Baba Jaga
An Leysen

In een land hier heel ver vandaan woonde een weduwnaar met zijn dochtertje Olga. Ze hadden het goed samen. Maar papa werd verliefd en trouwde met de mooie dame. Olga vertrouwde het niet, haar nieuw moeder was immers de zus van Baba Jaga, de enge, gemene heks die 's nachts rondvloog in een oude ketel. De heks waarvan gezegd werd dat ze kinderen at!

Arme, lieve Olga, vanaf de tijd dat haar stiefmoeder in huis kwam, veranderde alles voor haar. Papa was zo verliefd dat hij geen enkele fout van zijn geliefde vrouw zag maar ze deed heel gemeen tegen Olga. Ze had helemaal geen zin in dat kind. Ze liet Olga heel hard werken en Olga kreeg nauwelijks te eten. Maar Olga bleef vriendelijk en aardig tot grote ergernis van haar stiefmoeder.
Toen Olga's vader voor zijn werk op reis moest, greep de akelige stiefmoeder gelijk die kans aan. Ze stuurde Olga met een smoes naar haar zus, de vreselijke Baba Jaga.  Gelukkig had Olga van haar overleden moeder een prachtige Baboesjkapop gehad en die begon ineens te praten! Ze vertelde precies wat Olga moest doen als ze eenmaal bij Baba Jaga was. En daarop ging Olga vol goede moed het avontuur tegemoet.

Het sprookje, want dat is het, lijkt een mengeling van de verhalen over Sneeuwwitje met de boze stiefmoeder en de hardwerkende Assepoester. Alleen is er in die verhalen geen heks die woont in een huis dat rondloopt op grote kippenpoten. Baba Jaga is een nare vrouw die geen mens of dier vriendelijk behandeld of goed verzorgd. De zachtaardige Olga doet dat wél waardoor het gelukkig toch nog allemaal goed voor haar afloopt en de heks haar verdiende loon krijgt.

Het sprookje zelf bestaat al langer en is gebaseerd op een verhaal uit de Slavische mythologie waarin Baba Jaga ook een soort heks is. Het verhaal is in diverse variaties bekend.  De ene keer wordt het meisje de slavin van de heks, de andere keer is er geen sprake van een meisje maar een jongen die Baba Jaga op zijn pad treft.

En nu heeft An Leysen het verhaal  ook bewerkt en voorzien van prachtige afbeeldingen in haar bekende, betoverende, fantasievolle stijl. Olga is een innemend liefelijk meisje met vlechten en rode wangen met sproetjes maar het zijn vooral de twee grote, bruine kijkers die gelijk je hart veroveren. Baba Jaga is natuurlijk best griezelig maar niet supereng en haar huis op kippenpoten is helemaal geweldig om te zien. Ook de afbeeldingen bij de handeling die Olga uitvoert in opdracht van haar pop zijn bijzonder. Alles is in mooie zachte tinten weergegeven. De ene keer is de afbeelding helemaal ingekleurd, de andere keer zijn het sepiakleurige tekeningen met her en der een kleuraccent. Alle voorkomende figuren zijn een bijzonder perspectief geplaatst zodat je nog meer het verhaal ingetrokken wordt. Het zijn stuk voor stuk kleine kunstwerkjes.

Net als de meeste sprookjes is het verhaal zelf vrij lang het kan niet even snel voorgelezen worden. De tekst zelf is op een grappige manier bewerkt. Als iets tussendoor of op een fluistertoon wordt gezegd dan zijn de letters ook klein.  Enkele andere woorden staan dikgedrukt weergegeven om dingen extra te benadrukken. Dat werkt goed het geeft het belang van de - soms boze - woorden prima weer.

Kortom, het is opnieuw een prachtig boek van deze veelzijdige, kunstzinnige vrouw. Ik kijk nu al uit naar haar volgende boek.

ISBN 9789044826562 | Hardcover | 51 pagina's | Clavis Uitgeverij | december 2015
Formaat 26,6 x 25,8 cm | Leeftijd: 5+

© Dettie, 26 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer: