Mirjam van Beijsterveldt
Tips voor de verdrietige koe
Victor vindt het vervelend voor Carolina en gaat op zoek naar tips. Hij neemt een schrift en potlood mee dan kan hij ze gelijk opschrijven. Allereerst vraagt hij het aan meneer Meneer - Hij heet zo omdat niemand zijn naam kent - en die schrijft Kijk om je heen en zie de mooie dingen. Want Carolina ziet helemaal haar mooie weiland met al zijn bloemen niet meer en merkt niet eens hoe lief de boer voor haar is.
Meneer Meneer heeft nòg een tip. 'Praat eens met meneer en mevrouw Cavia', zegt hij, 'Carlos en Maria zijn heel blije beesten. Wie weet hebben zij ook een tip.'
Zo gezegd zo gedaan. Victor vertelt hen over de verdrietige koe en Carlos weet wel een oplossing. Bewegen is gezond. Bewegen maakt je blij, schrijft hij in het schriftje.
En zo vraagt Victor aan iedereen tips voor de verdrietige Carolina de Koe. Allerlei mensen en dieren hebben wel een goed advies voor haar. Het is al met al een lange maar prachtige dag voor Victor geworden. Hij heeft heel veel tips weten te verzamelen.
Als Victor de volgende dag het schrift aan Carolina laat zien, wordt ze van de lieve zoektocht van Victor al een beetje blij. Maar Victor is nog lang niet klaar, Carolina moet alle tips ook gaan uitvoeren en Victor helpt haar daarbij. Zelfs Victors familie komt Carolina verwennen met een heerlijke massage... in plaats van Pfff zegt Carolina nu Mmmm, omdat het fijn is. Ook de andere koeien in de wei doen hun best om Carolina op te vrolijken... Ze nemen samen een modderbad en rennen en dansen met Carolina door de wei. De lieve boer geeft ze extra boterbloemen en later extra madeliefjes en water van puur plezier. De koeien maken later een kampvuur en vertellen elkaar verhalen en geven nog véél meer tips.
En Carolina? Carolina geniet!
Op zich is het een leuk verhaal, de boodschap hoe je weer vrolijk kunt worden, komt goed over. Alleen gaat het wel een beetje lang door. De koeien hebben een heerlijke dag en Carolina heeft een enorme hoeveelheid tips gehad en daar had het bij moeten blijven, dat was meer dan genoeg. Maar de volgende dag begint het weer opnieuw en daardoor wordt het thema een beetje teveel uitgemolken (om in koeientermen te blijven).
De vrolijke(!) gekleurde afbeeldingen passen mooi bij het verhaal. Vooral de dansende koeien zijn geweldig om te zien. Al met al een prima (voorlees)boek maar het had allemaal wel wat beknopter verteld mogen worden.
ISBN 9789044819892 | Hardcover | 60 pagina's | Clavis Uitgeverij | januari 2015
Leeftijd: 7+
© Dettie, 07 februari 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De Huunkvogel en de supermuggen in sweenjoland
'Huunk?!' zegt de Huunkvogel, daar wil hij wel meer van weten. De boer blijkt appels aan het plukken te zijn. Hij sorteert ze gelijk, de zoete gele appels voor de appelstroop gaan in de mand met allemaal gele appels, de zurige groene bij de groene en de lekkere rode bij de rode appels. De boer werkt heel hard want hij is bang dat de appels wegrotten als ze langer blijven hangen. Maar het lukt niet zo goed, ze hangen heel erg hoog.
Gelukkig kan de Huunkvogel heel hoog springen, hij helpt de boer wel. Vader- en Moedervogel zijn helemaal trots op hun Huunkvogel en helpen ook mee. Elke dag helpen ze de boer en op de vijfde plukdag komt er een duif aanvliegen met een bericht voor de Huunkvogel. 'Huunk?! Voor mij?' vraagt de Huunkvogel verbaasd.
Het blijkt dat de mensen in Sweenjoland last hebben van vijf supermuggen, als ze iemand geprikt hebben dan valt diegene in een diepe slaap en ze zijn niet meer wakker te krijgen. De koningin vraagt of de Huunkvogel haar wil helpen om haar land te bevrijden van die akelige muggen. Natuurlijk wil hij dat, hij vertrekt gelijk de volgende dag met de expresstrein naar Sweenjoland. Harry de Hondt, de conducteur reist mee. Ondertussen horen ze dat de muggen groeimiddel hebben ingenomen en nu zijn ze heel groot geworden. Duif wordt helemaal verdrietig van dat bericht.
Eenmaal aangekomen in Sweenjoland ontmoeten ze Richard, de neef van Harry en zijn pittige vriendin. Zij weet flink van aanpakken zo blijkt.
