Guido van Genechten
Wat zou jij doen?
Zou je boos of verdrietig zijn? Zou je je schamen net zo'n raar ding op je hoofd? Zou je het willen verstoppen (als dat kan) of zou je er je voordeel uit halen en er allemaal dingen aan hangen? Misschien kun je er wel veel geld mee verdienen. Misschien willen vogeltjes er wel hun nestje in bouwen. je kunt er kerstlichtjes in hangen. Je kunt geweigenoten zoeken en eventueel een club van geweidragers oprichten en dat De Ingeweiden noemen. Guido van Genechten verzint de gekste dingen. Aan humor ontbreekt het niet in dit boek.
Maar toch... wringt er iets. Ik heb dit boek al een tijdje in huis en heb het meerdere keren gelezen en de afbeeldingen bekeken en keer op keer worstelde ik ermee. Wat moest ik over dit boek schrijven? Ik wist namelijk niet zo goed wat ik er mee aan moest. Maar ik kon niet achterhalen waar het aan lag. De afbeeldingen zijn wel grappig maar wel een beetje stijfjes. De oplossingen om met zo'n gewei op je hoofd te leren omgaan zijn soms een beetje vergezocht maar ach, het is een verhaaltje, zo erg is dat nu ook weer niet.
Het is ook geen slecht boek maar wat schort er dan aan? Waarom heb ik er zo'n gemengd gevoel over? Op zich is het best bijzonder om te zien, zo'n jongetje met een gewei op zijn hoofd. Het idee is ook wel origineel. Maar wat heeft een kind aan dit boek? Wat voegt het toe? dacht ik elke keer.
Natuurlijk is de boodschap dat je beter kunt accepteren hoe je eruit ziet, hoe je bent, maar waarschijnlijk is mijn grootste bezwaar dat zo'n gewei zo ver van de realiteit af staat. Ook dat is natuurlijk niet erg in een boek. Een fantasierijk verhaal kan geweldig zijn. Maar het boek eindigt met "Ach, misschien valt zo'n gewei op je hoofd best mee. Tenslotte heeft iedereen wel wat..." Bij deze tekst zie je een afbeelding van allemaal mensen waarbij ik me afvraag wat er dan met hen is. Dáár wringt het verhaal, was mijn conclusie.
Ik heb die afbeelding keer op keer bekeken. Bedoelt Guido van Genechten dat meisje met die bril misschien? Of die oude man met de rollator? Of de jongen met de donkere huidskleur? Of die man met dat kale hoofd? Dat is in mijn ogen vrij normaal allemaal, wat heeft zo'n gewei ermee te maken? Een gewei is zo extreem, zo buiten alle proporties, het slaat in deze context eigenlijk helemaal nergens op.
Misschien had Guido van Genechten beter zijn verhaal een andere kant op kunnen laten gaan en een mooi origineel verhaal kunnen maken over kinderen met geweien, koehoorns, schapenvachten, konijnentanden e.d. Maar een gewei vergelijken met een bril of rollator... nee.
Het kan best zijn dat ik als volwassene het leuke of de clou niet zie en dat kinderen het verhaal helemaal geweldig vinden en zich slap lachen om het verhaal rond het jongetje met dat gekke gewei op zijn hoofd. Geen idee. Dat is voor Guido van Genechten dan maar te hopen.
ISBN 9789044825527 | Hardcover | 26 pagina's | Clavis Uitgeverij | juni 2015
Afmeting 33,2 x 24,2 cm | Leeftijd: 4+
© Dettie, 05 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
