Wilde lucht
Anna Coudenys

Lia, een meisje van zestien, zit te schrijven als de nachtverpleegster binnenkomt. De lezer begrijpt al snel dat ze in een inrichting zit, en dat ze haar geschiedenis aan ons gaat vertellen. Ene Lennert is dood, en omdat ze dat niet aankon heeft ze een zelfmoordpoging gedaan.

Ze stelt zich erg ontoegankelijk op, doet alsof tegen haar therapeuten, en als ze al praat met haar familie, dan gaat het over ditjes en datjes. De enige die ze toelaat is Mika, de zus van Lennert.
Lennert was muzikant, een blinde pianist, twee keer zo oud als Lia, de ik-figuur. Maar na de eerste ontmoeting raakt ze helemaal in zijn ban, misleidt haar ouders om hem maar te kunnen zien, en als die er achter komen doet ze alsof ze verliefd is op Jarno, een jongen die qua leeftijd meer bij haar past. Jarno is zanger, en via Lia in contact gekomen met Lennert. Aan de ene kant is Lia een gewoon tienermeisje, die zich druk maakt om school, uiterlijk en jongens. Maar tegelijk heeft ze, zoals ze zegt, "een oude ziel'. Ze heeft meer meegemaakt dan menig leeftijdsgenoot. En die ervaringen moet ze verwerken, in de inrichting.
Het verhaal is overweldigend, ontroerend, en toch..ik vind het allemaal een beetje 'te'. Het pakte me niet. Wat vinden jongeren hiervan?

een paar citaten, om recht te doen aan de stijl van de schrijfster.

"de muziek hield me op te bestaan."

"het is een slakkenrace van vieze, plakkerige letters die niets liever doen dan in hun schulp kruipen in plaats van trots rechtop te staan en te tonen wie ze zijn."

"ik was nog nooit zo alleen geweest nu ik even had geweten hoe het was om het niet meer te zijn."

"Pas als je het licht aansteekt, is het echt donker buiten."

ISBN 9789059330801 | Hardcover | 264 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2006
Plus cd, met de soundtrack van het boek | Leeftijd: 15+

© Marjo, mei 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: