Lydia Rood

 

De ogen van de Condor De ogen van de Condor


Ramiro woont in een klein dorpje in de bergen van Colombia. Het leven lijkt zorgeloos totdat de paramilitairen het dorp overvallen. De ouders van Ramiro’s beste vriend, Miguel, worden vermoord. De zus van Miguel, Liseth, wordt meegenomen. Ramiro vlucht met zijn oma, Dona Martha, de bergen in. Een aantal dagen later keren ze terug naar het dorpje. Als Ramiro zijn vriend over wil halen om Liseth te bevrijden, loopt Miguel weg. Niemand weet precies waarheen. Ramiro gaat zijn vriend zoeken. Hij vindt hem in de grote stad.

Ramiro en Miguel hebben gehoord dat Liseth voor de paramilitairen werkt. De jongens willen haar te bevrijden. Het lijkt hen handig zich aan te sluiten bij de guerrilla’s om zo aan informatie over Liseth te kunnen komen en om haar bij een aanval te kunnen bevrijden. Alirio, een vriend van Miguel werkt voor de guerrilla’s. De jongens vragen hem of hij hen bij de guerrilla’s wil ‘introduceren’. Alirio brengt hen naar een kamp. Daar worden ze ingelijfd. Vanaf dat moment mogen ze hun eigen namen niet meer aanhouden. Miguel heet vanaf nu Ernesto en Ramiro heet Rafael. Ze krijgen een zware training in het kamp. Ze moeten huishoudelijke klussen doen, krijgen schietles en leren een ‘nieuwe’ geschiedenis over hun land.
De jongens realiseren zich niet waar ze aan begonnen zijn. Ze moeten zich bewijzen. Weglopen kan niet meer, want verraders, zo wordt hen duidelijk gemaakt, worden omgebracht. Ze moeten mee op patrouille, ze zaaien dood en verderf in dorpjes.

Eén van de meisjes uit het kamp is weggelopen omdat ze zwanger is. Ze wordt gepakt. Een tribunaal besluit dat ze dood moet. Rafael en een andere jongen nemen het nog voor haar op. Omdat ze dat doen, wordt hen opgedragen het vonnis te voltrekken. Misselijk van angst beginnen ze met de voorbereidingen. Als het moment aanbreekt waarop het meisje geëxecuteerd moet worden, worden ze weggestuurd, omdat ze te zenuwachtig zijn.

Er komt een overloopster het kamp binnen. Het blijkt Liseth te zijn. Vanaf dat moment is het kamp waar ze zitten niet meer veilig. Het kamp wordt in allerijl opgebroken. Ze gaan op weg naar een andere plek om het kamp op te slaan. Onderweg komen ze langs de vallei waarin hun dorpje ligt. Ze besluiten te ontsnappen. In het dorpje aangekomen blijkt iedereen vertrokken. Ze hebben er niets te zoeken. Ze besluiten als de bliksem terug te keren en te doen alsof ze een tip hadden gekregen dat er para’s in het dorpje waren en dat ze zelfstandig op onderzoek uit waren gegaan.Dan wordt ontdekt dat Liseth een peilzender bij zich heeft. Ze is een spion!

Liseth moet onmiddellijk geëxecuteerd worden, zonder tribunaal, maar ze is niet te vinden. Rafael bedenkt een plan. Hij geeft opdracht aan een medestander om de militairen in te lichten. Die komen en omsingelen de groep. Rafael geeft zich over en ook een aantal anderen doen dat. Ze worden door de militairen flink aan de tand gevoeld.
Tenslotte keren ze terug naar Dona Martha die op een collectieve boerderij leeft met een aantal gevluchte gezinnen. Hier proberen ze allemaal op hun eigen wijze een nieuw bestaan op te bouwen.

Het boek geeft een goed beeld van de werkelijkheid in Colombia. Lydia Rood heeft zes weken op een boerderij waar ontheemden wonen doorgebracht. Ze heeft de verhalen van de mensen die daar wonen samengebracht in dit boek. Het is spannend geschreven. Soms zo spannend dat je je haast niet voor kunt stellen dat dit realiteit is. En dan te bedenken dat de gruwelijke details niet in het boek voorkomen. Het boek is voor jongeren geschreven, maar het is ook heel geschikt voor volwassenen.


ISBN 9025849849 | Paperback | 206 pagina's | Uitgeverij Leopold | mei 2007
Leeftijd: 14+

© Rode Ruiter, mei 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer: