Pierre Winters

  Categorie: Recensies 4-5jr

Dankjewelalsjeblieft Dankjewelalsjeblieft


Nina is niet groot en niet sterk is ze ook al niet. Maar brutaal en boos is ze wel vaak. Ze zegt dan 'Ik haat je' of 'Stomme mama' of 'Hoepel op!'
Mama vindt het afschuwelijk en probeert van alles om Nina wat beleefder en vriendelijker te krijgen. Maar Nina blijft lelijk doen. 'Stomme kip. Ik wil nu een snoepje!' schreeuwt ze tegen haar moeder...
Ze loopt heel bood naar buiten en dan hoort ze iemand roepen. De stem komt uit het gat in de berkenboom. Ze ziet een blauwe olifant balancerend op een bal en haar hond Hugo op een fiets! Directeur Dankjewelalsjeblieft vertelt haar dat ze in het Circus van de Goede Manieren is. Hij leidt haar rond en Nina ziet van alles wat zij ook wel wil hebben of doen. Ze mag alles doen als... ze het maar vriendelijk en beleefd vraagt en steeds iedereen bedankt.
Na een tijdje roept de moeder van Nina en vraagt waar ze was.


'Waar was je de hele tijd?' vraagt mama.
'In het circus van meneer Dankjewelalsjeblieft.
O mama het was geweldig!'
'jaja, dat zal wel,' mompelt mama.
'Zullen we eten?'
'O ja, mama, dank je wel.
Je hebt vast lekker gekookt.'


Nina heeft haar lesje geleerd! En mama is natuurlijk heel erg blij!

Op de achterkant van het boek staat dat het 'een warm pleidooi houdt voor respect en goede manieren'.  Dat is ook zo.  Het verhaaltje zelf is nogal belerend vind ik persoonlijk, het had wat minder gekund. De tekst had van mij wat speelser gemogen maar de boodschap is wel heel duidelijk.
Maar toch raad ik het boek van harte aan want de illustraties zijn geweldig. Elke afbeelding is verspreid over twee pagina's en het zijn kleine kunstwerkjes. In prachtige warme kleuren wordt het verhaal uitgebeeld en daardoor lijk de tekst ook minder stijf.
Dankzij de afbeeldingen wordt het lesje in goede manieren iets wat kinderen als plezierig zullen ervaren.


ISBN 9789044813111 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | juni 2010
Leeftijd: 5+

© Dettie, 25 juli 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Uiltje en de nootjes / Uiltje is verliefd Uiltje en de nootjes / Uiltje is verliefd


Uiltje en de nootjes

Uiltje is aan het spelen met zijn vrienden Eekhoorn, Haas en Vos, Haas wil tikkertje spelen en rent alvast weg en hup daar ligt hij, hij is gestruikeld en voor hem liggen allemaal hazelnootjes, de lievelingsnootjes van Uiltje. Hmmm denkt Uiltje en stopt er gelijk  een in zijn mond.
Vos vindt dat ze de nootjes eerlijk moeten delen. Uiltje is het helemaal met Vos eens en stopt ondertussen nog een nootje in zijn mond.
Maar hoe doe je dat, delen? Tellen kan Uiltje wel maar delen? en hij stopt nog maar een paar nootjes in zijn mond.
Vos weet wel een oplossing... maar er valt niet meer zoveel te verdelen. Uiltje gaat maar gauw naar huis.

Een aardig verhaaltje, het is wel grappig dat Uiltje overal mee eens is maar toch steeds doorsnoept. Het verhaal is niet sterk, het had wat grappiger gekund. Pierre Winters had iets meer nadruk op het snoepen kunnen leggen. Het eind van het verhaaltje is wat vreemd. Mama zegt dat Uiltje er uit ziet alsof hij niet veel honger heeft en vraagt of hij gesnoept heeft en dan geeft Uiltje als antwoord 'Van een paar nootjes word je toch niet ziek.' Raar antwoord vind ik dat persoonlijk. Maar ja, misschien ben ik de enige kniesoor.

De tekst is gedrukt alsof het handgeschreven is en dat leest niet echt prettig, het maakt sommige letters wat onduidelijk zoals de t die er uit ziet als een l met een streepje erdoor. De d heeft een lus aan de bovenkant waardoor het op de letter L lijkt.

ISBN 9789044812770 | Hardcover | 24 pagina's | Clavis | 30 juli 2010
Leeftijd 4+

Uiltje is verliefd

Uiltje voelt zich de laatste dagen helemaal niet lekker. Hij heeft geen trek in eten en slaapt heel slecht en lezen lukt ook al niet meer. Wat is er toch met hem aan de hand? Hij snapt er niets van. En dan komt Sofie voorbij en opeens voelt Uiltje zich heel anders, hij lijkt wel betoverd. Uiltje is verliefd! Gelukkig vindt Sofie hem ook heel leuk. Oeh... zucht ze zachtjes. Uiltje voelt zich ineens heel goed!

Dit verhaal is een stuk leuker dan Uiltje en de nootjes. Het is lekker vrolijk en de tekst is inhoudelijk veel prettiger om te lezen, het heeft ook meer ritme.
In dit boekje is de tekst eveneens gedrukt alsof het handgeschreven is en ook hier is dat een beetje storend. Als een kind dit boekje zelf wil lezen zullen die letters denkelijk moeilijk te herkennen zijn. De f heeft een lus onderaan en de letter z ook. 

In beide boeken zijn de illustraties van Greet Bosschaert een welkome aanvulling. Zij gebruikt verschillende materialen en technieken zoals monoprint, acryl, collage en gemengde techniek. Het uiltje heeft een grappige snoet en heeft één wit en één oranje pootje. Ondanks dat het vrij moderne tekeningen zijn, worden de dieren toch redelijk waarheidsgetrouw weergegeven. Heel erg leuk zijn de verliefde uiltjes met allemaal vlindertjes om hun heen. Sofie is helemaal roze en heeft heel leuke vleugels.

Jammer van de 'handgeschreven' letters en dat het verhaaltje van 'Uiltje en de nootjes' nogal zwak is.


ISBN 9789044812664 | Hardcover | 24 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2010
Leeftijd: 4+

© Dettie, 25 juli 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: