Aline Sax
Schaduwleven
West-Vlaanderen, anno 1910.
Het gezin De Belder laat de armoede achter zich en zet de grote stap in het onbekende. Met het schip De Kroonland zullen ze de oversteek wagen naar Amerika. Maar de meningen over het land van belofte zijn verdeeld. Vader en Alexander zijn rotsvast overtuigd van het betere leven dat hen daar wacht. Maar moeder is bang, en ook Adriaan deelt het enthousiasme van zijn tweelingbroer niet. Zo onbesuisd als Alexander is, zo afwachtend is hij.
Toch is Adriaan de enige die daadwerkelijk in New York terechtkomt. Hij is moederziel alleen, wordt er meteen bestolen, kan niemand verstaan. Adriaan voelt zich doodongelukkig in de wereldstad. Hij haat de drukte, de massa, de smerigheid, de kleffe hitte en heeft heimwee naar de boerderij, de velden en de geur van vers stro. Het enige wat hij wil, is zo snel mogelijk geld verdienen om terug te keren naar zijn familie. Maar dan ontmoet hij Jack. En alles verandert.
Dit boek Schaduwleven (oktober 2007) gaat over het leven van Adrian in New York waar hij samenwoont met zijn grote liefde Jack. De titel slaat op homoseksualiteit dat niet geaccepteerd wordt en daar heeft Adrian het moeilijk mee. Niet te dicht tegen elkaar zitten, niet hand in hand lopen, niet elkaar in het openbaar een zoen geven, niet vertellen dat je samenwoont... Dat zijn de lastige aspecten maar over het algemeen voelt Adrian zich erg gelukkig met Jack en zijn leven.
Jack werkt als portier bij een hotel en Adrian werkt in een bar. Natuurlijk dromen ze over rijk worden, ze zullen het helemaal gaan maken. Als de gelegenheid zich voordoet dat Adrian samen met vrienden de bar kan kopen lijkt die droom bewaarheid te worden. Ze maken er een echte uitgaansgelegenheid van, met artiesten, en wat voor hen erg belangrijk is, homoseksuelen zijn zeer welkom. Het bedrag om de zaak te kopen wordt geleend, de zaak zelf wordt een hit.
Maar dan begint de ellende, door allerlei omstandigheden kan het geleende bedrag niet op tijd terugbetaald worden en krijgt de groep vrienden te maken met de New Yorkse onderwereldfiguren, die genadeloos zijn, er wordt zelfs iemand vermoord mede omdat diegene homoseksueel is. Vooral Frenchy, een vriend van Adrian en Jack en mede-eigenaar van de bar heeft het hier moeilijk mee. Hij wil wraak nemen voor de vermoorde man.
Het geld moet voor een bepaalde datum geleverd worden en iedereen probeert te helpen om het gevraagde bedrag bij elkaar te sprokkelen. Er worden hiervoor dingen gedaan die het daglicht niet kunnen verdragen...
En... Frenchy neemt op een verschrikkelijke manier wraak waardoor al het personeel en de vriendengroep ernstig in de problemen komen. Dan leert Adrian zijn vrienden pas echt kennen en begint zich er steeds onbehaaglijker bij te voelen.
Ik heb gemengde gevoelens over dit boek. Laat ik met het vervelende beginnen...
Storend vond ik dat de Engelse woorden steeds schuingedrukt stonden. Zoals bijv. op de eerste bladzijde elevated train. Aanvankelijk verwachtte ik dat achterin het boek een toelichting zou staan zoals later wel bij de woorden fairy en Maple syrup gedaan werd.
Er staan enkele gedichten in die allemaal in het Engels afgedrukt zijn. Als dit nu eenvoudige gedichten waren dan zou het nog kunnen, maar gedichten van Emily Dickinson, Conan Doyle etc. zijn niet echt in eenvoudig Engels geschreven. Waarom werden deze niet vertaald? Ze spelen wel een belangrijke rol in het boek. Je kan niet verwachten dat een 16-jarige deze gedichten in het Engels begrijpt.
De belevingswereld van Adrian wordt wel erg mooi en goed beschreven. Zijn twijfels, zijn oprechte liefde voor Jack, zijn zelfkennis, het twijfelen aan zijn eigen karakter... dat is allemaal erg boeiend en beeldend beschreven. Ook het omgaan met elkaar in de vriendengroep is treffend, elk karakter is goed uitgewerkt, het lijken vrienden die door dik en dun voor elkaar gaan.
Duidelijk is dat Aline Sax voor dit boek veel voorwerk heeft gedaan. De beschrijving van de woning van Adrian en Jack is gebaseerd op de appartementen in 97 Orchard Street. Op haar site staan alle bronnen die ze geraadpleegd heeft om dit boek te kunnen schrijven.
Het hele verhaal deed me erg aan de boeken Schijnbewegingen (september 2006) en Tegenspel (januari 2007) van Floortje Zwigtman denken. Daar speelt alles zich weliswaar af in het Victoriaanse Engeland maar het toeval wil dat ook in haar boeken veel poëzie zit, het theater is eveneens belangrijk, ook daarin zijn enkele homoseksuelen die keihard zijn, wordt homoseksualiteit niet geaccepteerd en is er ook een jongen (ook een Adrian) die twijfelt. De armoedige omstandigheden zijn er evenals het excentrieke figuur (bij Zwigtman de heer Trops, bij Sax de heer Casey). Het moeilijke is nu om een oordeel te geven over dit boek zonder de boeken van Zwigtman in je achterhoofd te hebben, ze hebben erg veel van elkaar weg hoewel het boek van Aline Sax spannender is.
De boeken van Zwigtman zijn met veel publiciteit gelanceerd. Dit boek verdient ook meer aandacht, het is goed en inlevend geschreven. De schrijfsters doen absoluut niet voor elkaar onder.
Net als bij de boeken van Floortje Zwigtman vraag ik me trouwens wel af waarom dit als een boek voor jongeren geclassificeerd wordt. In mijn ogen kan het zeer goed doorgaan als een boek voor volwassenen. Hooguit de terugkerende bedenkingen van Adrian, 'is het wel goed wat ik doe?', maken dat het als een 'wijze les' voor jongeren opgevat kan worden.
Maar... dit boek is zeker een aanrader!
ISBN 9044807927 | Hardcover | 248 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2007
Leeftijd: 15+
© Dettie, februari 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
