Meg Rosoff
Wat ik was
"Ik ben een eeuw oud, een onmogelijk leeftijd, en mijn gedachten hebben geen anker in het heden. In plaats daarvan drijven ze altijd weer naar dezelfde kust.
Vandaag, zoals bijna op alle dagen, is het 1962. Het jaar dat ik de liefde ontdekte.
Ik ben zestien jaar."
Aan de kust van East Anglia staat een kostschool. De schrijver van bovenstaand stukje tekst komt op deze afgelegen school terecht na verschillende mislukkingen op andere scholen. Eigenlijk is hij niet van plan om op deze school wel zijn best te doen, maar er gebeurt iets waardoor hij van gedachten verandert. Hij moet hier zien te blijven...
Op een dag ontmoet hij namelijk een jongen van ongeveer zijn leeftijd, die hem fascineert. Finn heet hij, en hij woont helemaal alleen in een hutje op een stuk strand dat regelmatig door de vloed afgescheiden wordt van het vaste land. Hij gaat zijn eigen gang en is zwijgzaam. Hij zeurt onze hoofdpersoon niet aan zijn kop, zoals zijn kamergenoten, vooral ene Reese, en volwassenen die dat wel doen, hetgeen hem zeer aanstaat. En zelfs al zit het hem soms dwars dat Finn niets vertelt over zichzelf, toch ontwikkelt zich een vriendschap, waarvoor hij spijbelt en risico's neemt. Vooral als Finn ziek wordt...
Een waarzegster op de markt vertelt hem: 'Je moet beter kijken. ' Maar die boodschap dringt pas door (ook tot de lezer) als het al te laat is.
Een prachtige jeugdroman, die ook door volwassenen gewaardeerd zal worden. Het gaat over het volwassen worden van een jongeman die enigszins de weg kwijt is geraakt. Zoals uit het eerste citaat blijkt is het verhaal de herinnering aan een gebeurtenis die zijn stempel gedrukt heeft op het leven van de verteller. Hoe groot dat stempel was wordt verteld in de laatste hoofdstukken.
ISBN 9789048800230 | Hardcover | 224 pagina's | Uitgeverij Moon | mei 2008
vertaald door Jenny de Jonge | Leeftijd: 13+
© Marjo, juni 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
