Marc de Bel

 

Het Monster van het Mistmoeras Het Monster van het Mistmoeras
Sagen van het Dassenbos: Deel 2


Na een aantal spannende gebeurtenissen is de rust in het Dassenbos weergekeerd. Niemand hoeft meer in angst te leven, wat natuurlijk reuze prettig is. Toch is het voor vier kersverse helden moeilijk om van de rust te genieten. Vossen Fea en Slink, das Brom en eekhoorn Pips vervelen zich. Het is veel te rustig in het Dassenbos.

Gelukkig vrolijkt het Grote Zonnefeest het viertal wat op. Er worden vrolijke liedjes gespeeld en de oudere dieren drinken grote hoeveelheden bramenwijn. Wanneer de broertjes Ralf en Wort Konijn op het punt staan een wel heel bijzonder lied te zingen, gebeurt er iets onverwachts. Uit het struikgewas naast het podium komt een modderig dier tevoorschijn. Volledig uitgeput zakt de onbekende in elkaar. Dan ziet Brom wie het is. Het is… zijn tante!

Tante Mara is vorig jaar met haar gezin naar het Grote Everwoud achter de Sneeuwbergen verhuisd. Haar tweelingzus Mona woonde daar al. Pas na een groot glas bramenwijn is Mara in staat te vertellen wat er aan de hand is. Mara legt uit dat ze aanvankelijk erg van haar nieuwe leven genoot. Het nieuwe huis was prachtig en er was eten in overvloed. Koning Skrofus Everzwijn zorgde ervoor dat het volk veilig was. Maar toen gebeurde er iets vreselijks. Er verscheen een monster. Het Monster van het Mistmoeras.

Eerst verdwenen alle sterke mannen. Ook Mara’s echtgenoot Binkel werd door het monster ontvoerd. Tot overmaat van ramp worden nu ook steeds meer kinderen ontvoerd! Mara en de andere moeders uit het Everwoud zijn wanhopig. Koning Skrofus heeft beloofd het monster te verslaan maar er gebeurt helemaal niks. Wel heeft Skrofus de belastingen flink verhoogd om zijn leger uit te kunnen breiden. Mara besloot om samen met een aantal andere dappere moeders naar het Dassenbos te reizen om hulp in te roepen. Helaas was de tocht veel zwaarder dan verwacht. Alleen Mara is erin geslaagd het eindpunt te bereiken. De anderen hebben het niet gehaald, ook Mona niet.

Om een Monster in een Mistmoeras te verslaan zijn echte helden nodig. Fea, Slink, Brom en Pips aarzelen maar heel even en bieden dan hun hulp aan, ook al is het monster enorm gevaarlijk:

“Het is een enorm beest, nog een flinke kop groter dan een beer, met een stel hoorns als van een oude hertenbok en vreselijk grote, vlijmscherpe klauwen. En het stinkt afschuwelijk naar goor en rotte eieren.”

Samen met tante Mara gaan ze op weg. Het is een lange tocht door gebieden vol Morfen, Fnurken, Frieskels, Knorks en… Onweerwolven. Onweerwolven wonen in het schemerbos en ze zijn veel groter dan weerwolven. Toch zijn ze niet gevaarlijk, behalve… als het onweert. Dan worden ze wel tien keer sterker dan normaal en veranderen ze in levensgevaarlijke monsters. De vier dappere helden kunnen maar beter geen vriendschap met een Onweerwolf sluiten maar heus, het exemplaar dat ze tegen het lijf lopen is erg vriendelijk. De Onweerwolf in kwestie heet Bronk. Ook hij heeft een hekel aan het Monster van het Mistmoeras. Zijn lieve vriendin Lupia – een fantastische naam voor een wolf! – is onlangs verdwenen…

Het Monster van het Mistmoeras is het tweede deel van Sagen van het Dassenbos. Als je het eerste deel niet hebt gelezen, is dat geen ramp. Hoewel er af en toe naar de gebeurtenissen uit het eerste deel wordt verwezen, is het een op zich staand verhaal. Een superleuk verhaal zelfs!

Het Monster van het Mistmoeras gaat niet alleen over een monster maar ook over vriendschap. De vrienden steunen elkaar door dik en dun. Ook gaat het boek over vertrouwen. Welke wezens die de helden tijdens hun reis tegenkomen zijn te vertrouwen en welke wezens niet? Bronk is bijvoorbeeld een prettige reisgenoot, maar wat zal er gebeuren als het gaat onweren?

Zullen de vrienden in staat zijn het gruwelijke monster te verslaan? Daar kom je alleen achter als je dit leuke, spannende, fantasievolle én avontuurlijke verhaal leest. Ook aan vrolijke grapjes is gedacht. Je zult daarnaast genieten van de prachtige illustraties – die aan gedetailleerde potloodtekeningen doen denken – van Frieda Van Raevels. Een dikke pluim voor zowel de auteur als de illustrator!


ISBN 9789462344976 | Hardcover | 175 pagina's | Uitgeverij Abimo | juni 2016
Leeftijd: 12+

© Annemarie, 14 juni 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: