Evelien De Vlieger

Toon alleen recensies op Leestafel van Evelien De Vlieger in de categorie:
 

Brei met mij Brei met mij


Heide is zestien, en heeft tot grote teleurstelling van haar moeder die met spijt haar jeugd ziet verdwijnen, geen belangstelling voor haar uiterlijk. Zeker niet voor de strakke truitjes en korte rokjes waar haar moeder steeds mee aan komt zetten. Haar hobby is – het zal niet verbazen- breien, maar door de komst van een nieuw broertje is dat even op de achtergrond geraakt. Want Linus lijkt steeds meer haar baby, in plaats van die van haar moeder. Hij slaapt bij haar, zij verschoont hem, zij gaat met hem wandelen in het park, en moeder Ulrike duwt hem eerder meer in haar handen dan dat ze zelf de rol van moeder vervult.

Dit boek speelt zich af in een zomervakantie, ze gaat niet op reis, ze zoekt geen baantje, zoals haar leeftijdsgenoten doen. Nee, ze zorgt voor een baby, en denkt dat ze misschien wel een leuke vriend ontmoet heeft. Tot ze terug komt van een wandeling en haar moeder en de jongen betrapt: ze staan te zoenen. En Heide denkt er niet bij na: ze draait zich en loopt weg en neemt de baby mee.
Omdat ze af en toe belt, en omdat haar ouders een bloedhekel hebben aan de politie kan ze een hele tijd wegblijven, lang genoeg om eens te overdenken wie ze eigenlijk is. Haar belevenissen worden afgewisseld met herinneringen aan de afgelopen maanden. Zo ontstaat een coming-of-age verhaal, een van de velen.

Voegt dit verhaal iets toe, iets wat de titel toch aan lijkt te duiden? De invalshoek is wel apart, het is niet bepaald doorsnee om als zestienjarige met je babybroer weg te vluchten en nog in staat te zijn goed voor hem te zorgen ook. Maar een puber is een puber, het blijft natuurlijk allemaal draaien om de liefde, verliefdheid, ouderliefde, wat je wil. Het is leuk geschreven, met af en toe grappige en rake opmerkingen.

“Ik hoorde de verkoopsters afsluiten, met veel gekletter van hun hakken. Nu eens kwamen ze dichterbij, dan weer verwijderden ze zich. Ze klonken als een kudde paarden die de uitgang niet vond.”


Evelien de Vlieger hanteert een afstandelijkheid waardoor het verhaal niets belerends krijgt, maar waardoor je ook niet echt mee leeft met de hoofdpersoon. Het lijkt alsof haar eigen problemen haar niet echt raken. De rol van de oma is mij ook niet helemaal duidelijk, tenzij als boekvulling. Dat er weer een puber haar weg gevonden heeft is alleen maar prettig, en het is ook geen straf om te lezen, maar erg bijzonder vind ik het niet.


ISBN 9789020979985 | Hardcover | 141 pagina's | Uitgeverij Lannoo | oktober 2008
Leeftijd: 13+

© Marjo, 04 augustus 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: