Maggie Stiefvater

Toon alleen recensies op Leestafel van Maggie Stiefvater in de categorie:
Maggie Stiefvater op internet:
 

De Ravenserie 1: De ravenjongens De Ravenserie 1: De ravenjongens


De ravenjongens zijn de jongens van de particuliere school Aglionby. Zij dragen op hun V-halstrui een ravenembleem. Zij zijn elitair, rijden in dure auto’s, en het zijn jongens. Blue, die van jongs af aan te horen heeft gekregen dat ze bij hen uit de buurt moet blijven -omdat zij een meisje is natuurlijk  en haar moeder zuinig op haar is - maar vooral omdat Blue uit een familie van helderzienden komt:  haar moeder heeft haar altijd verteld dat haar grote liefde zal sterven als ze hem kust.
Makkelijk, denkt Blue: dan word ik dus nooit verliefd. Maar als ze zestien wordt, begint dat lastig te worden. Ze ontmoet jongens,  natuurlijk zijn het ravenjongens, en ze wordt verliefd. Als dat nu alles is? Dat is het niet natuurlijk...

Rond dezelfde tijd komt tante Neeve bij hen logeren, ze krijgt een eigen ruimte op de zolder, en gedraagt zich geheimzinnig. Als het St. Marcusavond is, vraagt ze Blue om mee te komen naar de kerk. Blue zelf heeft dan wel geen bijzondere gave, ze versterkt de gave van anderen. Neeve wil wel versterking bij de jaarlijkse telling van geesten die het pad op lopen, het zijn de mensen die komend jaar zullen sterven. Handig natuurlijk bij het voorspellen van iemands lot, al blijken  Maura, Blues moeder en de andere vrouwen in huis, Calla en Persephone, er echt wel gevoel voor te hebben, en hebben ze geen trucjes nodig.
Terwijl ze de namen noteert, komt een van hen op Blue af. Ze is al verbaasd dat ze hem zien kan, maar het wordt nog erger: ze hoort hem ook.

‘Mag ik je naam weten?’ vroeg ze.
Hij keek haar aan, en ze besefte met een schok dat hij een Aglionby-trui droeg.
‘Gansey’, zei hij. (...)
‘Is dat alles?’, fluisterde ze.
Gansey sloot zijn ogen.’Dat is alles’.


Gansey, inderdaad een student van Aglionby, komt uit een rijke familie. Zijn passie is het zoeken naar de leylijn. Daarop, is hem op geheimzinnige wijze verteld, ligt Owen Glendower, een Keltische vorst, begraven. Wie hem tot leven wekt, kan zijn grootste wens in vervulling doen gaan.
Gansey vindt rijk zijn doodnormaal, en wil anderen erin laten delen. Hij heeft een oud pakhuis laten verbouwen tot ruimten waar zijn vrienden kunnen wonen. Ronan en Noah wonen daar dan ook, maar Adams eergevoel is erg groot: hij weigert van die liefdadigheid te profiteren, en blijft bij zijn ouders wonen, die arm zijn. Adam studeert van een beurs en heeft diverse baantjes, en al slaat zijn vader hem: hij weigert beslist om ‘Ganseys eigendom’ te worden.

Ronan heeft problemen met zijn familie, met name zijn oudere broer, die weigert nog langer voor de studie te betalen als Ronan zijn examens niet haalt, en met goede punten. Hun vader is pas overleden en dat zit Ronan erg dwars, zo erg dat zelfs Gansey geen vat op hem heeft.
Op een van deze jongens wordt Blue verliefd, en ze raakt betrokken bij hun zoektocht. Haar kennis is natuurlijk erg welkom. Bovendien heeft Ransey een bandje opgenomen op St Marcusavond, en heeft hij de stem van Blue herkend.
Wat is hier allemaal aan de hand? Wat is Neeve aan het doen? En die leraar Latijn, die duidelijk niet goed in zijn vel zit, heeft die ook met de leylijn te maken?
Er is een stuk land waar de tijd zeer flexibel is, stil staat of juist voorbij vliegt; daar staat een dromenboom; Noah is niet wie ze dachten dat hij was, hoewel hij daarover heel eerlijk was en is; en wat is eigenlijk de betekenis van die Keltische koning?

Maggie Stiefvater heeft haar lezers opnieuw te pakken.
Hoewel het even duurt voor je een beetje weet wat in deze nieuwe serie aan de hand is, wil je meteen meer als het eenmaal uit is. Ik heb het gevoel dat we nu even kennis moesten maken met de personages  om in de volgende delen volop te kunnen genieten van hoger oplopende spanning, zoals we van Maggie Stiefvater gewend zijn..
Zoals in haar eerdere trilogie (Fluister, Huiver, Voor altijd) zijn het tieners die de hoofdrol vervullen, en speelt de liefde een flinke rol.


ISBN 9789048818341 | Paperback | 365 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2013
Vertaald uit het Engels door Lia Belt | Leeftijd: 13+

© Marjo, 22 januari 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: