Mirjam van Beijsterveldt
De avonturen van de Huunkvogel
Zijn ouders zeiden echter geen Huunk maar... hè? Hun kleintje zag er namelijk wel heel raar uit! Hij was paars met gele stippen, had een blauwe snavel en heel lange oranje poten. Ze vonden het maar niets. 'We kunnen hem niet houden' vond vader. Zijn moeder knikte en gaf het Huunkvogeltje een zakje met o.a. besjes mee en zei: 'Sorry, joh... maar hier kun je niet blijven want je lijkt niet op ons. De vogels hier zijn bruin en hebben korte zwarte pootjes en gele snavels. Dus ja...'
'Huunk?' zei het vogeltje en ging een beetje verdrietig op pad. De besjes waren wel lekker.
Onderweg komt de Huunkvogel een schaap tegen dat zijn kudde is kwijtgeraakt. Huunk? zegt hij verbaasd want hij heeft nog nooit een schaap gezien. Ze worden dikke vrienden, ze lachen wat af. De Huunkvogel is superblij met het wollige gezelschap. Ze hebben het heel erg naar hun zin zo met zijn tweeën. Maar op een dag vinden ze de familie van het schaap terug. De schapen vragen de Huunkvogel te blijven, ze vinden hem heel leuk, maar helaas lukt dat niet... Het afscheid van de schapenfamilie is warm en liefdevol.
Arme Huunkvogel, nu is hij wéér alleen. Gelukkig hoort ineens een vreemd geluid en gaat er op af. Het geluid komt uit een heel vreemd huis. 'Meneer Koos z'n caravan' staat op het bord boven de deur geschreven. Meneer Koos is heel aardig, hij leert de Huunkvogel trampolinespringen. Dat kon meneer Koos vroeger heel goed, hij trad op in een groot circus. De Huunkvogel heeft het vreselijk naar zijn zin maar op een dag staat de politie voor de deur. 'Het is verboden om een vreemde vogel in de caravan te hebben' zegt de agent streng. Huunk? zegt de Huunkvogel en voor hij het weet zit hij in een grote kooi op het dak van een heel hoog politiegebouw. In de kooi zitten andere vreemde vogels. 'Huunk?' zegt de Huunkvogel na de vriendelijke kennismaking. 'We moeten ontsnappen, maar hoe?' Ze verzinnen van alles en ook juffrouw Mathilde biedt haar hulp aan. Maar of zij de vogels kan bevrijden is nog maar de vraag, zij heeft de sleutels van de kooi niet. De vogels verzinnen een list. Het plan lukt en uiteindelijk ziet de Huunkvogel zijn schapenvrienden en meneer Koos terug, én...
De afbeeldingen van Corine Brouwers zijn heel aantrekkelijk en kleurrijk, een plezier om naar te kijken.
De Huunkvogel is een grappige vogel, vooral omdat hij steeds zo oprecht verbaasd Huunk? roept. Je moet elke keer een beetje lachen om dat grappige koppie. Het idee om het beestje een Huunkvogel te noemen en zo'n bijzonder uiterlijk te geven is erg leuk en apart.
Het (voorlees)boek heeft veel tekst, het had allemaal wat bondiger gemogen en het eind lag wel érg voor de hand, maar dat zijn waarschijnlijk beginnersfouten.
De debuterende schrijfster heeft namelijk verder een vermakelijk en aansprekend verhaal geschreven waarin de boodschap duidelijk overkomt: iedereen is goed zoals hij of zij is en kan altijd veel meer dan ze zelf denken. En zo is het maar net! Met zo'n wijze les kun je niet vroeg genoeg beginnen.
ISBN 9789044817409 | Hardcover | 64 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2013
Leeftijd: 5+
© Dettie, 17 mei 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
