Verdronken
Rachel Ward

‘Stop. We moeten ermee ophouden. Het is voorbij, mensen. We hebben ons best gedaan. Ik stel het tijdstip officieel vast op vier uur zeventien.’

Carl, de zestienjarige ik-figuur, komt van ver. Was hij buiten bewustzijn? Wat is er gebeurd? Over wie heeft de stem het? Hij blijkt doornat, het regent. Als hij een gezicht naast zich ziet, dat er uit ziet als zijn eigen gezicht, is alles nog vreemder. Een hand trekt een rits dicht, over het gezicht, de jongen ligt helemaal in een zak.
Maar hij niet. Hij is wakker. Iemand tilt hem op. Ook om hem in een zak te stoppen? Maar hij wordt in een grote auto neergelegd, en daar ligt al iemand. Die andere jongen?
Het is een meisje, en dat meisje zet het op een gillen...

Wat is er gebeurd? Wie is dat meisje? Wie zit er in die zak?
De jongen is zijn geheugen kwijt. Hem wordt verteld dat hij Carl heet, dat het zijn oudere broer Rob is die dood is, omgekomen bij een ongeluk. Ze waren met z’n drieën bij het meer. De twee broers en het meisje. Het was vreselijk slecht weer, en ze waren aan het zwemmen.
Dat alleen al roept veel vragen op, maar als er flarden van zijn geheugen terugkomen, wordt alles er niet duidelijker op. Bovendien gebeurt er iets vreemds: hij ziet en hoort zijn broer.
Maar dat kan toch niet! En waarom doet hij zo onaardig? Wat wil hij van Cee, zoals hij hem noemt?

Wie de Deadline-trilogie kent, verwacht ook deze keer een verhaal met iets bijzonders. Magie, iets bovennatuurlijks, zoiets.
Rachel Ward voldoet aan die verwachtingen, maar toch is alles heel anders dan je vermoedt. Op een fantastische manier maakt ze gebruik van ware gebeurtenissen: de overstromingen die in Engeland plaatsvonden, het slechte weer waarom het land bekend staat, en dan stopt ze er inderdaad een bijzonder element in.

Het is een triest verhaal: Carl en Rob hebben alleen hun moeder, die nauwelijks - of eigenlijk niet – de touwtjes aan elkaar kan knopen. Hun huis is een bouwval, geld voor eten of kleren is er niet.
En dan die regen, die haast constante regen... En toch, ondanks al die ellende lees je door, want Rachel Ward heeft je vanaf die eerste zinnen te pakken.

ISBN 9789044342314 | Paperback | 272 pagina's | Uitgeverij Moon | januari 2014
vertaald uit het Engels door Sabine Mutsaers Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 05 februari 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer: