Storm
Miriam Bruijstens

‘Dan bof ik maar,’ zegt ze.
Ik ben stomverbaasd. ‘Hoezo dan?’
‘Het is hartstikke hip om een homo als beste vriend te hebben. Je kunt met ze winkelen, je kunt je omkleden waar ze bij zijn, je kunt samen kletsen over mooie mannen, ze lakken je nagels en geven je advies over kapsels en make-up, je kunt met ze in één bed slapen en je hoeft nooit bang te zijn dat ze aan je zitten.’

De twaalfjarige Storm is verbijsterd. Zo heeft hij het nog nooit bekeken. Maar het is een antwoord op zijn boze dromen, want hij is zomaar ineens verliefd geworden op die ene nieuwe jongen die pas op school gekomen is! Gelukkig kan hij er over praten thuis, en met Mara, want hij beseft heel goed dat de wereld niet zit te wachten op homoseksuelen. Pas nog was er op het nieuws hoe een jongen in elkaar geslagen werd omdat hij en zijn vriend hand in hand liepen!

Storm woont met zijn vader en zus in een rommelig huis ‘dat bijna uit elkaar valt van ouderdom’  in een dorpje aan zee. Zijn moeder, die in dit verhaal eigenlijk niet meedoet, woont in een keurig appartement in de stad. Storm ziet haar niet zo vaak, omdat ze een erg druk leven heeft, en hij heeft het eigenlijk veel te goed naar zijn zin bij zijn vader. Hij kan surfen zoveel hij wil, en zijn beste vriendin woont in hetzelfde dorp. Die grote stad lijkt hem helemaal niet prettig. In het dorp kunnen ze al moeilijk doen over anders geaarden, dat blijkt wel als de meester in de klas het onderwerp puberteit aankaart.

In de gesprekken die op school en daarbuiten gevoerd worden, merkt hij dat anderen het niet prettig vinden als mannen ‘klef’ doen. En het is eng als je beste vriend op school tot de ontdekking komt dat hij homoseksuele gevoelens heeft. Waarom dat dan voor meisjes niet geldt blijft een onbeantwoorde vraag. Storm vindt het moeilijk zijn gevoelend te accepteren laat staan dat de buitenwereld dat doet. Uit angst gezien te worden als een abnormaal iemand, beweert hij maar dat hij verliefd is op Mara. Natuurlijk weet zij wel beter, en ze vindt dat hij gewoon moet doen.
Tja... kan hij dat?
Het verhaal bereikt een climax als op een dag plotseling een harde wind opsteekt en er mensen in zee in de problemen raken. Storm kan gelukkig dat meisje redden. Misschien redt hij er zijn eigen leven ook wel mee.

Het is geen heftig verhaal, wat het makkelijk had kunnen worden omdat het gaat over een jongen die worstelt met zijn geaardheid. Op een gemoedelijke manier - gesprekken in de klas, met vader, en zus - komen alle ins en outs daarover aan bod, en kunnen behalve Storm ook andere personages keuzes maken wat betreft het leven dat op hun pad komt.
De blauwe omslag is heel apart. Geef het een roze kleur en je hebt een romannetje voor meisjes in je handen. Nu is het eigenlijk meteen duidelijk wat het thema is.

Miriam Bruijstens (1980, Haastrecht) werkte een tijdlang in het onderwijs. In 2009 heeft ze haar baan opgezegd om te gaan reizen en schrijven. Ze reisde door Australië, waar ze ook een jaar woonde, en heeft ook door Canada en de Verenigde Staten gereisd.
Tegenwoordig besteedt ze al haar tijd aan schrijven.

ISBN 9789044821833 | Hardcover | 95 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2014
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 28 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer: