Draakje Donatius en de vergeten verjaardag
Tekst: Li Lefébure
Illustraties: Margot Senden

Draakje Donatius wordt helemaal blij wakker, hij is jarig vandaag! Hij heeft er vreselijk veel zin in. Straks hangt hij de slingers op maar eerst moet er een lekkere taart gebakken worden. Net als hij zijn schort al voor heeft en wil beginnen wordt er aan de deur geklopt. Zingend loopt Draakje Donatius naar de deur. Zijn vrienden zijn er wel vroeg bij deze keer!  Ach, dan duurt het feest ook langer, denkt hij vrolijk. Maar het loopt heel anders...

Vigilius Vos staat aan de deur. Hij kan zijn hol niet meer in, Draakje moet hem komen helpen. Vooruit dan maar en met schort en al loopt hij gauw mee naar het vossenhol. Straks dan maar die taart bakken denkt hij. Maar onderweg komt hij allemaal dieren tegen die zijn hulp nodig hebben. Arme Donatius, hij wil zo graag taart bakken en zijn verjaardag vieren... Zo komt er niets van terecht, of toch wel? Want als Draakje de deur van zijn huisje opendoet, is er... tadaa...  een grote verrassing!!

In dit tweede boekje over het leuke paarse Draakje Donatius maken we opnieuw kennis met hem en zijn gezellige drakenleventje. Hij heeft een hele leuk huis (een kasteel) en op de heldere, gekleurde afbeeldingen zien we zijn heerlijke drakenhemelbed met vrolijke lapjesdeken. Ook in de keuken is het knus dankzij het ouderwetse kolenfornuis met Delftsblauwe tegeltjes erachter.
Ook grappig om te zien is als Draakje Donatius met zijn fladderende grote witte schort met rode bloemen over het bospad langs het beekje rent. Later zie je Sita de specht gezellig zittend op een tak met haar pootjes  bengelen als Donatius haar aan het helpen is. 

Voorin het boek staat een recept voor drakenhartjes en hoe je slingers en kleine feesthoedjes kunt maken dia je als pionnetjes kunt gebruiken voor het drakentaartspel dat je achterin het boek kunt vinden. De kaarten voor dat spel kun je binnenkort vinden op de eigen site van Draakje Donatius.

Het einde van het verhaaltje is niet echt origineel, dit verrassingsconcept is al vaker gebruikt maar hoe het draakje helpt en van zijn drakenkwaliteiten gebruikt maakt is wel erg apart bedacht. Opnieuw een erg leuk boekje over het vreselijk lieve Draakje Donatius.

ISBN 9789044822397 | Hardcover | 29 pagina's | Clavis Uitgeverij | september 2014
Formaat: 25 x 26 cm | Leeftijd: 4+

© Dettie, 22 september 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Draakje Donatius heeft het koud
Tekst: Li Lefébure
Illustraties: Margot Senden

Als Draakje Donatius op een dag tandenklapperend en vleugflapperend van de kou uit zijn warme bed bibbert en naar buiten rent om even lekker een potje vuur te spuwen, ontdekt hij dat het gesneeuwd heeft.
Getverdegetver, dat is koud en vies en nat dus floept hij weer naar binnen en kruipt lekker op de bank bij het warme knappende haardvuur met een warme deken om zijn schouders. Draakje Donatius heeft een bloedhekel aan kou.

Maar dan klopt zijn vriendinnetje, elfje Floriene, aan de deur. Haar wangen zijn glimmend rood en ze straalt van plezier. Donatius moet naar buiten komen, kunnen ze lekker spelen. Maar Draakje Donatius vindt dat een slecht plan. Brrr... Veel te koud! De lente, zomer en herfst zijn heerlijk maar die ellendige winter, dat vindt hij helemaal niets. Maar ze mag wel binnenkomen, kunnen ze lekker drakenborden bij de open haard!
Dat is een veel beter plan!

Floriene denkt er echter anders over. Pets, Donatius heeft al een sneeuwbal op zijn staart te pakken en als hij zich omdraait... pets, een natte, kledderige sneeuwbal in zijn snoet... Floriene daagt hem uit, hij durft zeker niet, hij is een bangerik, en dat laat Donatius zich natuurlijk niet zeggen. Hij rent naar buiten en al vuurblazend smelt hij alle sneeuwballen weg die Floriene gooit en rent snel weer naar binnen. Maar... Floriene pakt hem bij zijn staart, niets daarvan, ze moeten nog een sneeuwelf maken!
Als Doratius ziet hoe Floriene uit de sneeuw een mooie sneeuwelf weet te maken valt zijn bek open... Dat is leuk! Zou hij dat ook kunnen?  IJverig begint hij sneeuw te rollen voor zijn sneeuwdraak en vergeet helemaal dat hij zo'n hekel aan de kou heeft...
Dat heeft elfje Floriene slim aangepakt! Nu zijn ze toch lekker in de sneeuw aan het spelen!

"Genoten van alle kinderen – groot en klein – die helemaal opgingen in het verhaal van "Draakje Donatius heeft het koud", voorgelezen door Li" schrijft illustratrice Margot Senden in haar blog.
En dat 'opgaan' kan ik me goed voorstellen. Het verhaal over het draakje dat zo'n enorme hekel aan kou heeft, is hartverwarmend. Bovendien heeft het draakje een erg leuke snoet en een lekker gek gekleurd lijf en ook het elfje is een gezellige elf om te zien met haar lange rode haar en prethoofd. Het hele boek straalt sowieso plezier in het illustreren als  plezier in het schrijven uit. Het is allemaal even vrolijk en aantrekkelijk om te zien.

Het draakje heeft ook een eigen websitemet een knutselhoek en ook op facebook kom je het draakje tegen.
En wil je niet altijd achter de computer zitten dan kun je altijd nog het leuke spannende drakenbordspel spelen dat achterin het boek zit!

ISBN 9789044821000 | Hardcover | 30 pagina's | Clavis Uitgeverij | september 2013
Leeftijd: 4+

© Dettie, 26 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer: