Jacques Vriens
Die rotschool met die fijne klas
Dat het eerste boek van deze schrijver over een school ging is niet zo verwonderlijk want Jaques Vriens is zelf vijfentwintig jaar meester en directeur geweest van twee verschillende basisscholen. Hij heeft speciale ideeën over lesgeven op school. De schrijver wil bijvoorbeeld graag dat de kinderen het fijn vinden op school en vind het ook heel belangrijk dat de juf en meester de kinderen laten ontdekken waar ze goed in zijn. Daardoor krijgen ze zelfvertrouwen en durven ze ook eerder dingen aan te pakken die ze niet zo makkelijk vinden, zegt hij.
Ook moeten kinderen een eigen stem hebben, vindt Jacques Vriens, kinderen moeten niet alles maar goed vinden wat grote mensen zeggen...
Dit bovenstaande is terug te vinden in dit boek dat dus in 1976 geschreven werd, toen het er op school nog wat strenger aan toe ging als nu.
Het is het verhaal over meester Jan Brinkman die zeer geliefd is bij 'zijn' kinderen van groep zeven. Meester Jan maakt de lessen altijd gezellig. De kinderen verheugen zich bijvoorbeeld op geschiedenisles want hij vertelt altijd heel mooie verhalen daarover. Maar Meester Jan wil ook dat de kinderen dingen begrijpen en van verschillende kanten leren te bekijken. Daarom vertelt hij aan zijn groep dat de man die Anneke lastig viel, ziek is. Want gewone mensen proberen niet aan kinderen te zitten. De meester vindt het belangrijk dat kinderen dit weten en niet weggehouden worden van de werkelijkheid, anders wordt het alleen maar enger.
Maar... meneer Wijnen de strenge directeur van de school, denkt er heel anders over. Hij houdt niet van die vrije aanpak waarin kinderen ook hun mond open mogen doen. Dat leidt regelmatig tot conflicten tussen meester Jan en meneer Wijnen. Soms staan ze zelfs in de gang te bekvechten, tot ontzetting én hilariteit van de kinderen.
Meester Jan heeft een grote snor en als hij zich druk of kwaad maakt, begint hij aan de snorpunten te draaien. De kinderen weten daardoor precies hoe zijn bui is. De meester heeft ook een heel oude auto, een rode eend, die aldoor zuchtend en puffend aan komt rijden. Het is nog een wonder dat het ding rijdt! En nu heeft Rob gelezen dat er een racewedstrijd gehouden wordt met oude auto's op de bosweg! Meester moet zich opgeven vinden de kinderen. Meester Jan staat niet te trappelen maar geeft zich uiteindelijk gewonnen. Had hij dat maar niet gedaan want het levert enorme problemen op. Als de meester samen met Anneke en Rob een proefritje gaat maken, krijgt Rob een akelig ongeluk.
De vader van Rob is woedend en ook meneer Wijnen is heel boos. Meester Jan wordt met 'ziekteverlof' gestuurd om' tot rust te komen' en hoeft na het einde van het schooljaar niet meer terug te komen. Meneer Wijnen geeft nu voorlopig zelf les aan groep zeven. De kinderen zijn er beroerd van. Hun leuke meester weg! Ze moeten iets verzinnen, maar wat? Meester Jan is natuurlijk ook niet blij ermee, maar het meest erge vindt hij dat ondanks dat hij er niets aan kon dien, Rob nu in het ziekenhuis ligt. Hij voelt zich enorm schuldig, wat moet hij doen?
Het is een heerlijk, nog steeds eigentijds, verhaal waarin de kinderen hun eigen specifieke karakters hebben, zoals de bedachtzame Anneke die aldoor met goede doordachte ideeën komt, de felle Mickey, de flapuit die nergens bang voor is. Dirk, met zijn kleine hartje en hoogdravende uitspraken, de pesterige Bart die uiteindelijk ook alleen maar het beste wil enz. Stuk voor stuk kinderen die je gelijk in je hart sluit.
Je gunt iedereen een Meester Jan, hij doet me denken aan de meester uit De gelukkige klas van Theo Thijssen. Ook die meester wilde het beste uit zijn kinderen halen, net als Meester Jan.
Fijn boek!
ISBN 9789000345915 | Hardcover | 159 pagina's | Van Holkema & Warendorf | maart 2016
Leeftijd: 11+
© Dettie, 06 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