Met hoe kunnen ze die enorme muggen verdrijven?
De Huunkvogel heeft een geweldig plan bedacht, een plan vol appelstroop!
Net als het vorige boek is het opnieuw een vermakelijk verhaal met grappige afbeeldingen. Vooral de steeds terugkerende verbaasde uitroep van de Huunkvogel zal het goed doen bij de kinderen. Het boek heeft veel tekst die opgedeeld is in hoofdstukken bestaande uit twee pagina's. Zo kunnen er mooi steeds één of twee hoofdstukken voorgelezen worden voor het slapen gaan. Het verhaal zelf kan wel iets compacter, alles wordt uitvoerig uitgelegd of toegelicht, maar storend is het niet, daar zijn de Huunkvogel en zijn avonturen veel te leuk voor.
Prima boek.
ISBN 9789044820287 | Hardcover | 64 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2013
Formaat: 297 x 215 x 13 mm | Leeftijd: 5+
© Dettie, 22 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De avonturen van de Huunkvogel
Zijn ouders zeiden echter geen Huunk maar... hè? Hun kleintje zag er namelijk wel heel raar uit! Hij was paars met gele stippen, had een blauwe snavel en heel lange oranje poten. Ze vonden het maar niets. 'We kunnen hem niet houden' vond vader. Zijn moeder knikte en gaf het Huunkvogeltje een zakje met o.a. besjes mee en zei: 'Sorry, joh... maar hier kun je niet blijven want je lijkt niet op ons. De vogels hier zijn bruin en hebben korte zwarte pootjes en gele snavels. Dus ja...'
'Huunk?' zei het vogeltje en ging een beetje verdrietig op pad. De besjes waren wel lekker.
Onderweg komt de Huunkvogel een schaap tegen dat zijn kudde is kwijtgeraakt. Huunk? zegt hij verbaasd want hij heeft nog nooit een schaap gezien. Ze worden dikke vrienden, ze lachen wat af. De Huunkvogel is superblij met het wollige gezelschap. Ze hebben het heel erg naar hun zin zo met zijn tweeën. Maar op een dag vinden ze de familie van het schaap terug. De schapen vragen de Huunkvogel te blijven, ze vinden hem heel leuk, maar helaas lukt dat niet... Het afscheid van de schapenfamilie is warm en liefdevol.
Arme Huunkvogel, nu is hij wéér alleen. Gelukkig hoort ineens een vreemd geluid en gaat er op af. Het geluid komt uit een heel vreemd huis. 'Meneer Koos z'n caravan' staat op het bord boven de deur geschreven. Meneer Koos is heel aardig, hij leert de Huunkvogel trampolinespringen. Dat kon meneer Koos vroeger heel goed, hij trad op in een groot circus. De Huunkvogel heeft het vreselijk naar zijn zin maar op een dag staat de politie voor de deur. 'Het is verboden om een vreemde vogel in de caravan te hebben' zegt de agent streng. Huunk? zegt de Huunkvogel en voor hij het weet zit hij in een grote kooi op het dak van een heel hoog politiegebouw. In de kooi zitten andere vreemde vogels. 'Huunk?' zegt de Huunkvogel na de vriendelijke kennismaking. 'We moeten ontsnappen, maar hoe?' Ze verzinnen van alles en ook juffrouw Mathilde biedt haar hulp aan. Maar of zij de vogels kan bevrijden is nog maar de vraag, zij heeft de sleutels van de kooi niet. De vogels verzinnen een list. Het plan lukt en uiteindelijk ziet de Huunkvogel zijn schapenvrienden en meneer Koos terug, én...
De afbeeldingen van Corine Brouwers zijn heel aantrekkelijk en kleurrijk, een plezier om naar te kijken.
De Huunkvogel is een grappige vogel, vooral omdat hij steeds zo oprecht verbaasd Huunk? roept. Je moet elke keer een beetje lachen om dat grappige koppie. Het idee om het beestje een Huunkvogel te noemen en zo'n bijzonder uiterlijk te geven is erg leuk en apart.
Het (voorlees)boek heeft veel tekst, het had allemaal wat bondiger gemogen en het eind lag wel érg voor de hand, maar dat zijn waarschijnlijk beginnersfouten.
De debuterende schrijfster heeft namelijk verder een vermakelijk en aansprekend verhaal geschreven waarin de boodschap duidelijk overkomt: iedereen is goed zoals hij of zij is en kan altijd veel meer dan ze zelf denken. En zo is het maar net! Met zo'n wijze les kun je niet vroeg genoeg beginnen.
ISBN 9789044817409 | Hardcover | 64 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2013
Leeftijd: 5+
© Dettie, 17 mei 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer: