Gefeliciteerd, Leonard Peacock
Matthew Quick

'De mensen die we vader en moeder noemen, die zetten ons op de wereld en verzuimen dan om aan onze behoeften te voldoen of ons ook maar enig antwoord te verschaffen; uiteindelijk sta je er alleen voor en mag je het zelf allemaal uitzoeken, en ik ben gewoonweg niet geschikt voor zo'n leven.'

Op de dag dat Leonard Peacock achttien wordt, besluit hij dat het meteen zijn laatste dag op aarde zal worden. Voor hij een einde aan zijn leven zal maken moeten er nog wat dingen gebeuren. Het belangrijkste is dat hij iemand mee zal nemen in de dood: eerst de ander, dan hijzelf, maar ook al vindt hij dat zijn leven waardeloos is, en heeft hij dit nogal drastische besluit genomen, hij moet ook toegeven dat er een enkeling is die zijn leven de moeite waard heeft gemaakt. En voor deze mensen heeft hij een cadeau. Vier geschenken die afgeleverd moeten worden.

Die ochtend verlaat hij het huis waar hij de meeste tijd alleen doorbrengt. Zijn moeder werkt in New York, en omdat zij vindt dat hij zich prima redt in zijn eentje, komt ze maar weinig thuis. Leonard denkt eerder dat het te maken heeft met die nieuwe man in haar leven. Ook voor haar heeft hij een afscheidscadeau: hij heeft zijn lange haar waar zij een hekel aan heeft afgeknipt, ingepakt in roze papier en in de koelkast gelegd.
Dan pakt hij het pistool dat zijn grootvader van een Duitse soldaat heeft afgepakt, stopt het met de vier cadeaus, eveneens gewikkeld in roze papier, in zijn rugzak en verlaat zijn huis.

Vier mensen zijn er die belangrijk waren voor hem, vier mensen van wie hij afscheid moet nemen – natuurlijk zonder te vertellen wat hij van plan is te gaan doen:
Walt, zijn buurman, met wie hij steeds opnieuw de films van Humprey Bogart bekeek, de man van wie hij houdt als van een vader; zijn favoriete leraar Herr Silverman, de man die zich nooit ofte nimmer met korte mouwen vertoont – dat raadsel wil Leonard eigenlijk nog wel graag oplossen; het meisje Lauren, dat hem zo graag wil bekeren; en zijn medeleerling, de outcast Baback die zo mooi viool speelt in de pauzes.
Deze vier zal hij nog opzoeken voor hij zijn doelwit en zichzelf gaat vermoorden.

Dit verhaal vormt een spannend, maar vooral diep psychologisch verhaal dat je meesleept tot een verrassend einde. Zal het inderdaad Leonards laatste dag zijn? Maar vooral wil je weten hoe deze jongen tot deze daad komt! Wat bezielt hem?

Leonard is zelf aan het woord. Hij is degene die vertelt over zijn verleden, over zijn motieven en over de mensen van wie hij wél houdt. Het verhaal heeft bijzondere elementen. Er staan verklarende voetnoten onder de tekst, en enkele keren wordt het verhaal onderbroken door een brief uit de toekomst. De bijzondere betekenis daarvan blijft enige tijd onduidelijk.
Het achterliggende thema is bloedserieus, maar wordt slechts kort aangestipt. Leonard is een ongelukkige tiener, die het leven en de komende dood cynisch bekijkt, maar terwijl de wanhoop toeneemt, wordt de toon ook ernstiger. Het is een indringend verhaal waar je stil van wordt.

Matthew Quick doceerde jarenlang met veel plezier Engelse literatuur en film aan een middelbare school. Hij gaf zijn baan op om schrijver te worden. Het wordt tijd dat hij meer bekendheid krijgt in Nederland.

ISBN 9789059241770 | Hardcover | 215 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | april 2016
Vertaald uit het Engels door Ineke Lenting | Leeftijd vanaf 15 jaar.

© Marjo, 02 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer: