Job en de duif redden kip
Job en de duif: Deel 2
Tekst: Evelien De Vlieger
Illustraties: Noëlle Smit

Dit is het tweede boekje over Job en de duif, maar je hoeft het eerste niet gelezen te hebben als je aan dit deeltje begint. Het is bedoeld voor beginnende lezers, vanaf een jaar of zeven. Daarvoor is veel witruimte ingebouwd, en zijn de zinnen kort, zonder doorloop tot het einde van de pagina.
De woordkeuze is ook aangepast. Toch denk ik dat een leerling aan het eind van groep 3 er  - de uitzonderingen daarlaten - nog wel moeite mee zal hebben.  
Dan blijven er overigens wel de prachtige tekeningen te bekijken. Noëlle Smit heeft er vanaf de eerste pagina die je ziet als je het boek openslaat werk van gemaakt! Fleurige en kleurig zijn ze. Grappig en goed bij de tekst aansluitend.

Die tekst omhelst het verhaaltje van het nieuwe huisdier: mama wil een kip. Maar het is wel de bedoeling dat die eieren legt, en dat doet Kip niet. Ze krijgt een week de tijd, anders moet ze maar voor de soep of zo dienen.
Maar dat willen Job en de duif niet. Ze zinnen op een oplossing.
Dit is de korte inhoud, het verhaal heeft nog veel meer te bieden. Er zitten wijze lesjes verborgen in het verhaal: dat de ander dan wel anders kan zijn, maar daarom nog niet minder is. Je hoeft ook niet jaloers te zijn op iemand, want vaak denkt die ander er anders over: Duif bijvoorbeeld verveelt zich:

‘Je kunt toch doen wat je wilt, Duif.
Ik niet, ik moet elke dag naar school.
Maar jij? Jij bent vrij!

Duif vouwt haar vleugels dicht.
Vrij, vrij. Wat ben ik met vrij?’

Als Job naar school gaat, en er gepest wordt, heeft hij een slimme manier om de pestkop af te weren. En als hij de oplossing denkt te zien voor Kip, moet hij pijn lijden. Job heeft wat geld en gaat daar snoep voor kopen:

‘Bij de kassa staat een bord:
VANDAAG EIEREN: 10 cent per stuk.

Eieren…
Dat hij daar nog niet aan dacht!
Hij vult een doosje met vijf stuks.

Het snoepgoed legt hij terug.
Wat moet, dat moet.
Hoeveel pijn het ook doet.
Vijf cent heeft hij nog.‘

Het zijn wijze lesjes die niet opvallen, maar natuurlijk wel hun rol vervullen binnen het overigens heel leuke verhaal. Niks duf stichtelijk verhaal, maar een verhaal dat kinderen zeker graag zullen lezen!

ISBN 9789401400138 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lannoo | april 2012
Leeftijd: 7+

© Marjo, 02 juli 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Brei met mij
Evelien De Vlieger

Heide is zestien, en heeft tot grote teleurstelling van haar moeder die met spijt haar jeugd ziet verdwijnen, geen belangstelling voor haar uiterlijk. Zeker niet voor de strakke truitjes en korte rokjes waar haar moeder steeds mee aan komt zetten. Haar hobby is – het zal niet verbazen- breien, maar door de komst van een nieuw broertje is dat even op de achtergrond geraakt. Want Linus lijkt steeds meer haar baby, in plaats van die van haar moeder. Hij slaapt bij haar, zij verschoont hem, zij gaat met hem wandelen in het park, en moeder Ulrike duwt hem eerder meer in haar handen dan dat ze zelf de rol van moeder vervult.

Dit boek speelt zich af in een zomervakantie, ze gaat niet op reis, ze zoekt geen baantje, zoals haar leeftijdsgenoten doen. Nee, ze zorgt voor een baby, en denkt dat ze misschien wel een leuke vriend ontmoet heeft. Tot ze terug komt van een wandeling en haar moeder en de jongen betrapt: ze staan te zoenen. En Heide denkt er niet bij na: ze draait zich en loopt weg en neemt de baby mee.
Omdat ze af en toe belt, en omdat haar ouders een bloedhekel hebben aan de politie kan ze een hele tijd wegblijven, lang genoeg om eens te overdenken wie ze eigenlijk is. Haar belevenissen worden afgewisseld met herinneringen aan de afgelopen maanden. Zo ontstaat een coming-of-age verhaal, een van de velen.

Voegt dit verhaal iets toe, iets wat de titel toch aan lijkt te duiden? De invalshoek is wel apart, het is niet bepaald doorsnee om als zestienjarige met je babybroer weg te vluchten en nog in staat te zijn goed voor hem te zorgen ook. Maar een puber is een puber, het blijft natuurlijk allemaal draaien om de liefde, verliefdheid, ouderliefde, wat je wil. Het is leuk geschreven, met af en toe grappige en rake opmerkingen.

“Ik hoorde de verkoopsters afsluiten, met veel gekletter van hun hakken. Nu eens kwamen ze dichterbij, dan weer verwijderden ze zich. Ze klonken als een kudde paarden die de uitgang niet vond.”


Evelien de Vlieger hanteert een afstandelijkheid waardoor het verhaal niets belerends krijgt, maar waardoor je ook niet echt mee leeft met de hoofdpersoon. Het lijkt alsof haar eigen problemen haar niet echt raken. De rol van de oma is mij ook niet helemaal duidelijk, tenzij als boekvulling. Dat er weer een puber haar weg gevonden heeft is alleen maar prettig, en het is ook geen straf om te lezen, maar erg bijzonder vind ik het niet.

ISBN 9789020979985 | Hardcover | 141 pagina's | Uitgeverij Lannoo | oktober 2008
Leeftijd: 13+

© Marjo, 04 augustus 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer: