De wolven van Mercy Falls 1: Huiver
Maggie Stiefvater

Al vanaf dat ze het zich kan herinneren heeft Grace iets met wolven. Ze woont in een gebied waar roedels voorkomen, en ze ziet er dan ook regelmatig achter haar tuin, in het bos. Eentje is er die haar speciale aandacht heeft, maar tot haar grote verdriet is hij er alleen als het winter is. De Kersttijd is de mooiste tijd van het jaar, vindt ze. Niet vanwege de cadeautjes, maar omdat dan haar wolf er is.
Op het moment dat ze Sam ontmoet weet ze gewoon zeker dat deze jongen haar wolf is. Ze ruiken hetzelfde, ze hoort het aan zijn stem, die hetzelfde timbre heeft, en natuurlijk zijn er de ogen: gouden ogen, precies hetzelfde als van de wolf. Sam bekent het: hij is een weerwolf. Als de kou invalt zal hij weer terug veranderen.
Tegen de tijd dat het zover is, willen ze geen van tweeën dat het gebeurt: ze zijn dolverliefd op elkaar.
De grote vraag is of ze het tegen zullen kunnen houden. Er is namelijk iets vreemds: iedereen die door een wolf gebeten wordt, wordt onherroepelijk een weerwolf, maar… ook Grace is ooit gebeten. En zij verandert niet, al heeft ze wel wolfachtige zintuigen.

Behalve het verhaal van de twee geliefden wordt er ook verteld over de andere wolven; over mensen die gebeten worden, over hoe het is om weerwolf te zijn. Een verhaal over een liefde, maar met meerdere spannende elementen.
Het verhaal wordt grotendeels vanuit Grace verteld, maar ook Sam krijgt een aantal hoofdstukken. Boven die hoofdstukken staat steeds de temperatuur vermeld. Die is erg belangrijk: als het te koud is, moeten ze alles op alles zetten om Sam warm te houden.
Weerwolven bestaan natuurlijk niet, maar buiten dat is het verhaal heel realistisch. Het gaat gewoon over een stel jongelui in een Amerikaans stadje. Over vriendschap en liefde, en over ouders die zich weinig gelegen laten liggen aan hun kinderen, maar of ze dat doen uit onachtzaamheid is de vraag.
Een mooi geschreven jeugdroman, waarop nog twee delen zullen volgen.

‘Ik was geen wolf meer, maar ik was ook nog niet Sam.
Ik was een lekkende baarmoeder, uitpuilend van de belofte van bewuste gedachten: de bevroren bossen ver achter me, het meisje op de autobandschommel, het geluid van vingers op metalen snaren. De toekomst en het verleden, allebei hetzelfde, sneeuw en toen weer zomer en toen weer sneeuw.
Een gescheurd spinnenweb van vele kleuren, barsten in het ijs, onmetelijk droevig.
‘Sam’, zei het meisje.’Sam.’
Zij was verleden, heden, toekomst. Ik wilde wel antwoorden, maar ik was gebroken.’

ISBN 9789048802531 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2009
Vertaald uit het Engels door Lia Belt | Leeftijd: 13+

© Marjo, 30 juli 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer: