Marc de Bel
Categorie: Recensies 10-12jr
Het Monster van het Mistmoeras
Sagen van het Dassenbos: Deel 2
Gelukkig vrolijkt het Grote Zonnefeest het viertal wat op. Er worden vrolijke liedjes gespeeld en de oudere dieren drinken grote hoeveelheden bramenwijn. Wanneer de broertjes Ralf en Wort Konijn op het punt staan een wel heel bijzonder lied te zingen, gebeurt er iets onverwachts. Uit het struikgewas naast het podium komt een modderig dier tevoorschijn. Volledig uitgeput zakt de onbekende in elkaar. Dan ziet Brom wie het is. Het is… zijn tante!
Tante Mara is vorig jaar met haar gezin naar het Grote Everwoud achter de Sneeuwbergen verhuisd. Haar tweelingzus Mona woonde daar al. Pas na een groot glas bramenwijn is Mara in staat te vertellen wat er aan de hand is. Mara legt uit dat ze aanvankelijk erg van haar nieuwe leven genoot. Het nieuwe huis was prachtig en er was eten in overvloed. Koning Skrofus Everzwijn zorgde ervoor dat het volk veilig was. Maar toen gebeurde er iets vreselijks. Er verscheen een monster. Het Monster van het Mistmoeras.
Eerst verdwenen alle sterke mannen. Ook Mara’s echtgenoot Binkel werd door het monster ontvoerd. Tot overmaat van ramp worden nu ook steeds meer kinderen ontvoerd! Mara en de andere moeders uit het Everwoud zijn wanhopig. Koning Skrofus heeft beloofd het monster te verslaan maar er gebeurt helemaal niks. Wel heeft Skrofus de belastingen flink verhoogd om zijn leger uit te kunnen breiden. Mara besloot om samen met een aantal andere dappere moeders naar het Dassenbos te reizen om hulp in te roepen. Helaas was de tocht veel zwaarder dan verwacht. Alleen Mara is erin geslaagd het eindpunt te bereiken. De anderen hebben het niet gehaald, ook Mona niet.
Om een Monster in een Mistmoeras te verslaan zijn echte helden nodig. Fea, Slink, Brom en Pips aarzelen maar heel even en bieden dan hun hulp aan, ook al is het monster enorm gevaarlijk:
“Het is een enorm beest, nog een flinke kop groter dan een beer, met een stel hoorns als van een oude hertenbok en vreselijk grote, vlijmscherpe klauwen. En het stinkt afschuwelijk naar goor en rotte eieren.”
Samen met tante Mara gaan ze op weg. Het is een lange tocht door gebieden vol Morfen, Fnurken, Frieskels, Knorks en… Onweerwolven. Onweerwolven wonen in het schemerbos en ze zijn veel groter dan weerwolven. Toch zijn ze niet gevaarlijk, behalve… als het onweert. Dan worden ze wel tien keer sterker dan normaal en veranderen ze in levensgevaarlijke monsters. De vier dappere helden kunnen maar beter geen vriendschap met een Onweerwolf sluiten maar heus, het exemplaar dat ze tegen het lijf lopen is erg vriendelijk. De Onweerwolf in kwestie heet Bronk. Ook hij heeft een hekel aan het Monster van het Mistmoeras. Zijn lieve vriendin Lupia – een fantastische naam voor een wolf! – is onlangs verdwenen…
Het Monster van het Mistmoeras is het tweede deel van Sagen van het Dassenbos. Als je het eerste deel niet hebt gelezen, is dat geen ramp. Hoewel er af en toe naar de gebeurtenissen uit het eerste deel wordt verwezen, is het een op zich staand verhaal. Een superleuk verhaal zelfs!
Het Monster van het Mistmoeras gaat niet alleen over een monster maar ook over vriendschap. De vrienden steunen elkaar door dik en dun. Ook gaat het boek over vertrouwen. Welke wezens die de helden tijdens hun reis tegenkomen zijn te vertrouwen en welke wezens niet? Bronk is bijvoorbeeld een prettige reisgenoot, maar wat zal er gebeuren als het gaat onweren?
Zullen de vrienden in staat zijn het gruwelijke monster te verslaan? Daar kom je alleen achter als je dit leuke, spannende, fantasievolle én avontuurlijke verhaal leest. Ook aan vrolijke grapjes is gedacht. Je zult daarnaast genieten van de prachtige illustraties – die aan gedetailleerde potloodtekeningen doen denken – van Frieda Van Raevels. Een dikke pluim voor zowel de auteur als de illustrator!
ISBN 9789462344976 | Hardcover | 175 pagina's | Uitgeverij Abimo | juni 2016
Leeftijd: 12+
© Annemarie, 14 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De vloek van Horkus
Sagen van het Dassenbos: Deel 1
‘De eerste kleinzoon en troonopvolger van koning Bolderus zal sterven in de nacht van de eerste volle maan na zijn geboorte en alle pasgeboren jongetjes met hem.’
En nu is die tijd aangebroken: de eerste kleinzoon is geboren! En dat niet alleen: Fea heeft broertjes en zusjes en ook Broms moeder krijgt binnenkort kleintjes. De vloek moet verbroken worden en dat kan alleen als de Eeuwig gloeiende wenssteen vernietigd wordt. Maar die bevindt zich in onderaardse grotten van de Zwarte Vuurberg, en wordt bewaakt door Smorkh de draak. En om daar te komen moet je door het Goormoeras, waar de Knekkers wonen, en door het Doornbos waar de Skrieps huishouden.
Verschillende pogingen zijn al ondernomen, maar steeds kwamen de overlevenden onverrichter zake terug. Een laatste poging wordt ondernomen, onder leiding van prins Borak, de kersverse vader. Fea, Brom en Pips willen mee natuurlijk. Maar dat gaat niet gebeuren, ze zijn te jong!
Eh, wie zegt dat? Ze zijn het er absoluut niet mee eens! Ze verstoppen zich in een kar en beleven onderweg allerlei spannende en gevaarlijke avonturen. Ze maken vrienden, lopen tegen vijanden aan. Soms beloven ze na afloop van de strijd terug te komen om te helpen: een soort vliegtuig uittesten bijvoorbeeld, of helpen met de oogst binnenhalen. In ruil daarvoor krijgen ze hulp, of nuttige tips. Zal het hen lukken de steen op tijd te vermorzelen?
Zoals dat gebruikelijk is in een fantasyboek voor jongeren, zie je als je het boek opent (en sluit) het landschap getekend waar het verhaal zich afspeelt. Dan volgt een spreuk:
‘Je wordt geen Ridder, Krijger, Strijder of hoe je het ook noemen wilt, omdat een of andere koning jou die titel geeft, maar om wat je doet voor anderen...’
De inhoudsopgave, en dan het voorstellen van de personages met tekeningen van Frieda van Raevels. Zij maakt heel mooie zwart-wit tekeningen die we ook terugvonden tussen de hoofdstukken en prima passen bij het verhaal. De engerds zijn eng zonder angstaanjagend te worden.
Het is een erg leuk verhaal over moed en vriendschap, over de strijd tussen goed en kwaad, in een land zoals wij dat niet kennen, maar dat wel heel herkenbaar is, omdat de personages menselijke trekjes hebben. Natuurlijk herkennen we elementen uit de meer bekende fantasyromans, maar die zijn verwerkt op een nieuwe manier.
Dit smaakt naar meer. En gezien het feit dat er op de omslag staat : ‘Sagen uit het Dassenbos’ komt dat er vast wel!’
ISBN 9789462343405 | Hardcover | 205 pagina's | Uitgeverij Abimo | maart 2015
Leeftijd: 12+
© Marjo, 04 april 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: