Netty van Kaathoven

 

Over stresskippen en vegaburgers Over stresskippen en vegaburgers


& Evelyne Gorter

De hele klas gaat naar de boerderij. Daar krijgen de kinderen een enorme schuur te zien vol slachtkippen. Nanou woont nog niet zo lang in het dorp, ze komt uit de stad, en zij wilde al niet mee naar de boerderij omdat ze dit vreselijk vindt om te zien. Maar, ze zien ook leuke dingen zoals de geboorte van een kalfje, een stiertje. Maar dat kalfje kan niet bij zijn moeder blijven, aan een stiertje heeft een boer niets, die geeft geen melk. Dus het stiertje moet weg en dat vinden de kinderen maar zielig voor hem. Nanou is weggelopen, ze is zelfs teruggefietst naar school want ze vindt het echt heel erg  zoals  er op de boerderij met dieren omgegaan wordt. Koeien die binnen staan, kippen die heel dicht op elkaar in een grote schuur zitten... Maar de meester is boos, ze had niet zomaar weg mogen gaan. Nanou biedt aan om als straf een spreekbeurt te houden over waarom ze geen dieren eet en waarom ze niet van boerderijen houdt. Dat vindt de meester een prima idee. Ralph vindt Nanou maar raar en buiten krijgen ze dan ook flinke ruzie.

Gelukkig is Ralph ziek als Nanou haar spreekbeurt houdt. Ze vertelt heel veel over het ellendige leven dat veel dieren hebben, koeien die nooit buiten komen, kippen die elkaar doodpikken, kalfjes die bewust te weinig ijzer krijgen zodat hun vlees mooi blank blijft enz. De kinderen én de meester zijn er allemaal een beetje beroerd van. Maar het lijkt ze ook heel moeilijk om nooit meer vlees te eten, geen lekkere hamburger meer, geen worst, geen kroketten... Steeds maar kaas eten lijkt ze ook niets.
Na de pauze bedenken de kinderen wat je kunt doen tegen dierenleed. Ze verzinnen allerlei oplossingen en Faure stelt voor om op kamp op de kampeerboerderij vegetarisch te leren koken. Dat vindt iedereen een superidee. Meester gaat vragen of het kan, of de kok op het kamp wil helpen en gelukkig wil hij dat en ook de moeder van Nanou komt helpen. Ze zullen één dag vegeatrisch eten. De kinderen vinden het geweldig behalve Ralph, die vindt het een stom plan.
Hij begint zelfs Nanou op een heel vervelende manier te pesten. Maar Nanou is gewend dat kinderen zo doen omdat zij anders is dan de rest. 
Eenmaal op kamp hebben ze onder het koken de grootste lol, zelfs Ralph doet mee. Maar als ze willen beginnen aan het eten dan blijkt waarom hij zo leuk meedeed... arme Ralph, het was niet voor niets dat hij zo raar deed. Nu iedereen weet waarom hij  zich zo vreemd gedroeg is het niet erg meer en Nanou is erg  opgelucht. Daarna gaan ze gauw het heerlijke eten opeten.


En van dat heerlijke eten staan alle recepten (28) in het boek! Wat dacht je van meloenspiesjes  of aardappelkaaskroketjes of pindasoep of aardblije ijsjes. Na de bladzijden met recepten wordt nog verteld wat mensen vroeger en nu eten en waarom je voor bepaald eten kiest, wat er voor voedingsstoffen in eten zit  en welke je nodig hebt om gezond te blijven en nog veel meer extra informatie over eten.


Netty van Kaathoven schreef het verhaal en Evelyne Gorter schreef de recepten en overige informatie.
Het verhaal is helder en duidelijk verteld, toch denk ik dat je dit een kind niet zomaar moet laten lezen. Er is volgens mij wel begeleiding bij nodig om een kind dat vragen heeft gelijk te kunnen informeren over bijvoorbeeld dieren in legbatterijen etc.  De behandeling van dieren wordt nogal hard verteld in dit boek waardoor kinderen mogelijk behoorlijk kunnen schrikken. Verderop in het boek kunnen de kinderen kiezen wat ze willen, wel vlees eten, een beetje vlees eten, geen vlees eten, alleen biologisch vlees eten etc. Ze leren dus het eten van vlees op verschillende manieren te bekijken. Maar het begin van het boek leidt bijna tot accuut vegetariër worden vind ik, tenzij het goed gebracht wordt en de ouders of meester of juf de kinderen inderdaad het gevoel geven dat ze kunnen kiezen wat ze willen doen. Het samen koken van vegetarisch eten, gebruik makend van de recepten in dit boek,  zou een goed idee kunnen zijn om te laten zien dat  eten zonder vlees ook lekker is.


Op de site van de uitgever staan ook  lessuggesties en een werkblad


ISBN 9789085605621 | Hardcover | 126 pagina's | niño | september 2009
Leeftijd 10 - 12 jaar

© Dettie, 15 maart 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Over stresskippen en vegaburgers Over stresskippen en vegaburgers


Evelyn Gorter


Meester  Bram bereidt de klas voor op een dagje naar de boerderij in het kader van een lesproject over eten. Ze zijn al naar de kassen geweest waar groentes gekweekt worden, en nu is de boerderij aan de beurt, waar koeien en kippen  worden gehouden.
In de klas zit een nieuw meisje, Nanou, dat aankondigt dat ze niet mee wil. In eerste instantie zegt ze niet waarom dat zo is, maar als ze beweert dat dieren daar op die boerderij geen leuk leven hebben, vindt meester Bram dat ze toch mee moet gaan. Helaas voor de dieren blijkt het meisje gelijk te hebben. De kinderen vinden dat de dieren het helemaal niet zo leuk hebben, hoe mooi de boerin het ook allemaal kan vertellen. En zoals dat tegenwoordig vaak gaat, is het voor de kinderen toch een schok als ze horen dat het lieve kalfje straks op hun bord kan liggen. En dat die kippen niet eens ouder mogen worden dan een week of zes.
Later zal Nanou hen vertellen dat het allemaal nog erger kan. Maar ook dat het beter kan: dat er ook boeren zijn die hun dieren wel een goed leven gunnen voor ze naar de slacht gaan. Maar dat vlees kost dan wel meer.
Nanou vertelt dat ze bij haar thuis vegetarisch eten, en dat het heel lekker is allemaal. De andere kinderen willen er wel meer van weten, en dus houdt Nanou een spreekbeurt. Maar in de klas zit ook een jongen die de zoon is van een varkensboer, en die heeft het moeilijk: hij hoort heel andere verhalen thuis! Als de klas besluit om op kamp vegetarisch te gaan koken, wil hij niet eens mee...

Het boek ziet er aan de buitenkant erg leuk uit, en helaas valt het verhaal dan wat tegen. Het zit vol clichés, is erg voorspelbaar, en eigenlijk helemaal niet spannend. Nu is het de vraag of een verhaal over een onderwerp als dit spannend moet zijn, maar dat leest natuurlijk wel een stuk makkelijker. Nu verflauwt de aandacht nogal snel. Bovendien is het niet bepaald voor gevoelige zielen. Een kind dat niet weet hoe de wereld in elkaar zit, kan misschien niet tegen deze waarheden. Moeten ze het dan toch lezen? Of juist lezen? Hm... ik denk dat daarom de verpakking, het verhaal dus, wel wat meer uitgesponnen had mogen worden in een spannend verhaal, waarbij de feiten mondjesmaat verteld worden, dan is dit soort informatie makkelijker te behappen. Het is een beetje veel van het goede. Maar voor een kind dat al wel een beetje weet waar de klepel hangt, is het een prima boek.
En het is dan ook leuk om na het verhaal de toevoegingen door te nemen: de recepten; een lesje in de geschiedenis over voedsel. De morele kant van de zaak wordt behandeld, en er staan tips in om meer informatie te zoeken. Voor bijvoorbeeld een spreekbeurt. Of een kookfeestje zoals in dit boek beschreven wordt.
Ik denk dat ik vanavond eens Mexico Plato op tafel zet!


ISBN 9789085605621 | Hardcover | 126 pagina's | niño | september 2009
Leeftijd 10 - 12 jaar

© Marjo, 01 februari 2011