Elizabeth Honey

 

Steenstraat 45 & 47 Steenstraat 45 & 47


Steenstraat 45 & 47
(en alles wat er is gebeurd)
illustraties: Annet Schaap
tekst: Elizabeth Honey


Oke, dit is het tweede deel wat ik las van de vrienden van de Steenstraat, en het is nu officieel; Ik ben fan.
Wat een leuke serie is dit toch. Niet te gecompliceerd, leuk geschreven, grappig, en spannend. Erg leuk zijn ook de tekeningen van Annet Schaap, en de handgeschreven brieven, meestal aan God.

Dit deel is het eerste van de serie, en begint met de kennismaking met de bewoners van de Steenstraat. Allereerst heb je Henni, elf jaar, de schrijfster van het verhaal, die op een oude typemachine de gebeurtenissen voor ons opgeschreven heeft. Als oefening voor later, want ze wil een wereldberoemde schrijfster worden. Ze woont met haar jongere zus Danielle en haar ouders in de Steenstraat. Dan heb je Zev, haar beste vriend, met zijn ouders, en Rob en Donna en hun zoon Frank, en ten slotte heb je nog meneer Nic, vroeger heeft hij bij de spoorwegen gewerkt, maar nu is hij pianoleraar. Als lezer wil je al na vijf bladzijden óók in de Steenstraat wonen. Iedereen loopt in en uit bij elkaar, er wordt over en weer bij elkaar gegeten, en het is er een gezellige chaos.
Tot op een dag de oude tante Lilly doodgaat, keurig met haar handen over elkaar, in haar bloemetjesjurk, op de keukenvloer. Haar huis moet dus leeg, en wordt verkocht. En dan begint het verhaal pas echt, want in dat huis komen niet óók gezellige rommelige mensen wonen, nee daar komen “de Neppers”. Zo genoemd omdat alles aan hun doen en laten nep is. De Neppers laten het hele gezellige rommelige huis voor héél veel geld keurig wit en recht maken, en blijken niet zulke gezellige buren. Voor ze het weten hebben hun buren allerlei brieven van dure advocaten in hun brievenbus. De ene keer is de schutting niet goed, en moet er voor héél veel geld een hele dure nieuwe schutting gebouwd worden (die de Steenstraat vervolgens gezellig roze, blauw en fuchsia schildert, een kleurkeuze die de neppers niet echt kunnen waarderen). De volgende keer blaft de hond Briket te hard, wat ook meteen weer een brief van de advocaat oplevert, en als Briket zich per ongeluk ook een keer te goed doet aan de bergen afval van de buren is het hek helemaal van de dam. Henni wordt er wanhopig van en schrijft maar weer eens een (handgeschreven) brief naar God...

“Lieve God,
Kunt U me alstublieft doorverbinden met Franciscus van Assisi...
Beste Franciscus. Het is niet eerlijk. Die arme domme Briket. Ze is maar een hond. Kunt U alstublieft een plaag afsturen op de Neppers.
Het zou echt verschrikkelijk zijn als Briket geopereerd moest worden aan haar blafstem. Iedereen heeft een stem nodig. U bent patroonheilige van de vogels & de dieren. Kunt U Briket alstublieft beschermen en er voor zorgen dat er niets akeligs met haar gebeurd?
Groeten Henni”


Maar er is meer. Wat hóe komen de Neppers eigenlijk aan zoveel geld, waarom hebben ze zo’n grote dure satellietschotel op hun dak staan, en wáárom kijkt meneer Nepper altijd maar de helft van de voetbalwedstrijd? Als ze ook nog eens per ongeluk in het bezit komen van een geheimzinnige brief gaan Henni en Zev op onderzoek uit, maar voor ze het weten zitten ze daardoor volop in de problemen. Ze worden beschuldigd van brandstichting en komen in allerlei spannende situaties en achtervolgingen terecht, waar ik hier natuurlijk niet al te veel over kan onthullen.
Gelukkig wel met een happy end. Twee keer zelfs. Al kan ik ook daar natuurlijk geen mededelingen over doen.

Dit is nu echt weer eens gewoon een lekker leesboek voor meiden van een jaar of elf. Grappig, spannend, en niet al te top zwaar. Het leuke van de serie is dat je met Hennie meegroeit, in het derde deel wat ik hiervoor las, is Hennie 13 en gaat het ook over ‘groot worden’, over ontdekken wie je bent, en over jaloezie en keuzes maken. Dit deel heeft iets minder ”lagen” en is gewoon lekker spannend. Echt een boek om stiekem als het licht van je ouders al lang uit moet zijn, onder de dekens verder te lezen omdat je wilt weten hoe het afloopt.
Die neiging had ik al, en ik ben al héél lang geen elf meer.


ISBN 9049920608 | Hardcover | 222 pagina's | Pimento | september 2005
Vanaf 10 jaar Illustraties Annet Schaap. Vertaling Sabine Mutsaers

© Willeke, 09 mei 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: