Kees Opmeer
Een hoofd vol vuur
‘David kijkt achterom. Nu pas ziet hij de man. Hij heeft hem hier wel eens eerder gezien, een beetje rare vent. Hij is bijna kaal en hij heeft een grote zware bril op zijn neus. Als de man hem wenkt, loopt David aarzelend naar hem toe.
‘Zitten ze achter je aan?'
David knikt.
De man wijst met zijn duim achter zich. ‘Verstop je achter die struiken. Ik stuur ze wel een andere kant op.’
David weet niet wat hij moet doen. Waarom wil die man hem helpen? Thuis hebben ze al duizend keer gezegd dat je moet oppassen voor vreemde kerels.’
David heeft een kort lontje en komt daardoor vaak in de problemen. Als hij zijn broek scheurt bij het skateboarden, durft hij niet naar huis. Wat zal zijn moeder kwaad zijn! En dan denkt hij aan die oude man. Die woont alleen en kan vast wel naaien… Wat zijn vriendje ook zegt ‘enge vent’, ‘kinderlokker’, hij gelooft er niets van en zo leert hij ome Kobus kennen die inderdaad zijn broek netjes voor hem maakt.
Het is het begin van een vriendschap die door buitenstaanders met scheve ogen wordt bekeken. En het einde van een vriendschap met zijn vriendje, want die gelooft wat iedereen zegt, dat de man niet deugt. David vindt de oude man aardig, en gaat vaak naar hem toe. Kobus helpt met zijn huiswerk, ze drinken een kopje thee, en gaan samen naar de speeltuin. Daar ontmoeten ze Panja, een klein meisje.
Intussen heeft David thuis vaak ruzie met zijn oudere broer, en hij baalt er vreselijk van dat zijn ouders steeds Pauls kant kiezen. Hij, David, is altijd degene die op zijn kop krijgt. Op die momenten loopt hij weg en gaat naar Kobus. Als hij ontdekt dat de oude man zijn eigen kleinzoon al zo lang niet gezien heeft, zoekt hij die jongen en schrijft hem een briefje.
En dan komt de dag dat Panja’s ouders haar niet kunnen vinden. Meteen wordt naar Kobus gewezen, hij wordt uitgescholden en belaagd. De enige manier om dit op te lossen, zegt Kobus, is zelf het meisje vinden. Samen gaan ze op zoek. Maar intussen loopt het danig uit de hand bij het huis van Kobus…
Een realistisch verhaal over vooroordeel. En over een bijzondere vriendschap.
Zoals in de andere boeken van Kees Opmeer is ook hier de stijl duidelijk en onomwonden.
ISBN 9789026114434| Hardcover | 127 pagina's | Fontein | oktober 1998
Illustraties van Annelies Vossen Leeftijd vanaf 10 jaar.
© Marjo, 12 juni 2017
ISBN 9789026114434 | Hardcover | 127 pagina's | Uitgeverij De Fontein | oktober 1998
Leeftijd: 10+
© Marjo, 14 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
