Jaap ter Haar
Categorie: Recensies 10-12jr
Het wereldje van Beer Ligthart
Het boek begint met het moment dat Beer met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht wordt. Daarna volgen de dagen dat hij veel pijn heeft en begint te beseffen dat er iets mis is met zijn ogen. Gelukkig helpt de lieve zuster Wil hem om door te gaan. Zij heeft een verminkt gezicht maar omdat Beer dat niet ziet, leert hij haar echte karakter kennen. Hij wordt niet afgeleid door een mooi of lelijk uiterlijk. Op zaal leert hij veel van de student die nog maar heel kort te leven heeft. De student moedigt hem aan en geeft hem wijze lessen mee.
Eenmaal thuis begint een heel ander leven. Beer moet leren te vertrouwen op zijn oren. Dat maakt dat hij een veel groter innerlijk leven krijgt. Hij hoort nu ook onmiddellijk aan iemands stem hoe het met diegene gesteld is. Een verdrietig iemand kan zich bij hem niet verschuilen achter een lachend gezicht. Met soms bijna letterlijk vallen en opstaan lukt het Beer weer greep op zijn leven te krijgen.
De ouders van Beer hebben het er ook flink moeilijk mee maar maken, tot grote opluchting van Beer, geen ruzie meer zoals voor zijn ongeluk. Het huwelijk hing aan een zijden draadje maar dat draadje is nu weer een stevig touw aldus vader Ligthart. Zijn ouders zetten alles op alles om hem weer mee te laten draaien in de maatschappij. Zijn moeder leert hem braille. Het blindeninstituut zien ze als schrikbeeld, de weerstand is groot, de intelligente Beer hoort niet in een gesticht! (toentertijd werd er zo tegen zo'n instituut aangekeken)
Jaap ter Haar, de man die in twintig jaar tijd zo'n tachtig boeken schreef, is vooral bekend geworden om zijn kinderboeken zoals o.a. Saskia en Jeroen, Boris, Lotje, Eelke, Ernstjan en Snabbeltje. Allemaal boeken die door mij gretig gelezen werden.
Het boek Het wereldje van Beer Lighthart was mij niet bekend dus toen ik het zag móest ik het lezen. Het boek is geschreven in 1973 en nadat ik het uit had vroeg ik me af hoe ik het als kind zou hebben gevonden. Denkelijk was ik er bijna van opgestegen. Het is zo'n boek waarin een kind een groot voorbeeld is voor elk ander kind. Vroeger was ik daar altijd diep onder de indruk van en nam me voor ook zo te worden. Ik steeg dan bijna op van goede voornemens en zat vol braafheid. Natuurlijk hield je dat nooit vol maar elke keer opnieuw raakte ik onder de indruk van dit soort aangrijpende verhalen. Nu, ouder geworden, komt zo'n verhaal heel anders over en toch doet het je nog steeds iets.
Beer is een lieve, superjongen en weet alles te relativeren op een goede manier en daardoor komt hij ook steeds verder. Natuurlijk is hij wel eens in de put en vindt hij zichzelf zielig maar dan denkt hij weer aan de inmiddels overleden student en pakt dan zichzelf weer bij elkaar en schikt zich in zijn lot. Ondanks een lichte neiging naar het sentimentele en het beetje ouderwets aandoende verhaal (computers e.d. bestonden nog niet, Johan Cruijff speelde nog bij Ajax) is het wel een erg mooi en aangrijpend boek.
Het zou leuk zijn eens te horen hoe de jongeren van nu dit boek vinden.
ISBN 9789021671345 | Hardcover | 119 pagina's | Uitgeverij Ploegsma | mei 2013
Winnaar Gouden Griffel 1974 | Leeftijd: 10+
© Dettie, 06 mei 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
