Jaap ter Haar
De watergeus
De hoofdpersoon van dit boek is de Amsterdamse koopman Jacob Simonsz. de Rijk, een calvinist die eigenlijk van mening is dat mensen maar moeten geloven wat ze willen. Hij doet met iedereen zaken en op een gegeven moment ontstaan er problemen, als hij een katholieke klant, die met betaling in gebreke blijft, onder druk zet.
Lubbert Nut, een personeelslid van Jacob heeft zich bij een katholieke doop niet bepaald van z'n beste kant laten zien en Jacob stuurt hem voor alle zekerheid naar Duitsland, waar hij veiliger is. Helaas wordt de toestand in Amsterdam minder aangenaam voor de calvinisten, mede omdat een deel geweld gaat gebruiken tegen katholieken en hun gebouwen.
Uiteindelijk wordt Jacob de Rijk door omstandigheden gedwongen om Amsterdam en het land te verlaten. Z'n vrouw laat hij in Amsterdam achter, omdat zij weinig risico loopt. Met hem vluchten meer mensen, onder wie ook de vrouw van Lubbert Nut. In Duitsland ontstaan er ook wat problemen, omdat sommige calvinisten het ook niet met de lutherse mensen kunnen vinden. Bovendien worden ook koopvaardijschepen door de watergeuzen, die als vrijheidsstrijders worden gezien, overvallen en dat gaat niet alleen om Spaanse schepen. Dat zet natuurlijk kwaad bloed bij de Duitsers en Jacob verhuist naar Emden, waar hij uiteindelijk ook z'n vrouw heen haalt.
Uiteindelijk sluit Jacob zich aan bij de watergeuzen en daar wordt het verhaal nog wat boeiender. Je zit de verschillen tussen de mensen. Sommige geuzen gaat het eigenlijk alleen maar om het roven, moorden en plunderen en zijn eigenlijk weinig ideologisch bevlogen. Daarnaast zie je de verschillen in opvattingen over het geloof. Jacob wordt echt gedreven door de strijd tegen de Spanjaarden, die hij als bezetters ziet. Met geloofsconflicten houdt hij zich minder bezig en hij maakt zich ook druk over het doden van katholieken. Anderen zijn veel fanatieker in geloofszaken en zijn van mening dat het niet om godsdienstvrijheid gaat, maar om het bestrijden van alles dat niet in lijn ligt met het calvinistische geloof.
Al met al vond ik het een interessant boek, dat misschien ook een les kan zijn in de huidige tijd.
ISBN 9789020529210 | Paperback | 256 pagina's | VCL serie | december 2008
© Renate, 01 december 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het wereldje van Beer Ligthart
Het boek begint met het moment dat Beer met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht wordt. Daarna volgen de dagen dat hij veel pijn heeft en begint te beseffen dat er iets mis is met zijn ogen. Gelukkig helpt de lieve zuster Wil hem om door te gaan. Zij heeft een verminkt gezicht maar omdat Beer dat niet ziet, leert hij haar echte karakter kennen. Hij wordt niet afgeleid door een mooi of lelijk uiterlijk. Op zaal leert hij veel van de student die nog maar heel kort te leven heeft. De student moedigt hem aan en geeft hem wijze lessen mee.
Eenmaal thuis begint een heel ander leven. Beer moet leren te vertrouwen op zijn oren. Dat maakt dat hij een veel groter innerlijk leven krijgt. Hij hoort nu ook onmiddellijk aan iemands stem hoe het met diegene gesteld is. Een verdrietig iemand kan zich bij hem niet verschuilen achter een lachend gezicht. Met soms bijna letterlijk vallen en opstaan lukt het Beer weer greep op zijn leven te krijgen.
De ouders van Beer hebben het er ook flink moeilijk mee maar maken, tot grote opluchting van Beer, geen ruzie meer zoals voor zijn ongeluk. Het huwelijk hing aan een zijden draadje maar dat draadje is nu weer een stevig touw aldus vader Ligthart. Zijn ouders zetten alles op alles om hem weer mee te laten draaien in de maatschappij. Zijn moeder leert hem braille. Het blindeninstituut zien ze als schrikbeeld, de weerstand is groot, de intelligente Beer hoort niet in een gesticht! (toentertijd werd er zo tegen zo'n instituut aangekeken)
Jaap ter Haar, de man die in twintig jaar tijd zo'n tachtig boeken schreef, is vooral bekend geworden om zijn kinderboeken zoals o.a. Saskia en Jeroen, Boris, Lotje, Eelke, Ernstjan en Snabbeltje. Allemaal boeken die door mij gretig gelezen werden.
Het boek Het wereldje van Beer Lighthart was mij niet bekend dus toen ik het zag móest ik het lezen. Het boek is geschreven in 1973 en nadat ik het uit had vroeg ik me af hoe ik het als kind zou hebben gevonden. Denkelijk was ik er bijna van opgestegen. Het is zo'n boek waarin een kind een groot voorbeeld is voor elk ander kind. Vroeger was ik daar altijd diep onder de indruk van en nam me voor ook zo te worden. Ik steeg dan bijna op van goede voornemens en zat vol braafheid. Natuurlijk hield je dat nooit vol maar elke keer opnieuw raakte ik onder de indruk van dit soort aangrijpende verhalen. Nu, ouder geworden, komt zo'n verhaal heel anders over en toch doet het je nog steeds iets.
Beer is een lieve, superjongen en weet alles te relativeren op een goede manier en daardoor komt hij ook steeds verder. Natuurlijk is hij wel eens in de put en vindt hij zichzelf zielig maar dan denkt hij weer aan de inmiddels overleden student en pakt dan zichzelf weer bij elkaar en schikt zich in zijn lot. Ondanks een lichte neiging naar het sentimentele en het beetje ouderwets aandoende verhaal (computers e.d. bestonden nog niet, Johan Cruijff speelde nog bij Ajax) is het wel een erg mooi en aangrijpend boek.
Het zou leuk zijn eens te horen hoe de jongeren van nu dit boek vinden.
ISBN 9789021671345 | Hardcover | 119 pagina's | Uitgeverij Ploegsma | mei 2013
Winnaar Gouden Griffel 1974 | Leeftijd: 10+
© Dettie, 06 mei 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Lotje en Chimps apestreken
Er zijn namelijk – tenminste in dit deel – wel dingetjes die niet meer begrepen worden in deze tijd. Televisieantennes, kennen kinderen dat nog? Hoewel ik denk dat een zeil ook in die tijd al gewoon met korte ‘ei’ en niet met een lange geschreven werd. Dieren worden erg vermenselijkt, maar dat kan nog wel in een boek voor jonge kinderen denk ik.
De verhalen gaan over het meisje Lotje, wiens vader dierendokter (nu : dierenarts?) is, en om die reden wonen ze vlakbij de dierentuin. Haar beste vriend is de chimpansee, Chimp. Ze sjouwt er de hele dag mee rond als ze de kans krijgt.
In dit verhaal komt Lotje Henkie tegen, die hartverscheurend loopt te huilen. Natuurijk wil Lotje helpen, maar het duurt even voor ze begrijpt wat er aan de hand is. Henkie heeft net een mooie pijl en boog gekregen en hij was er al druk mee aan het spelen geweest. Maar hij was wat overmoedig en nu is hij zijn pijlen kwijt! Eentje ligt op het dak, en eentje hangt in de boom. Nu staat die boom in de dierentuin, het lijkt logisch dat Chimp hem gaat halen. Maar Lotje mag de aap niet loslaten! Het blijft een dier en dieren kun je niet vertrouwen.
Ze doet het toch, Henkie is zo zielig… en het gaat goed. De aap pakt de pijl, en komt netjes terug.
Maar dan kan hij hem ook wel van het dak afhalen, vindt Henkie! En ze lopen alvast die richting uit.
Wat er dan gebeurt, dat hadden ze niet voorzien…
Het is en blijft een leuk verhaal. Een klein beetje educatief is het wel, er wordt informatie gegeven over dieren, als Lotje door de dierentuin loopt langs de andere dieren. Maar dat gebeurt op een leuke manier. De conclusie is dus dat Lotje de tand des tijds heeft doorstaan.
ISBN 9026900082 | Hardcover | 88 pagina's | Van Holkema & Warendorf | 1979
Leeftijd: 8+
© Marjo, 07 juni 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer: