreef ik een prentenboekverhaal over een draakje met teveel vuur in zijn kleine lijf. Noëlle Smit, de uitgeverij en ik zijn er heel blij mee. We hopen dat veel kinderen, ouders, opa’s, oma’s en leerkrachten ervan zullen genieten.' Schrijft Rian Visser op haar site.

Het is wel zeker dat iedereen gaat genieten van dit ADHDdraakje, want ondanks zijn drukke gedrag is het wel een heel leuk draakje dat altijd vrolijk is. Dat kun je ook heel goed zien op de geweldige illustraties van Noëlle Smit. Hieper dendert overal vol enthousiasme op af maar ja, elke keer vliegt er iets in brand dankzij de vrolijke Hieper. Vooral de dokter met zijn verbrande hoofd is prachtig en grappig weergegeven.

Rian Visser heeft de tekst op rijm gemaakt en dat werkt prima, het geeft net die luchtigheid aan dit toch wel moeilijke onderwerp. Kinderen met ADHD (en de leerkrachten en familie van die kinderen) zullen veel in Hieper herkennen en dit vrolijke boekje kan een mooi uitgangspunt zijn om het onderwerp te bespreken. Aanrader!

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Het lettercircus
Tekst: Rian Visser
Illustraties: Mark Janssen

Ach wat een leuk boek, ik heb het al zo'n twee weken in huis en heb er bijna elke dag in gekeken of gelezen en elke keer ontdekte ik weer wat nieuws.
Het is een boek om kinderen bekend te maken met de letters van het alfabet.
Fien zit bij haar vader Joep die een boek op schoot heeft waarbij hij soms moet lachen. Fien kijkt in het boek en ziet allemaal kleine zwarte figuurtjes erin. Haar vader legt uit dat dat letters zijn en samen gaan ze verder op reis naar de letters. De A kent Fien al dus gaan ze verder naar de letters B, C, D... t/m de Z.

p P

Ben je boos?

Joep wast af en Fien droogt. Zo doen ze het iedere avond. Maar vanavond maakt haar vader veel lawaai met de borden en de kopjes
Fien ziet dat er een diepe rimpel tussen zijn ogen zit.
"Ben je boos?" vraagt ze.
"Gewoon een beetje de pin," bromt Joep.
"De pin?" vraagt Fien? "Waarin?"
Joep duwt de afwasborstel hard in een pan. "Weet ik niet."
Fien kijkt. Zit de p soms in de pan? Of drijft hij dan in het sop? Ze ziet niets.
Joep kijkt nog steeds boos. Misschien heeft hij pijn?
Fien kijkt onder haar vaders T-shirt. "Heb je hem soms ingeslikt?"
vraagt ze.
"Wat?" bromt Joep.
Fien prikt met haar vingers in Joeps buik." De p natuurlijk!" roept ze. "Je hebt toch de pin?"
"Je kietelt me," lacht Joep. "De pin hebben betekent dat je
boos bent!"
Fien begrijpt het nog steeds niet. "Maar ik zie helemaal geen p"
roept ze.
"Nee," lacht Joep. "Die is weg. Jij hebt hem weggejaagd."
Fien kijkt naar Joeps gezicht. Ze snapt er niets van, maar haar vader ziet er veel vrolijker uit.
"Gelukkig!"zegt ze.

Elke letter heeft een eigen bladzijde. Bovenaan staat de letter in hoofdletter en kleine letter en dan volgt er een erg leuk verhaaltje zoals bijvoorbeeld het bovenstaande verhaaltje.

Aan de rechterkant staat bij elk verhaaltje een kleurige tekening. En wat voor tekening. Hoe langer je kijkt hoe meer er valt te ontdekken. Bij de letter P heeft de hond een krul in zijn staart in de vorm van een letter P, scharnieren zijn kleine p-tjes, de vleugeltjes van een vlinder vormen een letter P, de sjaal om Joeps hals vormt zelfs de letter P enz..
Het zijn heel vrolijke, grappige tekeningen. Ik moest er steeds erg om lachen vooral om de kat bij de letter M. Hoe de tekenaar het voor elkaar heeft gekregen is mij een raadsel, zelfs van vogelvleugels en -snavels weet hij letters te maken.
Het lijkt mij een heerlijk boek om voor te lezen en samen met kinderen de letters op de tekening te zoeken.
Achterin het boek staan nog knutsel- en speltips.
Echt een geweldig leuk boek! Een aanrader!

Lees de reacties op het forum en/of reageer: