Géraldine Elschner

Toon alleen recensies op Leestafel van Géraldine Elschner in de categorie:

Géraldine Elschner op internet:

Categorie: Recensies 4-5jr

Mijn kuiken
van ei tot kuiken
Tekst: Géraldine Elschner
Illustraties: Eve Tharlet

Het verhaal wordt verteld door een klein meisje. Ze zit graag naar de kippen in de tuin te kijken maar ze mist een lief zacht kuikentje. Volgens mama moet een kip eerst een ei leggen en er dan 21 dagen op broeden en dan krijg je een kuikentje. Het meisje verstopt zich in het kippenhok en ziet Ciska, de dikke kip, een ei leggen... maar ze loopt weg! Ze broedt helemaal niet! Dan broed ik het zelf wel uit denkt het meisje en ze pakt het ei.
Natuurlijk gaat dat niet, een mens kan geen ei uitbroeden. Gelukkig weten papa en mama en Thomas, haar broer, een heel goede oplossing... maar het duurt wel heel lang voordat er eindelijk een kuikentje is.

Het boek is mooi gemaakt. Natuurlijk in hardcover uitvoering, zoals bijna alle boeken van De Vier Windstreken. Maar het zijn de bijzondere illustraties die het zo mooi maken. Als je het boek openslaat zie je al prachtige kippen afgebeeld maar een paar bladzijden verderop zie je van dag 1 t/m 21 hoe een kip zijn tijd al broedend doorkomt. Dat geeft weer wat mama aan het meisje verteld heeft.

En dan komt het allerleukste... Als het meisje in het kippenhok verstopt zit, zie je Ciska de kip een ei leggen. Je ziet een klein wit puntje tussen haar veren uit komen en dat puntje wordt steeds groter. Eerst zie je de kip zittend en dan zie je de kip met een klein stukje ei en dan iets groter stukje ei en dan een nóg groter stukje ei tot het ei in het stro plopt. Ik heb er erg om moeten lachen maar de afbeeldingen zijn wel prachtig gemaakt.

Verderop zie je een aftelkalender met het ei dat uitgebroed wordt, elke dag heeft een eigen afbeelding... En dan... zie je stap voor stap het kuikentje uit het ei komen door middel van pagina's die steeds groter worden. Je slaat eerst een klein pagina om en dan zie je een barstje in het ei, hoe groter de pagina wordt hoe verder het kuikentje uit het ei is.
Erg leuk en mooi gedaan.

Een kind leert veel door dit boekje, namelijk; Hoe legt een kip een ei? Hoe broedt een kip eigenlijk een ei uit? Hoe wordt een kuikentje geboren?
Maar een kind leert ook dat wat geduld is, want dat moet hebben, het duurt best lang voordat zo'n klein kuikentje uit zijn ei komt. Én je leert hoe je zelf een broedkast kunt maken! Dat je op zo 'weinig' pagina's zoveel kunt vertellen! Geweldig boekje!

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Wie het laatst lacht...
Tekst: Josef Guggenmos, Géraldine Elschner
Illustraties: Sophie Schmid

Ik ben maar een heel kleine rat
en bibber voor zo'n grote kat.
Per dag moet ik wel twintigmaal
voor die dikkerd aan de haal.

De arme rat heeft geen leven met die dikke kat in de buurt. Hij moet van alles doen om toch maar aan een beetje eten te komen terwijl die toch al dikke kat zich constant vol zit te proppen. Dit kan zo niet langer en rat bedenkt een plan... hij gaat heel hard trainen en sporten. Voor elke dag van de week staat een activiteit gepland zoals bungeejumpen, als een tijger door een buis kruipen, gewichtheffen, bergbeklimmen... rat doet van alles om supersterk te worden.. sterker dan de kat.

Heel grappig zijn de afbeeldingen hierbij. Bij bungeejumpen zie je rat aan zijn staart hangen... omdat de kat hem daar vast heeft gepakt. De buis is een door de kat leeggegeten conservenblikje... arme rat.
Maar op zondag mag rat uitrusten en dan droomt hij weg over de tijd dat hij eindelijk groot en sterk is...

Vanaf die dag maak ik me sterk
voor ieder zwaar en moeilijk werk

Ik ben niet bang voor het gevaar:
voor wie in nood zit, sta ik klaar.

Rat ziet zichzelf een rattenvrouwtje uit een brandend gebouw redden, hij wint een gevecht met een olifant en wie hangt er dan aan zijn staart te bungeejumpen... niet de rat, maar de kat! Wie het laatst lacht, lacht het best...

Halverwege het boek komt dus de ommekeer, dan is kat het slachtoffer in plaats van rat. Eerst zie je de rat zielig overal naast grijpen maar daarna heeft kat het nakijken, geen visje en worstje meer voor kat. Nu mag kat smeken om een hapje.

Dit fraai geïllustreerde prentenboek is naar een gedicht van Josef Guggenmos uit de bundel Was denkt die Maus am Donnerstag? (1967) welke zijn doorbraak opleverde. Het gedicht is uitstekend vertaald door Maria van Donkelaar maar de afbeeldingen maken het boek. Ze zijn heel humoristisch en in mooie tinten gemaakt. Kinderen moeten vast lachen om die grappige rat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: